«کاسینی» دور اول نزدیک شدن به کیوان را تکمیل کرد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، کاسینی که هیچ‌گاه این قدر به کیوان نزدیک نشده بود، این بار به قدری به این سیاره عظیم نزدیک شد که حتی وارد جو فوقانی آن شد. این کاوشگر ساعت 4:22 بامداد دوشنبه به وقت گرینویچ، فقط ۱۶۰۰ کیلومتر بالاتر از ابرهای فوقانی جو کیوان بود.

این مسیر برای آن در نظر گرفته شده بود که کاسینی بتواند مستقیما از گازهای فوقانی‌ترین لایه جو کیوان نمونه‌برداری کند. کاسینی این اطلاعات را امروز در تماس بعدی، به زمین مخابره خواهد کرد.

اکنون کاسینی مسیری حلقوی را در فاصله بین حلقه‌ها و جو سیاره طی می‌کند. دانشمندان امیدوارند پس از آن که بررسی اولین گذر را به پایان رساندند، در چهار بار آینده هر چه بیشتر کاسینی را به کیوان نزدیک کنند، پیش از آنکه ۲۴ شهریور زمان وداع با کاسینی فرا برسد.

پائین رفتن کاسینی در جو کیوان نیروی پساری (drag) ایجاد می‌کند که باعث سرنگونی و خارج شدن آن از مسیر پیش‌بینی‌شده می‌شود. کاسینی برای حل این مشکل پیشرانه‌های خود را به کار می‌اندازد تا خود را متعادل و در مسیر نگه دارد.

به این ترتیب صحنه برای مانور نهایی و پایان کار کاسینی آماده می‌شود؛ ماه آینده کاسینی در جو کیوان سقوط خواهد کرد و ماموریت 20 ساله آن به پایان می‌رسد.

کاسینی هنوز باید به سوالات زیادی درباره کیوان پاسخ دهد، یکی این که طول روز در کیوان دقیقا چقدر است. سوالی که صحت نظریه میدان مغناطیسی به آن بستگی دارد. دانشمندان می‌‌دانند که روز در کیوان حدود 10/5 ساعت طول می‌کشد اما آنها به عدد دقیق‌تری نیاز دارند.

خط های آبی رنگ مسیر کاسینی را برای نزدیک شدن هر چه بیشتر به کیوان نشان می‌دهند

پاسخ این سوال باید از انحراف بین میدان مغناطیسی و محور چرخش سیاره به دست می‌آید اما تمام مشاهدات کاسینی تا به حال نشان داده است که دو محور تقریبا هم‌راستا هستند.

لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه کاسینی در ناسا، می‌گوید: «کل نظریه میدان مغناطیسی بر پایه انحراف میدان مغناطیسی از محور چرخش سیاره است: برای ایجاد میدان مغناطیسی باید جریان هیدروژن فلزی در عمق کیوان برقرار باشد، بدون این انحراف زاویه فکر ایجاد میدان مغناطیسی خود به‌ خود محو می‌شود. چرا این طور است؟ آیا چیزی جلوی ما را می‌گیرد که این انحراف را نبینیم؟ شاید هم به یک نظریه جدید احتیاج داریم؟ بدون این انحراف زاویه، بدون این نوسان جزئی محور چرخش، نمی توانیم طول روز را به دقت تعیین کنیم».

کاسینی پروژه مشترک سازمان‌های فضایی آمریکا، اروپا و ایتالیا است که بعد از دو دهه به زودی به پایان خواهد رسید.

سوخت کاسینی بسیار کم شده تسن و به زودی غیرقابل کنترل خواهد شد؛ به این ترتیب صحنه برای مانور نهایی و پایان کار کاسینی آماده شده است.

آنچه اکنون مهم است این است که کاسینی به قمرهای کیوان مثل تایتان یا انسلادوس برخورد نکند و این دو قمر را که ممکن است در آنها حیات میکروبی به شکلی وجود داشته باشد با مواد زمینی آلوده نکند. تنها راه این است که کاوشگر را به داخل جو کیوان راند تا در آن کاملا نابود و منهدم شود.