سازمان ملل متحد: باید به واکنش‌هایمان در یمن سرعت بخشیم
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، استفان اوبراین معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه، مارگور والستروم وزیر امور خارجه سوئد و دیدییر بورخالتر، عضو شورای فدرال و وزیر امور خارجه سوئیس در گزارش مشترکی نوشتند: «صالح چهار ساله در حالی که در بیمارستان الهدیده با سوء تغذیه حاد دست و پنجه نرم می‌کند برای زنده ماندن می‌جنگد. هنگامی که درگیری در یمن شدت می‌گیرد مادر 22 ساله‌اش، نُورا نمی‌تواند آب آشامیدنی سالم یا غذای کافی برای حفظ سلامتی شش فرزندش تهیه کند.»
متن کامل این گزارش را در زیر می‌خوانید:
امروزه در یمن تهدید سه‌گانه درگیری، وبا و خطر قحطی درحال نابودی زندگی 21 میلیون نفر است. یمن اکنون نه تنها موطن بزرگ‌ترین بحران قحطی در جهان است، بلکه محل بدترین شیوع وبا نیز هست که زندگی بیش از 500 هزار نفر را تحت‌‌تاثیر قرار می‌دهد.
بحران در یمن ساخته دست بشر است. این بحران از طریق منازعاتی پیش رفته است که تاکتیک‌هایشان شامل تحمیل رنج بر غیرنظامیان و نابودی نهادهای پایدار می‌شود. وبا حالا تقریبا به همه استان‌های کشور رسیده و تاکنون 2هزار نفر را به کام مرگ کشانده است که دست‌کم 40 درصدشان کودک بوده‌اند. نظام ازکارافتاده سلامت اکنون به زانو درآمده است چراکه با دشواری‌هایی مانند کمبود کارکنان، دارو و تجهیزات در درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.
در این منازعه، مانند بسیاری دیگر از منازعات، این شهروندان هستند که از خشنونت لطمه می‌بینند. از مارس 2015 (اسفند 1393)، دفتر حقوق بشر، 13 هزار و 829 مورد تلفات غیرنظامی ثبت کرده است که شامل 5 هزار و 110 کشته و 8 هزار و 719 زخمی می‌شود. تعداد کل تلفات احتمالا بسیار بیشتر است. میلیون‌ها نفر شاهد ویرانی خانه‌ها، مدارس، بازارها و همه شهرها به وسیله بمب‌ها و خمپاره‌هایی بوده‌اند که خانواده‌ها را برای حفظ جان‌شان وادار می‌کنند به سوی آینده‌ای نامعلوم بگریزند. نیمی از بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی یمن ویران و یا تعطیل شده‌اند.
اقتصاد یمن به دلیل محدودیت‌های غیرموجه بر ورود کالاهای تجاری و بشردوستانه به کشور، با مشکلات جدی مواجه است. زیرساخت‌های حیاتی برای انتقال کالا آسیب دیده‌اند. 70درصد کسب و کارها از کار دست کشیده‌اند. یک‌میلیون کارمند باوجود موجود بودن پول نزد بانک مرکزی، بیش از 10 ماه است که حقوقی دریافت نکرده‌اند. 2میلیون کودک از مدارس رانده شده‌اند که از خطر بروز یک نسل سوخته و از دست رفته حکایت دارد. همچنین میزان خشونت جنسی و جنسیتی به طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.
با وجود این چالش‌های شدید، 122 سازمان بشر دوستانه که دو سوم آن‌ها سازمان‌های غیر‌دولتی ملی هستند، در یمن افزایش یافته و هم‌اکنون در هر استان فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال، کمک غذایی این سازمان‌ها ماهانه به 4میلیون 300 هزار نفر می‌رسد.
اما این برای تقویت حمایت‌ها از یمن کافی نیست، برای اطمینان از دسترسی به افرادی که به این امدادها نیاز دارند و پایان دادن به این رنج، ما اقدام‌های چهار فوریتی را فرا می‌خوانیم.
نخست؛ برای حفاظت و نجات جان انسان‌ها و بازگرداندن کرامت‌شان، سازمان‌های بشر دوستانه نیازمند دسترسی نامحدود به افراد آسیب‌پذیر هستند. شورای امنیت درخواست خود را از همه طرف‌های درگیری یمن، برای ارائه دسترسی امن، بشردوستی پایدار و احترام به قوانین بین‌المللی بشردوستانه در بیانیه ریاست‌جمهوری 15 ژوئن (25 خرداد) تکرار کرد. همان‌طور که از سوی اعضای شورای امنیت در 12 ژوئیه (21 تیر) تاکید شد، اکنون تبدیل این کلمات به عمل از سوی همه طرف‌ها ضروری است. داوطلبان شجاع، امدادرسانان و کارمندان بهداشت که سعی بر امدادرسانی، نجات و حفاظت از جان افراد گیر افتاده در خشونت دارند، نباید مورد هدف طرف‌های درگیر جنگ باشند. حتی جنگ‌ها نیز قوانینی دارند، رهبران و احزاب طرفین درگیر باید تلاش بیشتری برای اعمال کردن قوانین بکنند.
دوم؛ اهداکنندگان بین‌المللی باید پیرو تعهدات مالی خود باشند. در آوریل (فروردین)، دولت‌های سویس و سوئد و دفتر ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه، یک کنفرانس اهداکننده مالی برای بحران یمن برگزار کرد که از سوی دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش افتتاح شد. در این کنفرانس اهداکنندگان سخاوتمندانه متعهد ارائه یک میلیارد و 100 میلیون دلار شدند. سه چهارم این مبلغ پرداخت شده است. اگرچه، با توجه به شیوع بیماری وبا، پاسخ به این تقاضا به 2میلیارد و 300 میلیون دلار افزایش یافته که تقریبا ۶۰ درصد شکاف مالی ایجاد کرده است.
این شکاف‌های تامین بودجه، دارای پیامدهای مرگ و زندگی است. در صورت تامین نشدن بودجه بیشتر، برنامه جهانی غذا با هدف توزیع غذا در میان 7میلیون مردم گرسنه، با مشکلاتی در تحقق هدف خود در یک ماه مواجه خواهد شد. در‌حال‌حاضر، کارگزاری‌های امدادرسان مجبور به تغییر جهت اختصاص منابع گرانقیمت به سوی بحران وبا شدند که می‌تواند تلاش‌های جلوگیری از قحطی را تهدید کند. زندگی مردم گرسنه در دستان ماست، هیچ زمانی برای صبرکردن وجود ندارد.
سوم؛ همه طرف‌های درگیری باید اطمینان یابند که هیچ‌گونه محدودیتی نسبت به واردات کالاهای ضروری به‌عنوان نمونه، مواد‌غذایی زندگی بخش، درمان‌های تغذیه‌ای و دارو به یمن اعمال نشود. مهم‌تر از همه این است که بندر الهدیده باز و ایمن نگه داشته شود زیرا نقطه ورود اصلی اکثر واردات یمن و منابع انسانی است. محدودیت‌های جنبش آزادانه غیرنظامی که به دنبال یاری‌رسانی هستند نیز باید لغو شود که شامل بازگشایی فوری فرودگاه بین‌المللی صنعا و فضای هوایی یمن می‌شود. بسته ماندن این مراکز به آسانی منجر به مرگ مردم می‌شود زیرا، کمک‌‌های لازم در این کشور قابل دسترسی نیست.
البته که در نهایت رنج در یمن فقط با توقف درگیری، پایان خواهد یافت. دبیرکل و همه اعضای شورای امنیت بار دیگر نیاز به صلح را تکرار کردند. ما خواستار پیشرفت همه ذی‌نفعان در یافتن یک راه‌حل جامع صلح‌آمیز هستیم، که در آن زنان در تمام مراحل گنجانده شده‌اند. مردم یمن به اندازه کافی رنج برده‌اند ما باید در تلاش‌هایمان برای برآورده کردن نیازهای زندگی بخش و حفاظتی 21 میلیون نفر متشکل از بیشتر از یک‌سوم کل جمعیت یمن، مصمم باشیم. ضرورت اخلاقی جمعی ماست تا همه تلاش خودمان را برای پایان دادن رنج مردم یمن به ثمر برسانیم.
انتهای پیام/