نامه زیباکلام به روحانی درباره توافق هستهای
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا از ایسنا، بخش‌هایی از نامه زیباکلام به حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی به این شرح است: «پیداست که آمریکاستیزان مصمم هستند تا به هر نحو ممکن جلوی توافق هستهای با آمریکا را بگیرند. از همان سیزدهم فروردین و در حالی که هنوز تیم مذاکره‌کننده به تهران بازنگشته بود که توپخانه سنگین آمریکاستیزان به غرش درآمد. بنده همان موقع خطاب به یکی از فرماندهان ارشد قشون آمریکاستیزی (حضرت حاج‌حسین شریعتمداری دامت شوکته) نوشتم که مشکل شما توافق هستهای نیست. اگر غربی‌ها در یکی از محضرهای لوزان سند منگوله‌دار شش‌دانگ مملکت سوئیس را هم به نام ما می‌زدند، شما باز یک ایراد و نقص دیگری پیدا می‌کردید؛ چرا که برای شما نه حل مناقشه هستهای که ۱۲ سال است مملکت را فلج کرده خیلی اهمیتی دارد و نه چندان به دنبال پاسخ این پرسش هستید که هستهای علی‌رغم هزینه‌های کمرشکن مستقیم و غیر مستقیم آن برای کشور، چه گلی بر سر پیشرفت و ترقی مملکت زده است؟ دغدغه شما به خطر افتادن تجارت آمریکاستیزی‌تان است که لاجرم توافق هستهای در پی خواهد داشت.
همه آنان که مناقشه هستهای برایشان ابزار و اهرمی شده بود در جهت بهره‌برداری و گسترش بیشترآمریکاستیزی و نگران آن هستند که مبادا دولت یازدهم بتواند به این مناقشه که همچون سمی برای منافع ملی کشور بوده پایان ببخشد، ظرف دو ماه گذشته هر چه داشتند بر سر توافق اولیه لوزان ریختند. کسانی که ظرف نزدیک به شش سالی که سکان مذاکرات هستهای را در دست داشتند نه توانسته بودند نیم میلی‌متر مذاکرات را به جلو ببرند، نه حتی یک بار وظیفه خود دانسته بودند که مردم را در جریان مذاکرات بگذارند و بالاتر از همه به بهانه امنیتی‌بودن موضوع اجازه کمترین اظهار نظر در خصوص هستهای را نداده بودند، حالا میدان‌دار شده بودند ... یک روز به بهانه عدم انتشار فکت‌شیت، یک روز به بهانه مغایرت فکت‌شیت آمریکایی‌ها با اظهارات تیم مذاکره‌کننده، یک روز به بهانه
| گمان نمی‌کنم حتی آمریکاستیزان هم منکر شوند که در شرایط فعلی کشور از حل مناقشه هستهای ما موضوعی مهم‌تر و بنیادی‌تر داشته باشیم. چرا توافق نهایی هستهای با آمریکا را حسب قانون اساسی‌مان به رفراندوم نگذاریم؟ |
کاهش تعداد سانتریفیوژها، یک روز به بهانه تغییر آب سنگین اراک، یک روز به بهانه اینکه چرا تحریم‌ها یک‌جا برداشته نمی‌شود (در حالی که تا دیروز می‌گفتند تحریم‌ها هیچ تاثیری بر اقتصادمان نداشته و مشکل در سوء مدیریت است)، یک روز به بهانه اینکه آمریکایی‌ها «دبه» درآورده‌اند، یک روز به بهانه اینکه وزیر خارجه آمریکا این یا آن را گفته و هر روز به بهانه‌ای توافق اولیه لوزان را مورد حمله قرار داده‌اند.
آخرین مسئله‌ای که مطرح کرده‌اند، پروتکل الحاقی است. هر کشوری که به عضویت پروتکل الحاقی درمی‌آید لاجرم می‌بایستی یک‌سری الزامات و تعهدات آن را هم بپذیرد. اگر ما به هر دلیلی نمی‌خواهیم تعهدات و الزامات پروتکل را قبول کنیم در آن صورت از ابتدا نمی‌بایستی به عضویت آن درمی‌آمدیم.
جناب آقای روحانی، دولت فخیمه شما هرگز موفق نخواهد شد به هیچ طریقی موافقت آمریکاستیزان را نسبت به رسیدن به توافق هستهای با آمریکا جلب نماید و همانطور که ملاحظه فرمودید دست آخر هم با «خائن» خواندن دکتر ظریف از 20 ماه تلاش‌های مشارالیه قدردانی کردند. شما و دولتتان جرم بزرگی مرتکب شده‌اید و آن هم شکاف‌انداختن در گنبد دشمنی با آمریکا بوده و این گناهی نیست که آمریکاستیزان بتوانند از آن به آسانی بگذرند. چاره پیشبرد توافق هستهای، نه در ادامه تلاش‌های بی‌حاصل به منظور همراه‌ساختن آمریکاستیزان است که عرض کردم اگر در یک دستتان ماه و در دست دیگرتان خورشید را بگیرید آمریکاستیزان با شما همراه نخواهند شد؛ بلکه راه‌حل در مراجعه به مردم و افکار عمومی یا همان رفراندوم است. اصل پنجاه و نهم قانون اساسی‌مان پیش‌بینی نموده که «در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می‌توان مراجعه مستقیم به آرای مردم و همه‌پرسی نمود». گمان نمی‌کنم حتی آمریکاستیزان هم منکر شوند که در شرایط فعلی کشور از حل مناقشه هستهای ما موضوعی مهم‌تر و بنیادی‌تر داشته باشیم. چرا توافق نهایی هستهای با آمریکا را حسب قانون اساسی‌مان به رفراندوم نگذاریم؟»
انتهای پیام/