قتل‌عام مسلمانان میانمار در سکوت مدعیان حقوق بشر
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، دولت میانمار به آژانس‌های کمک‌رسانی سازمان‌ملل متحد اجازه نمی‌دهد منابع حیاتی مانند غذا، آب و دارو را در اختیار هزاران غیرنظامی که در خشونت‌های خونبار میانمار گیر افتاده‌اند، قرار دهند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل‌متحد در میانمار به گاردین گفت که تحویل ملزومات حیاتی به غیرنظامیان به حالت تعلیق درآمده است زیرا محدودیت‌های اعمال شده از سوی دولت میانمار و وضعیت امنیتی وخیم مناطق بحران زده، مانع توزیع کمک‌های بشر دوستانه سازمان ملل متحده شده است. به گفته این دفتر، مقام‌های دولتی و امنیتی میانمار اجازه کمک‌رسانی به غیر نظامیان روهینگیایی را نمی‌دهند. با این‌همه، سازمان ملل متحد با مقام‌های میانماری در ارتباط است تا اطمینان حاصل شود که عملیات‌های بشردوستانه می‌توانند در اسرع وقت از سر گرفته شوند.
خشونت‌های اخیر در میانمار که از ماه پیش شروع شده، از مرگ‌بارترین خشونت‌ها طی چند دهه اخیر در ایالت راخین واقع در شمال غرب میانمار بوده است. ناظران می‌گویند ارتش و نیروهای نظامی میانمار علیه اقلیت مسلمان روهینگیایی، جنایت‌های بسیاری مرتکب می‌شوند. هزاران تن از مسلمانان روهینگیایی از روستاهای در حال سوختن خود به سوی مرزهای این ایالت با بنگلادش گریخته‌اند. آنها حتی فرصت نداشته‌اند کمترین ملزومات زندگی مانند آب و غذا بردارند و حتی روی بدن عده‌ای زیادی از این پناهندگان، جای گلوله و ضرب و شتم نیروهای دولتی و بوداییان متعصب، دیده می‌شود.
کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان(UNHCR)، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد(UNFPA) و صندوق کودکان سازمان ملل متحد(UNICEF) به خاطر وضعیت امنیتی بسیار بد ایالت راخین، طی یک هفته اخیر نتوانسته‌اند هیچ‌‌گونه کار میدانی در این ایالت آشوب زده، انجام بدهند. این امر، احتمال افزایش تلفات انسانی اقلیت مسلمان را در ایالت راخین بالاتر برده است.
مقام‌های برنامه غذای سازمان ملل متحد (WFP) هم اعلام کرده‌اند به خاطر شرایط نامساعد مجبور شده‌اند که توزیع مواد غذایی را در این ایالت متوقف کند. این امر، موجب به خطر افتادن دسترسی حدود 250 هزار نفر به مواد غذایی ضروری و حیاتی، شده‌‌است. شانزده سازمان بزرگ کمک‌رسانی غیر دولتی مانند آکسفام (Oxfam) و صندوق نجات کودکان (Save the Children) نیز شکایت کرده‌اند که دولت میانمار دسترسی آنها را به این منطقه جنگ‌زده، محدود کرده است.
پیر پرون سخنگوی دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل‌متحد (OCHA) در میانمار هم گفته است: «سازمان‌های بشردوستانه عمیقا نگران سرنوشت هزاران نفری هستند که تحت تاثیر خشونت‌های کنونی در ایالت راخین قرار دارند.» او افزود: «نیازی فوری وجود دارد که اطمینان حاصل کنیم افراد آواره و غیرنظامیان متاثر از این خشونت‌ها، تحت محافظت هستند و به کمک‌های بشردوستانه مانند غذا، آب، سرپناه و خدمات بهداشتی، دسترسی دارند.»
پناهجویانی که در هفته گذشته به بنگلادش گریخته‌اند داستان‌های هولناکی درباره قتل‌عام‌های صورت گرفته در روستاهای مسلمان نشین به دست سربازان دولت میانمار تعریف کرده‌اند. آنها می‌گویند که نیروهای نظامی میانمار با حمله به روستاهای مسلمان‌‌نشین، مسلمانان را قتل‌عام می‌کنند و روستاهایشان را به آتش می‌کشند.
جالب اینجاست با ارائه شواهد بسیار از سوی سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و غیردولتی مبنی بر دست داشتن دولت و ارتش میانمار در انجام اقدام‌های جنایتکارانه، دولت میانمار ادعا می‌کند که مسلمانان شورشی، خودشان خانه‌هایشان را آتش می‌زنند و آشوب ایجاد می‌کنند و بوداییها و هندوها را به قتل می‌رسانند.
مسلمانان روهینگیایی دهه‌هاست که در میانمار تحت انواع فشارها و سرکوب‌ها و تبعیض‌ها قرار دارند و اعمال خشونت‌آمیز ارتش و بوداییان متعصب علیه آنها، چیز جدیدی نیست. با وجود این، شدت و دامنه خشونت‌های اخیر بسیار گسترده‌تر از گذشته بوده و ده‌ها هزار روهینگیایی را مجبور به ترک خانه و کاشانه خود کرده است.
ارتش میانمار اعلام کرده است تنها 400 نفر در درگیری‌های اخیر در این ایالت کشته شده‌اند که بیشتر آنها تروریست بوده‌اند! قرار دادن منع دسترسی سازمان‌های بین‌المللی و غیردولتی به ایالت راخین از سوی دولت میانمار و گفته‌های مسلمانان گریخته از خشونت‌ها و شواهد دریافتی از محل، دروغ بودن این آمارهای دولتی و گفته‌های مقام‌های میانماری را ثابت می‌کند.
حدود 1/1 میلیون روهینگیایی در میانمار زندگی می‌کنند. دولت میانمار از دادن حق شهروندی به آنها خودداری می‌کند و آنها را مهاجرانی می‌داند که به طور غیرقانونی از کشور همسایه بنگلادش به میانمار آمده‌اند. روهینگیایی‌های مسلمان از ستم‌دیده‌ترین اقوام دنیا به شمار می‌آیند که طی دهه‌ها با خشونت‌ها و تبعیض های گسترده دولت و مردم عموما بودایی مذهب میانمار روبرو بوده‌اند. ده‌ها هزار روهینگیایی به خاطر این سرکوب ها مجبور به ترک میانمار و آوارگی در کشورهای دیگر شده‌اند.
بیش از 100 هزار روهینگیایی از سال 2012 - زمانی که در اثر اعمال خشونت‌آمیز بوداییها بی خانمان شدند - در اردوگاه‌هایی در ایالت راخین زندگی می‌کنند. مسلمانان ساکن این اردوگاه‌ها به خاطر بالا گرفتن درگیری‌ها و موانع ایجاد شده از سوی ارتش و دولت میانمار، طی یک هفته اخیر از دریافت کمک‌های بشردوستانه سازمان‌های بین‌المللی و غیردولتی، محروم شده‌اند. پیمانکارانی که مسئول رساندن کمک‌ها به این اردوگاه‌ها هستند، به خاطر هراس شدید از خشم و حمله‌های بوداییان متعصب و نیروهای دولتی، از کمک‌رسانی به اردوگاه‌ها خودداری کرده‌اند.
حدود 88 درصد از جمعیت تقریبا 55 میلیونی میانمار بودایی هستند. رهبران متعصب بودایی همواره می‌کوشند احساسات اکثریت بودایی مذهب این کشور را علیه اسلام و مسلمانان تحریک کنند. این رهبران، سازمان‌های کمک‌رسانی بین‌المللی و غیردولتی را به طرفداری از روهینگیایی‌ها متهم می‌کند. دفاتر کمک‌رسانی طی شورش‌های سال 2014 در شهر سیتوی مرکز ایالت راخین از سوی بودایی‌های متعصب، غارت شدند.
این اقدام‌های گسترده غیرانسانی علیه روهینگیایی‌ها در حالی صورت می‌گیرد که آنگ سان سوچی رهبر میانمار و برنده جایزه صلح نوبل، مواضع بسیار بحث‌برانگیزی را در قبال خشونت‌های اخیر علیه مسلمانان در ایالت راخین، اتخاذ کرده است. او در برابر سازمان‌های بشردوستانه که خواهان کمک‌رسانی به مسلمانان میانمار هستند، رویکرد بسیار خصمانه‌ای داشته اشت. دفتر او هفته گذشته، با صدور بیانیه‌ای، این امدادرسانان را به طرفداری از تروریست‌ها متهم کرد.
آشکار است که چنین اتهام‌زنی‌هایی، حتی می‌تواند جان امدادرسانان را از سوی بوداییان متعصب به خطر بیندازد. همچنین تروریست خواندن زنان، کودکان و مردانی که تحت انواع اعمال خشونت‌آمیز از تجاوز گرفته تا کشتار وحشیانه قرار دارند، نشانه پاک‌کردن صورت مساله و عوض کردن جای قربانی با متجاوز از سوی آنگ سان سوچی و دولت میانمار است.
منبع: وبسایت گاردین/ ترجمه: محمدرضا پارسا
انتهای پیام/