واکنش وزیر کشور به کشتار مسلمانان میانمار

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، عبد الرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در صفحه شخصی خود نوشت: امروزه هزاران کودک و پیر و جوان و زن بی دفاع مسلمان میانماری در سایه مسئولیت جایزه داران صلح نوبل سر بریده می شوند و صدایی از سازمان ها و بنیادهای پرمدعای بین المللی شنیده نمی شود، اما ضمیر پاک بشر فارغ از هیاهوی پوچ و توخالی مدعیان حقوق بشر رنجیده خاطر از این جنایت، اما آگاه و منتظر، نظاره گر این بی عدالتی ها خواهد بود.

متن کامل این نوشتار به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

دو خبر تاثر برانگیز روزهای اخیر باردیگر وجدان آگاه و ضمیر انسان های موحد را به تلاطم واداشته است.

خبر اول رجعت پیکر مطهر بسیجی سرافراز اسلام شهید حسن جنگجو به موطن خویش پس از سی و چهار سال انتظار بود که این رجعت باشکوه قرین شد با پرواز روح ملکوتی و منتظر مادرش که پس از تشییع پیکر فرزند شهیدش، آسمانی شدن را بر ماندن بر زمین ترجیح داد صبر و استقامت و دیانت مادران پرافتخار شهیدان که نمونه هایی بی بدیل از سلاله بزرگ بانوان جهان حضرت خدیجه کبری و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می باشند نه تنها برای بانوان این دیار که برای همه مردم این سرزمین سرمشق های سبک زندگی انسانی است.

انسانیت ممزوج با معنویت و خدایی شدن در عین انسان بودن در وجود تک تک پدران و به ویژه مادران و همسران شهدای راه انقلاب اسلامی زیباترین جلوه های حضور آینده سازان این مرز کهن است تاریخ پرحماسه ایران اسلامی مملو از نقش آفرینی زنان شجاع و بابصیرت و آگاهی است که ثمره تربیت و خدمت و رسالت آنها تقدیم دلاوران غیور و آرامش بخشان شجره طیبه به جامعه بوده است خداوند انشااله روح آزاد و بلند و صبور این مادر عزیز را با فرزند شهیدش در جوار ائمه اطهار و به ویژه حضرت فاطمه زهرا (س) محشور فرماید.

خبر دوم جنایت کم سابقه و سازمان یافته فرقه ای در میانمار علیه اقلیت مسلمان روهینگیای این کشور است که وجدان هر انسان آزادیخواهی را به درد و رنج کشانده است تصاویر رقت انگیز قتل و جنایت علیه انسان هایی که جرمشان طلب حق حیات و زندگی در خانه و کاشانه خود است، مصادیق و اسناد جاودان و ماندگاری از میزان پایبندی نظام لیبرال دمکراسی در دفاع از حقوق بشر در تاریخ می باشد.

امروزه هزاران کودک و پیر و جوان و زن بی دفاع مسلمان میانماری در سایه مسئولیت جایزه داران صلح نوبل سر بریده می شوند و صدایی از سازمان ها و بنیادهای پرمدعای بین المللی شنیده نمی شود، اما ضمیر پاک بشر فارغ از هیاهوی پوچ و توخالی مدعیان حقوق بشر رنجیده خاطر از این جنایت، اما آگاه و منتظر، نظاره گر این بی عدالتی ها خواهد بود.

امید است دولت میانمار با پذیرش مسئولیت حقوقی و سیاسی و اجتماعی خود در قبال این نسل کشی نسبت به جلوگیری از تضییع حق اقلیت مسلمان این کشور فعالانه اهتمام ورزد و کشورهای اسلامی نیز در این خصوص دارای مسئولیت هستند و باید سریع از طرق مختلف سیاسی و دیپلماسی و اقدام عملی جلوی این نسل کشی را بگیرند و وظیفه انسانی و اسلامی خود را انجام دهند.