صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۲۰ - ۰۸ شهريور ۱۳۹۶

کشف قدیمی‌ترین نمونه انگل کبد در مومیایی 375 ساله

دانشمندان با کالبدشکافی یک مومیایی متعلق به 375 ساله اهل کره جنوبی اطلاعات قابل توجهی به دست آوردند و موفق به کشف قدیمی‌ترین نمونه انگل کبدی در بدن آن شدند.
کد خبر : 207689

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceAlert، محققان با کالبدشکافی مومیایی متعلق به 375 سال پیش در کره جنوبی دریافتند که این جسد آلوده به نوعی عفونت انگلی بوده است که به دنبال مصرف سخت‌پوستان خام یا عصاره آنها ایجاد شده‌اند.


پزشکان در قرن هفدهم در این بخش از آسیا، عصاره خرچنگ خام را برای درمان سرخک تجویز می‌کردند. به گفته دانشمندان دانشکده پزشکی «دانکوک» در کره جنوبی معتقدند که این مومیایی متعلق به مردی به نام «جینگ لی» است و در زمان مرگش در حدود سال 1642 حدودا 63 ساله بوده است. اگر چه این عفونت ناخوشایند است اما این عفونت عامل مرگ «لی» نبوده است.


محققان این مومیایی را در سال 2014 کشف کردند. آنها در تصاویری که از این مومیایی به دست آمده، توده‌ عجبی را در کبد این مومیایی پیدا کردند که پیش از آن در سی‌تی‌اسکن هم مشخص شده بود. زمانی که این توده برداشته شد، محققان تخم‌های طلایی قهوه‌ای رنگی را با حدود 85 میکرومتری پیدا کردند.


دانشمندان بعد از مطالعه روی این تخم‌ها نشان دادند که این انگل‌ها در واقع، کرم‌های پهن انگلی هستند. همین نوع انگل، «لی» را به قدیمی‌ترین مومیایی کشف‌شده حامل انگل «پاراگونیمایی کبدی» تبدیل کرده است.


این عفونت که بر اثر مصرف سخت‌پوستان نپخته و خام بروز می‌کند، زمانی رخ می‌دهد که این کرم‌های انگلی وارد کبد یا ریه می‌شوند و در نهایت ممکن است منجر به اسهال، حالت تهوع و سرفه‌های خون‌آلود شود.


باور محققان بر این است که مصرف سخت‌پوستان به صورت خام در دهه 1600 در کره جنوبی طرفداران زیادی داشته است و به عنوان درمان نیز مصرف می‌شد. اثرات انگل پاراگونیمایی قابل مقایسه با عفونت‌های ذات‌الریه، آنفلوآنزای (تورم) معده و عفونت است که تا سال‌ها باقی می‌ماند.


این انگل به پوشش روده نفوذ می‌کند و سپس می‌تواند آزادانه در اطراف محفظه شکمی حرکت کند. بعد از این که این انگل به شکل یک کیست تخم‌مرغی شکل درآمد، در صورت ترکیدن کیست ایجاد شده، راه خود را به سوی راه‌های هوایی پیدا می‌کند که باعث خونریزی می‌شود.


در حالی که انگل پاراگونیمایی در آمریکا خیلی شایع نیست، هنوز هم می‌توان شواهدی از آن را در آسیای جنوب شرقی، آمریکای مرکزی و جنوبی یافت که حدود 300 میلیون نفر را در دنیا تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهترین راه جلوگیری از ابتلا به این انگل، مراقب در نخوردن غذاهای دریایی خام و طبخ کامل آنهاست.


مترجم: ندا اظهری



انتهای پیام/

ارسال نظر