چرا وایکینگ‌ها نشسته به خاک سپرده می‌شدند؟
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از AncientOrigins، این گورستان، برخلاف گورهای دیگر عصر وایکینگ‌ها، ناشناخته بود چراکه اجساد به شیوه سنتی به خاک سپرده نشده بودند و حتی قبرهای آنها نشانه‌گذاری نیز نشده بود. این وایکینگ‌های مرده در گودال‌های استوانه‌ای شکل دفن شده بودند. حالا سوال اینجاست که چرا؟
آرامگاه سندویکا در اسکاندیناوی منحصر به‌فرد است چراکه این وایکنیگ‌ها تنها مواردی هستند که به صورت نشسته به خاک سپرده شده‌اند. روش دفن این اجساد بسیار دقیق بوده است: حتما باید 24 ساعت از زمان مرگ فرد گذشته باشد تا بتوان بدن فرد مرده به حالت نشسته درآورد. همچنین ساخت صندلی از شن و ماسه، به منظور قرار دادن بدن متوفی روی آن، بسیار دشوار بوده است.
تنها در 14 مورد از 24 قبر کشف‌شده، اسکلت یا بقایای استخوان پیدا شده است، 10 قبر دیگر همگی خالی بودند. از این 14 قبر، هفت مورد متعلق به زنان بود و چهار مورد دیگر به مردان تعلق داشت. آنالیزها نشان می‌دهد که متوسط سن این زنان، 47 سال است که بالاتر از میانگین سن مردم در عصر آهن است. متوسط طول سن زنان در عصر آهن، 39 سال بوده است.
دانشمندان تنها موفق به تشخیص سن یکی از چهار مرد پیداشده در سندویکا شدند؛ آنالیزها نشان می‌دهد که این مرد در حین مرگ 40 سال سن داشته است.
متوسط قد زنان 157/2 سانتی‌متر و متوسط قد مردان نیز 162/6 سانتی‌متر بوده است که بسیار پایین‌تر از متوسط قد نرمال مردم آن دوره بوده است.
مردان 10 سانتی‌متر از متوسط قد مردان دوره وایکینگ‌ها و 12 سانتی‌متر از متوس قد مردم عصر آهن کوتاه‌تر بودند. البته قد زنان تفاوت چندانی با متوسط قد زنان دوره عصر آهن نداشتند.
قدمت آثار کشف‌شده نیز نشان می‌دهد که این وایکینگ‌ها با لباس کامل و در سال 650 تا 1000 میلادی، پایان دوره وایکینگ‌ها، به خاک سپرده شده‌اند. به نظر می‌رسد که این روش تدفین، وقتی که مسیحیت به زور شمشیر به جامعه نروژ تحمیل شد، به پایان رسید.
در تمامی 24 قبر، بقایای آتش‌بازی پیدا شده است بنابراین متخصصان براین باورند که قبل از به خاک سپاری، مراسمی آتش‌بازی مرتبط با مراسم تدفین برگزار شده است.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/