وقتی هنرمندان از درد میانمار می گویند
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، نسل‌کشی و کوچ اجباری و تهدیدات جانی و امنیتی و تعرض به مسلمانان میانمار این روزها یکی از موضوعات دردناک در جامعه شده است، موضوعی که از هر زاویه‌ای که به آن نگاه شود یک امر غیرانسانی است و هیچ توجیهی ندارد.
سکوت رسانه‌ها در این راستا آن هم زمانی که رسانه و فضای مجازی می‌توانند یک وجه تاثیرگذار قلمداد شوند، غیرمنطقی است و به واقع چگونه می‌توان این همه ظلم علیه مسلمانان را تاب آورد و سکوت کرد؟!
در این بین جدای از صدور بیانیه‌ای که جمعی از احزاب و تشکل‌ها منتشر و در آن تاکید کردند که کشتار بی‌رحمانه مسلمانان میانمار از سوی دولت و ارتش جنایتکار این کشور و خشونت علیه آن‌ها به حدی دردآور است که سکوت برابر آن مصداق خیانت به قرآن و تعلل در واکنش و اقدام، مصداق شراکت در این ظلم تاریخی است، بساری از هنرمندان نیز در خصوص این موضوع سکوت نکرده و از صفحه‌های مجازی خود استفاده کردند تا درد و اندوه و شکایت خود را در برابر این فاجعه خونبار به گوش همه برسانند.
هنرمندانی که در این ماجرا خود را سهیم کردند
مهدی کرمپور؛ کارگردان سینما
«خب واقعیت اینه که از هنر تا تاریخ و سیاست، دیگرانى در مغرب زمین که قلم و میزان رو در دست گرفتند، سال هاست که قهرمان هاى شرق رو براشون مى سازند و به خوردشون مى دن
#آنگ_سان_سوچى به دلیل مصلحت سکوتش در قبال نسل کشى زنان و کودکان میانمار یک قهرمان صلح تحمیلى و پوشالی است.»
حمید فرخ‌نژاد؛ بازیگر
«"Take back Aung San Suu Kyi's Nobel Peace Prize!"عجب تناقضی؛ برنده جایزه صلح نوبل و عامل مرگ هزاران انسان بیگناه! خانم انگ سان سوچی مطمئن باشید نامتان در سیاهترین صفحات تاریخ در کنار کسانی که همچون شما انسانیت را فراموش کرده اند و غرور و خود خدا بینی پیشه کرده اند ثبت خواهد شد،آه مظلوم دامن همه ظالمان را خواهد گرفت در هر لباس و در هر جای دنیا، دیر نیست...
صابر ابر؛ بازیگر
«رختخواب بوی عرق و بوی تب میدهد
من را ببخشید ، با عکس و یادداشتی تلخ روزتان را شروع می کنید!
هیچکس در این دنیا فرصتی برای ورق زدن عکسهای اخیر در میانمار ندارد!؟ هیچکس این سرهای بریده و تنهای متلاشی و تنهای سوخته را ندیده؟ خبر بمب شیمیایی و تستش در کره مهمتر است و اتفاقی که به وجود می آید یا اتفاقی که به وجود آمده؟ چقدر ترسناکیم ما انسانها! کدام حیوانی برای شبیه نبودن به آن دیگری تنش را می‌درد؟! اگر قتل عام کودکان در میانمار نسل کشی نیست، اسمش چیست؟ با دنیا واقعی باشیم، بچه ها را در آب خفه می کنند، زنها را از گردن جدا می کنند، نمی‌برند، سر ها را می‌کنند، تنها را زنده در آتش می اندازند!
و ما از موی ترامپ خبر میرویم!
کاش تمام روزنامه های صبح دنیا یک روز این عکس را با یک قرار جمعی چاپ می کرد تا تاریخ روز انسانیت را ثبت کند. اصلا کاش کیهان و شرق با هم عکس یکشان می‌شد همین! چه اشکالی دارد در یک چیزهایی همسو باشیم، در انسانیت.
به این عکس نگاه کنید و به خیالهای غرق شده اش! به لباس هایی که دوست داشت بپوشد، به اسباب بازیهایش، به جای خوابش، به هوس‌هایش ، به خنده هایش، به نگاه احتمالیش به شما ، اگر روزی مسافر آنجا بودید و او کنار خیابان یک چیزی میفروخت! خیال کنید!
و به اینکه ، چرا آمد؟ کجای جهان جای خوبی برای اوست؟
خدا همه را ببخشد.
من حتی اسمت را هم نمیدانم ، اما تو هیچ چیزی را اینجا از دست ندادی...»
رضا کیانیان؛ بازیگر
«نمى‌دانم در تاریخ، چندین هزارنفر یا چندین میلیون نفر، فقط به خاطر اینکه پایبند #دین #مذهب و #عقیده‌اى بودند، کشته شده‌اند!
از هابیل و قابیل تا همین امروز
از جنگ هاى صلیبى تا داعش و طالبان
از انکیزیسیون دیروزى تا تفتیش عقاید امروزى
از نسل کشى یهودیان، ارامنه تا نسل کشى مسلمانان
فقط به نام دین، مذهب و عقیده...
به بهانه با خدایى و بى‌خدایی!
فقط کشته‌اند و کشته شده‌اند.
این روزها مى‌خواهم مدتى به غار تنهایى خودم پناه ببرم... با این پست غمگین، مدتى از همه شما خداحافظى مى‌کنم.
نمى دانم چند روز یا چند هفته یا...
باید خودم را باز بیابم.»
علیرضا قربانی؛ خواننده
«صداىِ بى صداى عدالت
روزهاى زشت و اندوهبارى در جهان جاریست،
روزهایى که در هر گوشه از شهر نفرین شده روهینگیا ، ردِ خون را بر پیکره ى بى جان مردم بى گناه و بى دفاع مسلمانِ میانمار، حتى با چشمان بسته مى توان دید و صداى عدالت راهى بسوى گوش هاى شنوا ندارد. حریقِ خصم دژخیمانِ کج اندیش از دل خاک زبانه کشیده و آتش و باروت و آهنى گداخته را به این مردم بى دفاع هدیه مى دهد و خون را در فضاى شهر مى‌پراکند. آنجا خون و جنایت را نمى توان از پشت پنجره دید.
خونِ تمامى کودکان، زنان و مردان بى گناه و به ناحق کشته شده، عرق شرم را براى همیشه اعصار بر پیشانى انسانهاى آگاه و آزادمنش خواهد نشاند.
دیده بگشا رنجِ انسان بین و سیلِ اشک و آه
کبرِ پَستان بین و جامِ جهل و فرجامِ گناه
تیر و ترکش ، خون وآتش ، خشمِ سرکش، بیمِ چاه
دیده بگشا بر سِتم ، دراین فریبستان، علی
شمعِ شبهای دژم ، ماهِ غریبستان، علی»
اشکان خطیبی؛ بازیگر
«قتل عام، نسل کشى، تبعیض نژادى و مذهبى، جایزه ى صلح نوبل
اینا چه نسبتى با هم دارن؟!!!»
پریناز ایزدیار؛ بازیگر
«تصویر خیلى غم انگیزه ولى حتى این عکس به تنهایى عمق فاجعه رو نشون نمی‌ده، چند روز گذشته و برام سوال شده که وقتى از حقوق بشر صحبت میشه دقیقا منظور چى هست؟ کدوم حقوق!؟»
امیر جعفری؛ بازیگر
«خون، آتش، کشتن
چه بسیار شنیده می شود از زبان خدایان روی زمین»
امیرمهدی ژوله؛ نویسنده
«انگ سان سو نمیدونم چی چی با سکوت در برابر نسل کشی مسلمونای میانمار و بعد هم تکذیب این فاجعه ابروی زن و نوبل و انسان را برد.»
رضا صادقی؛ خواننده
«تفو بر تو ای چرخ گردون تفو»
پوریا پورسرخ؛ بازیگر
«پایان تلخ رویای یک کودک مسلمان روهینگیایی… نسل کشی در میانمار… کسی میتونه تا آخر عمرش این صحنه هارو فراموش کنه؟ لعنت به دنیایی که این اتفاقات داره توش عادی میشه و بوی روزمرگی میگیره»
انتهای پیام/