طراحی و ساخت دستگاه «محیط متخلخل شکافدار مصنوعی» در واحد علوم و تحقیقات

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مخزن درباره این دستگاه گفت: به منظور مطالعه مکانیسمی فرایند افزایش برداشت در مخازن ترک‌دار تاکنون از مدل بسته شنی استفاده شده است.

رضا خرمیان با بیان اینکه به دلیل داشت مشکلاتی چون تراوایی بسیار بالای ماتریکس بلوک، عدم اتصال دانه های ماسه به یکدیگر و تغییر در مقدار تخلخل و تراوایی ماتریکس بلوک، بسته شنی نمی تواند مدلی جایگزین برای مدل واقعی مخزن باشد، افزود: با توجه به این مشکلات طراحی و ساخت یک محیط متخلخل ترک‌دار، با تخلخل و تراوایی ثابت و نزدیک به شرایط مخزن، امری لازم و ضروری به نظر می رسد.

وی در رابطه با کاربرد این دستگاه اظهار کرد: برای بررسی و مقایسه نیروهای فعال در مخازن ترکدار از جمله آشام و تخلیه می‌توان از محیط متخلخل شکافدار مصنوعی استفاده کرد. از دیگر کاربردهای این طرح می توان بررسی اثر متقابل بین بلوک ها، بهینه سازی عدد مویینگی در فرایند سیلابزنی مواد فعال سطحی در مخازن ترک‌دار، را نام برد.

خرمیان ادامه داد: در این راستا و به منظور رفع مشکل همراه با مدل های بسته شنی، از دو روش کاملا نوین در ساخت محیط متخلخل شکافدار بهره برد شده است.

به گفته این محقق واحد علوم و تحقیقات، در روش اول با ریختن یک سری کانی های معدنی درون لوله های کوارتز یا پیرکس، محیط متخلخل ترکدار ساخته می‌شود. بدین شکل که عدم یکسان بودن جنس کانی های معدنی، لوله مورد استفاده و اختلاف در دمای ذوب آنها، اتصالی بسیار قوی مابین جداره داخلی لوله و محیط متخلخل فیوز شده، برقرار نمی شود که این امر منجر به ایجاد محیطی با تراوایی بالا در اطراف محیط متخلخل با تراوایی پاین می شود.

وی تصریح کرد: در روش دوم ابتدا مغزه هایی مصنوعی با قطر 39.6 میلیمتر به عنوان ماتریکس بلوک تولید می شود. در ادامه به منظور طراحی شکاف اطراف مغزه، از لوله های پلکسی با قطر داخلی 40 میلیمتر استفاده می شود. نهایتا می توان با قرار دادن مغزه مصنوعی ساخته شده درون لوله پلکسی، یک شکاف با اندازه 200میکرومتر ایجاد کرد.

دستگاه "محیط متخلخل شکافدار مصنوعی" از سوی رضا خرمیان و سعید گل شکوه از دانشجویان مهندسی نفت گرایش مخازن هیدروکربوری واحد علوم و تحقیقات طراحی و ساخته شده است.