ضرورت نظارت بر انتشارکتب دینی

مهم‌ترین آسیبی که از این جانب ما را تهدید می‌کند، این است که وقتی مخاطب متعاقبا در کتب دیگر با خلاف مطلبی که خوانده مواجه می شود، چون اغلب قدرت تحلیل و تمییز سره از ناسره را ندارد، آن را به‌کناری می‌نهد. حتی آن عده که اهل تعمق هستند، از آسیب این‌گونه آثار برکنار نیستند؛ آنها وقتی به عمق این کتاب‌های سطحی دقت می‌کنند و چیزی نمی‌یابند و صرفا با حجمی از مطالب بی‌سند و مدرک یا مطالب کم مایه و بی اعتبار مواجه می‌شوند، ممکن است باورهای دینی‌شان دچار تزلزل ‌شود.

از سوی دیگر، نشر این‌ گونه کتاب‌ها در جامعه، باورهای غلط دینی و برخی خرافات را رواج می‌دهد. مردم عامه اغلب توان مطالعه مدارک و اسناد دست اول دینی را ندارند، چرا که بیشتر آنها به زبان عربی است. بنابراین، ممکن است گمراه و بدتر از آن خدای ناکرده از دین دور شوند.

از این رو، وجوه نظارتی را باید جدی‌تر گرفت؛ لازم است همه کتاب‌ها اعم از دینی و غیر دینی، با کمال دقت بررسی شود؛ تفکری که حذف ممیزی را از ساختار اداره کتاب تبلیغ می‌کند، نه از نظر سیاسی و نه فکری و فرهنگی، تفکر درستی نیست.

در حوزه کتاب‌های دینی، همواره با خطرهای جبران‌ناپذیری روبه‌رو هستیم. ممکن است انتشار یک کتاب بی مایه و سطحی ، سبب اختلاف بین اقوام یا نزاع بین مذاهب شود. حتی ممکن است این کارشکنی‌ها از مجراهای بیگانه اتفاق بیفتد. بنابراین مردم را باید به دقت در استناد مطلبی که می‌خوانند، متوجه کرد. بهترین راه این است که عده‌ای کارشناس مسائل دینی بر اینها نظارت
داشته باشند.

اگر پاسخ این است که تعداد بالای عناوین، نظارت دقیق را منتفی می‌کند، بررسان می‌توانند کتاب‌های استادان برجسته و ناشران شناخته‌شده این حوزه را که از اصول نگارش و انتشار کتاب‌های دینی در سطح بین‌المللی خبردار هستند، از چرخه بررسی خارج کنند تا با حجم کمتری برای بررسی مواجه باشند، در عوض با فرصت و دقت بیشتری به کتاب‌هایی رسیدگی کنند که می‌توانند بالقوه سبب‌ساز صدماتی باشند.

منبع:روزنامه جام‌جم