با این سفر رفتن پخته نشود خامی!
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، تابستان امسال را چگونه گذراندید؟ اشتباه نکنید، قرار نیست درباره این موضوع انشا بنویسیم. فقط میخواهیم روزهای تابستانی که گذشت را با هم یک مرور کوتاه داشته باشیم. روزهای بلند تابستان، تعطیلی مدارس و گرما بهترین فرصت برای گردش، تفریح و رفتن به شهرهای مختلف و مناطق خنک و سردسیر است. وقتی به سفر و گشت و گذار فکر میکنیم و از دیگران نظر و پیشنهاد برای معرفی یک جای خوب را میخواهیم تقریباً در اکثر مواقع سفر به کشورهای خارجی بسته پیشنهادی دوستان و اطرافیان است. با تعریف خاطرات از تجربیات خود در روزها یا سالهای پیش، از سفر به فلان کشور، در ما وسوسه رفتن را چنان برمیانگیزند که تسلیم پیشنهادهای هیجانانگیز و وسوسهکننده آنان میشویم به حدی که راهی جز رفتن پیش روی خود نمیبینیم و در نهایت با کلی هزینه و مخارج، بخشی از تابستان خود را اینگونه میگذرانیم. در کل، سبک زندگی امروزی بسیاری از ایرانیها به خصوص اهالی کلانشهرها، به نحوی است که اگر یک سفر خارجه در کارنامه سفرهای تابستانیمان نباشد گویا باعث کسر شأن و پایین بودن کلاس و طبقه اجتماعیمان میشود! به راستی چرا رفتن به سفرهای خارجی به یکی از دغدغههای اصلی بسیاری از ما ایرانیها تبدیل شده است؟
پز سفرهای خارجی
سفر رفتن بر حسب نیاز و به قصد استراحت و آرام کردن ذهن بعد از چند ماه کار و تلاش است. سفر با خانواده یا دوستان و همگروهیهای همیشگی عموماً به قصد لذت بردن از سفر و احساس آرامش و آسایش داشتن و ثبت خاطرات شیرین است. این سفرها میتواند یکروزه در همین حوالی شهر خودمان باشد یا میتواند در شهرهای دورتر یا کشورهای دیگر باشد. چند سالی است که با تغییر سبک زندگی، سبک سفرهای ما ایرانیها هم تغییر کرده است. پدیده عجیب چشم و همچشمی که تمام جوانب زندگی امروزی را به یک ویترین پر از لوازم و رفتارهای لوکس و تزئینی تبدیل کرده است، سفرهای لوکس و لاکچری را هم به زندگی ما وارد کرده است. سفرهایی که فقط برای نمایش و به رخ کشیدن انجام میشود.
در هفتههای پایانی شهریور امسال تب داغ رفتن به خارجه بسیار سوزان بود. همه در تکاپوی رفتن و استفاده از آخرین روزهای تابستان در بلاد خارجه بودند. گویا روزها و ماههای دیگر سال نمیتوانستند بروند، حتماً باید در همین ایام این سفرها را میرفتند. نکته جالب این تب داغ، استفادهیا همان سوءاستفاده آژانسهای مسافرتی از این شرایط، برای برداشت بیشترین سود برای خود بود. قیمتهای نجومی که مغز هر شنوندهای از شنیدن آن سوت میکشید، این همه طرفدار پیدا کرده بود. حالا همه با این عجله کجا میروند؟ خب معلوم است چه جایی ارزانتر از ترکیه و کشورهای همسایه!
مسئولان گردشگری آماری ارائه میدهند که حاکی از بالاترین رقم سفر به ترکیه در پنج ماهه نخست سال است. بر این اساس در پنج ماه اول سال جاری سفر ایرانیها به خارج از کشور در مقایسه با زمان مشابه سال پیش حدود 21 درصد رشد داشته است. در این مدت ترکیه، عراق، امارات، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، گرجستان، آلمان و عربستان مقاصد اصلی مسافران و گردشگران ایرانی بوده است. در مورد ترکیه، بر اساس آمار وزارت فرهنگ و گردشگری این کشور، گردشگران ایرانی جزو پنج کشور اولی هستند که بیشترین سفر را به ترکیه داشتهاند.
وقتی زندگی ما ایرانیها زیر سایه چشم و همچشمی قرار گرفته است باید هم آمار سفرهای خارجی بیشتر از سفرهای داخلی باشد. افرادی که چشم و همچشمی و برنده شدن در مسابقه « کی بیشتر پول داره؟» برای آنان معیار خوشبختی شده است و افرادی که ملاک سفر خوب را رفتن به کشورهای دیگر میدانند، تمام فشارهای اقتصادی را بر خود متحمل میشوند که از دیگران عقب نمانند، پس دیگر نباید افزایش آمار و ارقام سفرهای خارجی دور از ذهن باشد. کارشناسان معتقدند بالا بودن نرخ خدمات گردشگری در ایران و همچنین تنوع محصول در سایر کشورها از عوامل گرایش به سفرهای خارجی است. در واقع زمانی که نرخ قیمت یک سفر داخلی بیشتر یا برابر با نرخ سفر به یکی از کشورهای همسایه است، تقریباً همه ترجیح میدهند با این هزینه به کشور دیگری بروند.
البته سفر رفتن بسیار خوب و مفید است. از قدیم گفتند:« بسیار سفر باید تا پخته شود خامی» همیشه رفتن به مناطق مختلف و آشنا شدن با فرهنگ و رسومات گوناگون باعث بالا رفتن تجربه و دانش انسان میشود، اما امروزه در اکثر موارد افراد خود را برای یک سفر به آب و آتش میزنند تا فقط عکس بگیرند و در شبکههای اجتماعی خود جار بزنند که «آهای خبردار ما رفتیم فلان جا!» یا در اینستاگرام خود استوری بگذارند! زمانی هم که به وطن برمیگردند اگر از تجربههای سفرشان بپرسیم چیزی برای گفتن ندارند. شاید به این دلیل که تفریحات آزاد و جاذبههای دیگر این کشورها بیشتر از آثار تاریخی و دیدنی آنجا برای بعضیها قابل توجه است. بدون شک با این رویکرد هیچ خامی در سفر پخته نمیشود.
جاذبههای کشور خود را دریابیم
وقتی سخن از گردشگری داخلی به میان میآید همه چند شهر بزرگ، جاذبهها،اماکن طبیعی و تاریخی آنها را به ذهن میآورند،در حالیکه جاذبههای توریستی و گردشگری کشور ما تنها همان چند شهر و منطقه نیست، بلکه ایران پر از مناطق بکر و دیدنی است که بسیاری از ما از وجود این مناطق آگاهی نداریم. این در حالی است که کشورهای دیگر از کوچکترین مکانهای دیدنی خود برای جذب گردشگر استفاده میکنند. بخشی از این عدم آگاهی به عملکرد ضعیف متولیان گردشگری بر میگردد و بخش دیگر به آموزش ضعیف نظام آموزشی کشور در زمینه سفر و گردشگری. در نظام تعلیم و تربیت، آموزش و خانواده جایگاه چندانی برای گردشگری داخلی قائل نیستیم و شهرهای گردشگرپذیرمان بهمیزان اندکی ظرفیت و تسهیلات گردشگری فعال برای گردشگران داخلی فراهم میکنند. شهرهای توریستی نیز گران هستند و هزینههای گردشگری بالاست.
آگاهی نداشتن مردم از جاذبههای گردشگری کشور و بالا بودن هزینه سفرهای داخلی باعث شده است اگر مردم بودجه سفر به کشورهای همسایه را نداشته باشند راهی جادههای شمالی کشور شوند و تعطیلات خود را در آنجا سپری کنند، درحالیکه میتواند اینگونه نباشد و میتوانیم با معرفی و آگاهی دادن در زمینه جاذبههای بکر گردشگری کشورمان، جامعه را به گردشگری داخلی ترغیب کنیم و مانع خارج شدن ارز از کشور شویم.
منبع: جوان
انتهای پیام/