صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۰۵ - ۱۷ مرداد ۱۳۹۶

نگاهی به گزینه سکانداری دیپلماسی دولت دوازدهم

وزیر امور خارجه دولت یازدهم که به خاطر ماه‌ها مذاکره در زمینه پرونده هسته‌ای به یکی از فعالترین اعضای کابینه و شاید به جرات گفت شناخته شده‌ترین چهره این کابینه تبدیل شده بود، بار دیگر به‌طور رسمی از سوی رئیس‌جمهوری کشورمان برای سکانداری دیپلماسی در دولت دوازدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
کد خبر : 201423

به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، محمدجواد ظریف در خانواده‌ای نسبتا ثروتمند در تهران متولد شد. در سال 1355 بود که توانست با ویزای دانشجویی راهی آمریکا شود و به‌طور دقیق، زمانی که او آزمون‌های جامع دکترایش در دنور را در سال 1364 گذراند، اداره مهاجرت ایالات متحده روادیدش را باطل کرد. با این اقدام، شانس‌های ظریف برای تکمیل تحصیلاتش از بین رفت. پس از این اتفاق به این علت که قصد داشت تا حضورش در خاک آمریکا قانونی باشد، به نیویورک می‌رود و در نمایندگی ایران مشغول به‌کار می‌شود. رفته رفته ظریف توانست توانایی‌های خود را در عرصه اجرایی نشان دهد و همین موضوع باعث شد تا با حضور او در وزارت امور خارجه موافقت شود.


ظریف در دوران ریاست‌جمهوری محمد خاتمی مدتی معاون حقوقی و امور بین‌الملل وزارت امور خارجه بود. پس از آن به نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد منصوب شد تا دو سال بعد از روی کار آمدن دولت نهم نیز در این سمت باقی بود. او پس از پایان ماموریتش به تهران بازگشت و در دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه مشغول کار بود تا اینکه با انتخاب حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهوری در سال 1392 سمت وزیر امور خارجه ایران را از آن خود کرد.


می‌توان گفت مهم‌ترین فعالیت محمدجواد ظریف که او را به حسن روحانی نزدیک‌تر کرد، نقشی بود که در مذاکرات هسته‌ای و توافق با گروه1+5 در میانه سال‌های 82-84 ایفا کرد. ظریف در این مدت در عمل در کنار سیروس ناصری ریاست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را برعهده داشت و توانست توافق «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) را برای ایران به ارمغان آورد.


ظریف در کارنامه خود سمت‌های زیادی را برعهده داشت و دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:


- نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد به مدت 5 سال


- دستیار ارشد وزارت امور خارجه


- معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه و مشاور سرکنسولگری در سانفرانسیسکو


- ریاست کمیسیون فرهنگی در یونسکو


- ریاست کنفرانس آسیایی نژادپرستی و تبعیض نژادی


- عضویت گروه شخصیت‌های برجسته گفت‌وگوی تمدن‌ها


- ریاست کمیسیون خلع سلاح ملل متحد در نیویورک


- ریاست کمیته متخصصین گفت‌وگوی تمدن‌ها در جده


- ریاست کمیته سیاسی دوازدهمین اجلاس سران عدم تعهد در دوربان


- عضویت گروه شخصیت‌های برجسته زمامداری جهانی


- سخنگوی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران


- ریاست کارشناسان ارشد هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران


- ریاست کمیته سیاسی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران


- ریاست کمیته حقوقی مجمع عمومی 47 ملل متحد در نیویورک


ظریف دارای مدرک لیسانس و فوق لیسانس روابط بین‌الملل در 1981 و 1982 از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو و دکترای حقوق و روابط بین‌الملل در 1988 از دانشگاه دنور است.


انتهای پیام/

ارسال نظر