عربستان برادر طالبان است/ ادامه‌یافتن جنگ با حضور نظامیان خارجی در افغانستان
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان مسلح که به‌عنوان گروه مخالف دولت افغانستان در این کشور در حال جنگ است؛ در یک گفتگوی تفصیلی با مهر، در ارتباط به مسائل سیاسی افغانستان و همچنین مواضع این گروه در افغانستان بحث و گفتگو کرده است.
مجاهد در این گفتگو به خیلی از سؤال‌‌هایی که از زمان ایجاد این گروه تاکنون مطرح بوده و همواره طالبان را نزد تحلیلگران سیاسی و حامیان دولت افغانستان به‌عنوان یک گروه تروریستی معرفی کرده پاسخ ارائه نمود.
مشروح گفتگوی مهر با ذبیح الله مجاهد را می‌توانید در ادامه دنبال کنید.
*سالیان دراز است که مردم افغانستان درگیر جنگ‌های داخلی هستند، و به همین دلیل کشور شما با ناامنی روبرو بوده، آیا فکر نمی‌کنید که زمان آن رسیده که به این جنگ‌ها خاتمه داده شود تا جلوی خونریزی‌های بیشتر گرفته شود؟
مردم افغانستان مجبور هستند که جنگ کنند، جنگ انتخاب مردم ما نیست و توسط خارجی‌ها بر ما تحمیل شده، بدبختی، مشکلات و زیان‌های جنگ از همه بیشتر ما مردم افغانستان را سوزانده است، ما جنگ را بر اساس مجبوریت به پیش می‌بریم اما این جنگ به انتخاب ما و یا به خاطر منفعت شخصی ما نیست بلکه یک مسئولیت و یک تکلیف دینی است.
به هر کشور دنیا اگر بیگانه ای یورش ببرد و حمله کند طبیعتاً با مقابله مواجه میشود که این را تاریخ جهان ثابت کرده و ملل جهان می‌فهمند و درک می‌کنند که اگر هر کشور دنیا نیروهای نظامی خود را به کشور دیگر بفرستند کشوری که با حمله مواجه شده حتماً مردمش برمی‌خیزند و برای کسب آزادی خود جنگ می‌کنند.
ما در تاریخ خود داریم که علیه انگلیس‌ها هم سه جنگ را به پیش بردیم، همراه روس‌ها هم 14 سال جنگ کردیم، جنگ زیان‌های خود را دارد اما تکلیف دینی، مردمی و انسانی ما است که در خاک خود برای کسب استقلال و آزادی جنگ کنیم.
واضح است که جنگ زیان بار است اما ما کوشش می‌کنیم تا زودتر بتوانیم دشمن را از خاک خود برانیم و از وطن و استقلال کشور خود محافظت کنیم.
در افغانستان سالهای بسیاری جنگ بوده و مردم افغانستان از این روند خسته شده اند، شما فکر نمی‌کنید که زمان جنگ‌ها خیلی طولانی مدت شده و مردم را خسته کرده و آنها را نسبت به زندگی نا امید ساخته؟
ما نمی‌توانیم اشغال را بپذیریم و بگوییم که مشکلی نیست اگر ما برده باشیم، نوکر بیگانه باشیم، یا مشکلی نیست که در سلطه امریکا زندگی کنیم و جنگ نکینم.
آن‌هایی که میگویند از جنگ در افغانستان خسته هستیم خود در رکاب آمریکایی‌ها هستند و به خاطر منفعت‌های شخصی و پول این صحبت را می‌کنند و به همین دلیل جنگ برای آنان خسته کننده است و اینان هستند که تلفات زیان بار می‌بینند.
کسانی که جهاد می‌کنند و از آزادی وطن خود دفاع می‌کنند بسیار با صبر و حوصله بلند و با متانت و حس وطن دوستی جهاد می‌کنند و تا حال از جنگ خسته نشده اند.
*اصل استراتژی جنگی شما چگونه است، شما چرا حملات انتحاری را در شهرها و مناطق مسکونی طرح ریزی می‌کنید؟
انتحاری یک عملیات تاکتیکی پیچیده و حساب شده است که ما در جنگ‌های خود از این شیوه استفاده می‌کنیم.
طالبان چند هدف را در استراتژی جنگی خود به پیش می‌برند که البته بیشتر مناطق نظامی هستند:
اول اینکه هدف مهم ما خارجی‌ها هستند، و تا وقتی دست ما به مراکز و اهداف خارجی‌ها می‌رسد ما دیگر کاری نمی‌کنیم و اول خارجی‌ها را هدف قرار می‌دهیم.
دوم اینکه اهدافی که مشخص می‌کنیم بیشتر مکان‌های نظامی و قرارگاه‌های دشمن است که علیه آنان عملیات صورت می‌گیرد. یعنی اهداف ما مکان‌های نظامی است.
سوم اینکه در بعضی از شهرها اهداف کلیدی و بسیار مهم استخباراتی، یا یک هدف بسیار مهم خارجی موقعیت دارد، اما در اجرای عملیات همواره کوشش کرده ایم تا به گونه ای اجرا شود تا تلفات مردمی به حداقل برسد، سنجیده میشود تا که انتحار کننده خود را به هدف مشخص شده برساند و بعد عملیات انجام دهد و یک مرکز نظامی را از بین ببرد تا به مردم آسیب نرسد.
بنا بر ادعای شما و برای تنها یک نمونه آیا در دو حمله اخیری که شما در نزدیکی اقامت گاه محمد محقق معاون دوم ریاست اجرایی افغانستان و کابل بانک شهر کابل داشته اید، اهداف خارجی یا مکان‌های نظامی هدف قرار گرفته اند؟!
من مشخص ساختم که در مرحله اول خارجی‌ها برای ما مهم هستند، به عنوان نمونه حمله ای که چند شب گذشته در بگرام صورت گرفت. این اهداف برای ما بسیار مهم بود.
در ردیف دوم استخبارات اداره کابل برای ما مهم است، به این دلیل که اداره کابل، ارگانهای بسیار مهم اداره کابل و سربازان اداره کابل هدف ما در مراکز خود هستند، چرا که اداره کابل و استخبارات کابل در جرم و جنایت خارجی‌ها شریک هستند و حملاتی که شما نام بردید هر دو به استخبارات کابل و مواضع نظامی بوده اند.
*حمله اخیر شما به یکی از شعبه‌های کابل بانک رخ داد، آیا کابل بانک یک ارگان نظامی است؟
کابل بانک در یک منطقه امن نظامی ساخته شده تا نظامیان اداره کابل بتوانند از آن حقوق خود را دریافت کنند، به همین منظور است که اداره کابل حقوق افراد خود را از بانک‌های دولتی پرداخت نمی‌کند و برای آن یک بانک خصوصی ایجاد کرده است.
*رسانه‌ها گزارش‌هایی را مبنی به کشته شدن غیر نظامیان توسط حملات شما به نشر رسانده اند، آیا می‌پذیرید که در حملات انتحاری شما غیر نظامیان نیز کشته می‌شوند؟
ما همیشه در فرمان‌ها و رهنمودهای مختلف خود تذکر داده‌ایم که در مکان‌هایی که خارجی‌ها بود و باش دارند و یا گشت و گذار می‌کنند و همچنین مراکز نظامی ایجاب می‌کند تا مردم خود را از این مناطق دور نگاه دارند تا تلفات نبینند.
اما باید یک موضوع را متذکر شوم که جنگ، جنگ است و گاه عوارض جانبی دارد و باوجود این که ما تمام جزئیات را می‌سنجیم و تمام توان خود را برای جلوگیری از تلفات مردمی به کار می‌گیریم، امکان دارد بر اساس برخی اشکالات فنی عملیات نظامی در نقطه دقیقی که مشخص شده نه بلکه نزدیک به هدف صورت گیرد و به همین سبب امکان دارد که برخی مشکلات را به مردم به وجود بیاورد.
در کل با اطمینان می‌گوییم که هدف ما هرگز کشتن مردم عام یا صدمه زدن به آنها نیست، اما اگر چنین موضوعاتی به دلیل یک اشتباه صورت می‌گیرد، این امر می‌تواند طبیعی باشد!
اگر ما جنگ‌های سایر نقاط دنیا را بررسی کنیم و آن را با جنگ ما در افغانستان مقایسه کنیم به خصوص جنگی که ما در این 16 سال تجربه کردیم متوجه تلفات بسیار کم غیر نظامی‌ها در جنگ افغانستان می‌شویم.
در عراق، سوریه و کشورهای دیگر درگیر جنگ، اگر تلفات غیر نظامیان را بسنجیم و ویرانی‌های صورت گرفته را مطالعه کنیم این موضوع روشن میشود که تلفات غیر نظامیان در جنگ ما میزان حداقلی را دارد.
طالبان همواره مطرح ساخته اند که برای کسب استقلال و آزادی با اشغالگران جهاد می‌کنند، اما بیشتر تلفات جنگ افغان‌ها هستند، در عملیات شما بیشترهموطنان شما یعنی افغان‌ها کشته می‌شوند و خیلی به ندرت دیده شده که خارجی‌ها در حملات طالبان از بین برده شوند، استدلال شما در این رابطه چیست؟
کشته شدن نظامیان اداره کابل مربوط به ما نمی‌شود چون همین افغان نماها هستند که از امریکا حمایت می‌کنند، ما نگفته ایم شما بروید از امریکا حمایت کنید تا ما شما را به قتل برسانیم، بارها به این نیروها گفته ایم که جنگ بین ما و امریکا هست، امریکا اشغال گراست و ما مدافع ملت.
تعدادی از مزدوران اداره کابل که افغان نما هستند و خود را افغان میگویند اما در رکاب کفار و در مقابل ما ایستاده اند و به آمریکایی‌ها خوش‌خدمتی می‌کنند ما ملامت نیستیم که آنها به قتل می‌رسند، باید هم این عناصر فاسد کشته شوند، مملکت اگر چنین افرادی را داشته باشد که با یورشگران حمایت کند او خائن ملی محسوب میشود و باید از بین برده شود.
در زمان انگلیس‌ها هم مجاهدین افغان‌هایی را از بین بردند که از انگلیس حمایت کرده بودند و افغان‌هایی را که با شوروی حمایت می‌کردند را هم ما از بین بردیم و امروز کسانی که در رکاب آمریکایی‌ها ایستاده اند را هم ما خواهیم کشت.
ما بارها دعوت کرده ایم و هنوز هم اسرار داریم که اداره کابل و حامیانش از حمایت آمریکایی‌ها دست‌بردارند و با برادران مجاهد خود نجنگند و در استقلال کشور خود سهیم شوند و در مقابل ارزش‌های دینی و انسانی در مقابل ملت خود ایستاد نشوند و اما اگر قبول نمی‌کنند و برای دفاع از آمریکایی‌ها در مقابل ما ایستاده اند طبیعی است که ما برای از بین بردن موانع سر راه خود آنها را از بین ببریم.
*پس از اینکه امریکا برعلیه طالبان دست به اقدام نظامی زد و حکومت طالبان را با سقوط مواجه کرد، طالبان به کوهستان‌ها و دشت‌ها پناه بردند، آیا فکر نمی‌کنید که آمریکا به عنوان یک کشور که دارای امکانات استخباراتی پیشرفته است بتواند موقعیت شما را تشخیص و به شما ضربات سنگینی وارد کند؟ از سوی دیگر همین مسئله باعث شده که خیلی‌ها فکرکنند از طالبان استفاده ابزاری میشود، استدلال شما در این رابطه چیست؟
در ابتدا طالبان هیچ گونه تجربه و آگاهی برای مبارزه علیه آمریکا نداشتند و به منظور جلوگیری از تلفات بیشتر و تخریب شهرها و تخریب بیت‌المال زودتر مناطق تحت کنترل خود را خالی کردند و مجاهدین به سمت کوه و دشت پناه بردند تا امنیت خود را تأمین کنند و هم خود را از لحاظ اسلحه و مهمات تکمیل کنند.
بعد از آن در طول این 16 سالی که ما علیه آمریکایی‌ها جنگ کردیم یک تجربه بسیار خوب به دست آمده است.
در یک آکادمی نظامی وقتی کسی خوب تربیت میشود شاید چهار الی پنج سال تعلیم ببیند، آن هم فقط به صورت نظری اما ما 16 سال هست که با امریکا درگیر جنگیم.
این تهدیدهای آمریکایی و کم و زیاد کردن نیروهای شان بر ما تأثیری ندارد، این که یک بار میگویند ما 8 هزار نظامی زیاد می‌کنیم، بعد ارقام مداوم بالاتر می‌رود نشان ترس امریکا هست.
*عربستان سعودی کشوری است که از همان ابتدای شکل گیری صالبان در افغانستان حمایت خود را از این گروه اعلام کرد، اما سؤال اصلی اینجاست که این کشور یکی از هم‌پیمانان بسیار متعهد و حافظ منافع امریکا در منطقه است، از سویی دیگر طالبان مدعی هستند که با امریکا درگیر جنگ هستند و اداره کابل و نظامیان دولت افغانستان را به دلیل متعهد بودن با امریکا دشمن خود می‌پندارند، شما چگونه این موارد را استدلال می‌کنید؟ آیا دوستی شما با عربستان سعودی استراتژیک است؟
تا اندازه ای که به ما مربوط میشود و ما میتوانیم اظهار نظر کنیم؛ میتوان گفت که طالبان در مقابل کشورهای اسلامی برنامه مشخص خود را دارند.
ما نمیخواهیم که با هیچ کشور اسلامی در تضاد قرار بگیریم و با آنها مخالفت کنیم، ان هم با کشوری مثل عربستان سعودی یا کشورهای مسلمان دیگر منطقه یا فرا منطقه، به این دلیل که به این عقیده هستیم که مسلمان‌ها برادر ما هستند و می‌خواهیم دنیای اسلامی به سمت اتحاد سوق داده شود نه به سمت جنگ و آوارگی.
بعضی موارد مسائل داخلی کشورها است و آنچه که به ما برمی خورد ما هرگز با هیچ کشور اسلامی نمیخواهیم در تضاد قرار داشته باشیم بلکه می‌خواهیم یک نوع همزیستی را در بین مسلمان‌ها به میان بیاوریم تا که دست غرب و آمریکایی‌ها و اشغالگران که در کشورهای اسلامی دسیسه طرح ریزی می‌کنند را از کشورهای اسلامی کوتاه کنیم.
مسائل داخلی کشورهای اسلامی مسئله ای است که شاید کشورهای اسلامی به آن متوجه شوند، اما امارت اسلامی به عنوان یک نهضت اسلامی می‌خواهد با تمام کشورهای اسلامی روابط دوستانه داشته باشد و کم و کاستی در برنامه‌های استراتژیک آنها مسائل داخلی خود آنها است که می‌تواند ملحوظات خود را داشته باشد اما در کل با وجود ان ما فکر می‌کنیم که اتحاد کشورهای مسلمان نیاز به خودگذری و صمیمیت بیشتر دارد.
*اما عربستان سعودی با امریکا برای مبارزه با تروریسم همکاری‌هایی داشته اند و از سویی آمریکایی‌ها و غرب شما را به عنوان یک قدرت تروریستی می‌شناسد، با این وجود هنوز هم سیاست خارجی شما با عربستان سعودی تغییر نخواهد کرد؟
اول باید این را روشن بسازیم که ما یک قدرت تروریستی نیستیم! و تروریست به کسی گفته میشود که ترس و وحشت ایجاد کند، خیلی از کشورها هستند که تروریست دولتی را به پیش می‌برند، مثلاً اسرائیل یک تروریست دولتی است که امریکا از آن حمایت می‌کند و کشورهای دیگر که هم‌پیمان ناتو هستند در واقعیت از تروریسم حمایت می‌کنند.
و اینکه بعضی کشورها وعده‌هایی میدهند شاید مشکلات و استراتژی داخلی خود را دارند با غرب یا دیگر کشورهای جهان، اما در عمل ما از این ناحیه خطری را احساس نمی‌کنیم و خواهان این هستیم که در بین امت مسلمان اخوت و برادری ترویج داده شود و به همین دلیل از مسائل اختلاف برانگیز دوری می‌کنیم و نمیخواهیم خدای ناخواسته با کشورهای اسلامی در مقابله قرار بگیریم.
آمریکا مدعی ارتباط نزدیک روسیه با طالبان است. به فرض صحت این موضوع آیا امکان متحد شدن این دو علیه آمریکا در افغانستان وجود دارد؟
در پاسخ به این سؤال که ما از کی همکاری می‌خواهیم یا نه باید گفت؛ هر راهکاری که ما را در راستای آزادی کشور یاری کند می‌پذیریم و از آن استفاده خواهیم کرد.
به صراحت می‌گوییم که برای استقلال کشور خود از همه گزینه‌های مثبت استفاده خواهیم نمود.
*در مورد حادثه میرزاولنگ برخی آن را اقدام طالبان میدانند و برخی هم کار داعش. آیا شما دست داشتن طالبان در این حادثه را تأیید می‌کنید؟
واقعیت یک چیز است و اخبار رسانه‌های دشمن چیز دیگر.
حکومت به نام خیزش مردمی مردم محل را علیه طالبان مسلح کرد، که از این مردم 28 تن کشته شدند.
بعدازاین موضوع تعدادی از مردم به مکان دیگر کوچ می‌کردند که در بین آنها اطفال و کودکان نیز حضور داشتد و متأسفانه تعدادی از این مردم در بین جنگ گرفتار می‌شوند و درگیری‌ها حدود 8 تن جان خود را از دست میدهند.
به‌کلی حضور داعش در میرزاولنگ را رد می‌کنیم، در تمام میرزاولنگ یک داعشی هم حضور نداشته و همه مجاهدین ما حضور دارند.
*در ارتباط با کشف گورهای دسته‌جمعی نظر شما چیست؟ آیا این نشان جنایات طالبان نیست؟
اجسادی که از زیرخاک بیرون کشیده شده بودند مربوط به افراد خیزش مردمی بودند که توسط حکومت مسلح شده و علیه طالبان بر خواسته و در جریان جنگ کشته شدند؛ سپس در بین جنگ توسط موسفیدان به صورت موقت دفن و بعد از جنگ از خاک بیرون کشیده شدند. خوب این طبیعی است که کسی که در مقابل ما ایستاد میشود طبعاً کشته میشود.
*ترامپ چند روز گذشته استراتژی آمریکا برای افغانستان را اعلام کرد و ضمن آن پاکستان را حامی تروریسم خواند و موضع سختی نسبت به پاکستان گرفت، این موضوع واکنش‌های مختلفی را چه از طرف اسلام‌آباد و چه از طرف کشورهای منطقه به دنبال داشت، در این شرایط پاکستان و کشورهای منطقه چه موضعی در این باره اتخاذ خواهند کرد؟
موجودیت آمریکا در منطقه بالای تمام همسایه‌های ما تأثیر منفی دارد. آمریکا با استراتژی متضاد خود که به نفع هیچ یک از کشورهای منطقه نبوده نشان داد که از جنگ 16 ساله عبرت نگرفته و هنوز هم می‌خواهد که منطقه را در آتش جنگ بسوزاند. ما هیچگونه اتکایی با پاکستان نداریم و فشارها و اتهاماتی که به پاکستان وارد شده درروند مبارزه طالبان تأثیر نخواهد گذاشت؛ چراکه مبارزه طالبان با حمایت مردمی استوار است و ما نیاز به کمک‌های بیرونی نداریم.
اظهارات ترامپ علیه پاکستان به دلیل خوشنود کردن هند صورت گرفته، آمریکا با این اظهارات قصد بی ثباتی در منطقه را دارد؛ باوجود تنش‌هایی که بین پاکستان و هندوستان وجود دارد ترامپ پاکستان را مورد تهدید قرارداد تا خود را با دولت هند نزدیک تر کند؛ چراکه پاکستان یک نیروی اتمی در منطقه است و آمریکا می‌خواهد با بروز اختلافات علیه پاکستان این نیرو را از پای در بیاورد.
البته این تهدیدهای آمریکا جایی را نمی‌گیرد، آمریکا از همان ابتدا هم با تهدیدات بلندپروازانه بوش جنگ را شروع کرد و اوباما هم 8 سال تهدیدات خود را ادامه داد و نیروهای بسیاری را فرستاد و هزینه‌های سنگینی را متقبل شد.
تهدید در گفتار و عمل متفاوت است، در عمل آمریکا شکست خورده، اقتصادش از بین رفته، ناامید شده و اعتماد جهانی خود را هم از دست داده.
تهدید آمریکا هیچ ارزشی برای ما ندارد و آمریکا با وجود این تهدیداتی که کرده شاهد خواهید بود که پوزشان را به خاک می‌مالیم.
*واکنش‌ها به استراتژی ترامپ در داخل افغانستان متفاوت بود، هرچند «اشرف غنی» و «عبدالله عبدالله» رهبران دولت وحدت ملی این کشور از این راهبرد استقبال کردند اما مقاماتی همچون «حامد کرزای» رئیس جمهوری پیشین این کشور به شدت با این راهبرد مخالفت کرد.دلیل این واکنش‌های متفاوت چیست؟
زیان وجود آمریکایی‌ها در منطقه را همه درک می‌کنند، هم اشرف غنی و هم عبدالله و همچنین کرزای.
این اشخاص میدانند که بمباران صورت می‌گیرد و مردم افغانستان کشته می‌شوند، آنها میدانند که افغانستان اشغال شده است، میدانند که کنترل زمین و اسمان در دست آمریکایی‌ها است و هر چیزی که آمریکایی‌ها خواسته باشند تطبیق میشود، اداره کابل چون وابسته به آمریکایی‌ها هست نمی‌تواند حقیقت اشغال را قبول کند.
البته این موضوع را که بودن نیروهای خارجی کاملاً به زیان مردم افغانستان است را حتی یک کودک خورد سال هم درک می‌کند. شما در هیچ کشوری نمی‌بینید که نیروهای خارجی را بدون پاسپورت اجازه دخول دهند.
حامد کرزای در ابتدا حامی نظامیان آمریکا بود، اما زمانی که تداوم و شدت جنگ و مخالفت مردم از حضور نیروهای بیگانه را دید و دانست که این یک حرکت مردمی است و مردم خود جوش در مقابل آمریکایی‌ها برخواسته اند دست به مخالفت با آمریکا زد، کرزای حالا تلاش می‌کند که خود را به جامعه نزدیک تر بسازد تا پیشینه خود را پاک کند.
*آیا طالبان برای ختم جنگ و برقراری صلح راهکاری دارند، آیا شما برای صلح تلاشی کرده اید یا می‌کنید؟ تا چه زمانی قصد دارید به جنگ ادامه دهید؟
این سؤال که تا چه زمانی جنگ‌های ادامه دارد را باید از آمریکایی‌ها بپرسید، چرا که این امریکا هست که به کشور ما یورش برده، و مردمان هر کشوری هم که جای ما می‌بودند همین کاری را می‌کردند که ما می‌کنیم، یعنی در مقابل اشغال گر ایستاد می‌شدند و مبارزه می‌کردند.
اما برای برقراری صلح ما حاضر هستیم هر زمانی که کشور ما از زیر سلطه خارجی‌ها بیرون شود مذاکره و صلح کنیم.
ما فقط می‌خواهیم که اشغالگران و نیروهای نظامی خارجی کشور ما را ترک کنند چرا که افغانستان خاک ما و متعلق به ما هست و تصمیم گیری در رابطه به آن در اختیار ملت افغانستان میشود.
این حق ما هست که این هزاران تن از خارجی‌هایی که در کشور ما جولان میدهند و مردم بی‌گناه ما را به خاک و خون میکشند از کشور خود بیرون کنند.
*انتقادهای بسیاری وجود دارد که با وجود ادعای طالبان مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی، در صورتی که این نظامیان تا پایان سال 2014 بسیاری از نیروهای خود را خارج کرده اند اما هیچ واکنشی از سوی طالبان که بتواند باعث صلح شود بروز داده نشد، تحلیل شما در این رابطه چیست؟
بله این واقعیت هست، تا زمانی که آمریکا در کشور ما حضورداشته باشد تعداد حضور اشغال گران برای ما تفاوتی ندارد.
هنوز هواپیماهای آمریکایی حریم کشور را نقض می‌کنند، همین چند شب گذشته در فراه هواپیماهای آمریکایی خانه‌های ما را بمباران کردند، اگر یک هواپیمای آمریکایی باشد و ظلم کند ما مجبور هستیم مقابله کنیم.
این دلیل معقول نیست که با کاهش نیروهای آمریکایی ما جنگ را هم کاهش دهیم، تا کشور ما به معنای واقعی آزاد نشده، ما بر اساس تکلیف دینی، اسلامی و انسانی مجبور هستیم جنگ را ادامه دهیم و از آزادی خود دفاع کنیم.
منبع:مهر
انتهای پیام/