باید تصمیمی جدی در برابر اقدامات رذیلانه آمریکا گرفته شود

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، متن نامه شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه‌های کشور به شرح زیر است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

اعضای محترم هیآت نظارت بر اجرای صحیح برجام

جناب آقایان حسن روحانی،

علی لاریجانی،

علی اکبر ولایتی،

علی شمخانی،

محمد جواد ظریف،

حسین دهقان،

علی اکبر صالحی

سعید جلیلی،

ضمن عرض سلام و آرزوی توفیق برای یکایک شما بزرگواران، نیک مستحضر هستید توافقنامه هسته‌ای موسوم به برجام در دی 94 مشروط به 18 شرط از سوی شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی و همچنین نامه 9 بندی مقام معظم رهبری برای اجرای دقیق به دولت محترم ابلاغ شد.

طبق بند 2 نامه رهبر معظم انقلاب، شورایی تشکیل شد تا به طور دائم عملکرد «ایران» و «5+1» را رصد و طبق قانون نسبت به انجام اقدامات موثر تصمیم‌گیری کند. بعد از گذشت حدود یک سال و نیم از ابلاغ این مصوبات و نامه موافقت مشروط مقام معظم رهبری شاهد نقاط ضعف بارز و آشکاری در روند اجرایی شدن توافق هسته‌ای هستیم که بی‌توجهی و مسامحه نسبت به مقابله با آنها، موجب ایجاد آثار مخربی گردیده است.

با گذشت بیش از چندین ماه از اجرایی شدن برجام و همچنین انجام یکسویه همه تعهدات از جانب کشورمان بارها و بارها شاهد بدعهدی و اقدامات خصمانه طرف غربی بوده‌ایم. هر چند بدعهدی و خباثت از دشمن جای تعجب ندارد، بلکه نکته تلخ ماجرا آنجاست که با هر عهد‌شکنی، رسانه‌های زنجیره‌ای حامی دولت و گاه خود مسئولان دولتی و نیمه دولتی دست به توجیهاتی محیرالعقول زده و تلاش می‌کنند که از این توافق متزلزل دفاع کرده و دشمن را تبرئه کنند.

متاسفانه اظهارات توجیه گرانه برخی آقایان و البته اصرار برخی دیگر در ارائه مدل‌های برجام‌گونه برای رفع سایر چالش‌های کشور و گره زدن راه‌حل همه مسائل به بیرون از مرزها، این گمان را برای طرف غربی تقویت کرد که طرف ایرانی هیچ‌گاه در صدد مقابله با بدعهدی‌ها برنخواهد آمد و هزینه کارشکنی در مسیر اجرای توافق هسته‌ای برای آمریکایی‌ها چیزی نزدیک به صفر است.

با هر تحریم جدیدی یک توجیه مشخص وجود دارد تحت این عنوان که این تحریم‌ها تحریم‌های جدیدی نیست و تکرار تحریم‌های قبل است، احتمالا منظور آقایان این است که نترسید، اتفاق جدیدی نیفتاده است. بعد هم اضافه می‌کنند که این تحریم‌ها واکنش جدی کشورمان را به همراه خواهد داشت....و مردم قرار است سال‌ها در چرخه بازی کودکانه تکرار تحریم‌های قبل که قرار است واکنش جدی ایران را به دنبال داشته باشد سرگردان بمانند.

تصویب تحریم‌های موسوم به سیدا اولین اقدام طرف آمریکایی در راه نقض برجام نبوده است و آخرین آن هم نخواهد بود. به نظر می‌رسد اعضای هیات محترم که عمدتا از حامیان و بانیان انعقاد برجام بوده‌اند بیم آن را دارند که به دستاورد بزرگشان خدشه‌ای وارد شود و در این مسیر ابدا ملاحظه منافع ملی را نمیکنند.

البته جای بسی خوشحالی است که بعد از مدت‌ها برخی برادران به صحبت‌های دلسوزانه منتقدان رسیده‌اند و از ایستادگی ملت ایران و بی‌تاثیری تحریم‌ها سخن می‌گویند.

کمتر انسان متدین و باوجدانی در کشور باقی مانده است که معترف به این نباشد که اساسا آمریکایی‌ها چیزی از روح و جسم برجام باقی نگذاشته‌اند و تعهدات بین‌المللی خود را به سخره گرفته‌اند و رفع همه تحریم‌ها و احقاق حقوق کشورمان شعار خوش رنگ و لعابی بود که تنها کارکرد انتخاباتی داشت.

هرچند جای بسی تاسف است که عده‌ای از همان ابتدا خوش باورانه امضای وزیر امور خارجه آمریکا را تضمین انجام تعهدات می‌پنداشتند و منتقدین را به باد توهین و تهمت گرفته ادعای این را داشتند که موفق شده‌اند. میان هیات حاکمه در آمریکا اختلاف بیفکنند. حال آنکه امروز بسته‌های تحریمی با اکثریت آرا در سنا و کنگره به تصویب می‌رسد و نه تنها احدی هم متعرض این نقض عهد فاحش نمی‌گردد بلکه با وقاحت و بی‌شرمی کشورمان متهم به نقض برجام و کارشکنی می‌گردد.

با توجه به جمیع موارد بالا و مطالبی که عرض شد باید اضافه کنیم، هیات نظارت بر اجرای برجام نیز در ماه‌های اخیر عملکرد مشخص و شفافی نداشته است و گزارش روشنی از اقدامات و بررسی‌های این هیات به افکار عمومی ارائه نشده است. اینکه چرا ایران در مقابل کارشکنی‌های طرف مقابل در برجام اقدام متقابلی انجام نمی‌دهد مسئله عجیبی است. به نظر می‌رسد که تفکری در هیات نظارت بر اجرای برجام وجود دارد که حتی اگر آمریکا صراحتا به نقض برجام اعتراف کرد، ایران بایستی به تعهدات خود پایبند باشد. پرسش جدی آن است که در انتها از اجرای یکسویه برجام چه سودی نصیب ایران خواهد شد؟

در انتها بسیج دانشجویی به صورت رسمی از تک تک اعضای این هیات دعوت به عمل می‌آورد که در جمع دانشجویان بسیجی حاضر شده و گزارش دقیقی از عملکرد این هیات و نحوه برخورد با بدعهدی‌ها و خباث‌های طرف مقابل ارائه کنند. باشد که اینبار تصمیمی جدی در برابر اقدامات رذیلانه طرف مقابل اتخاذ شده و صرفا به گلایه توییتری و فشار ایمیلی و مواضع صرفا فرمایشی اکتفا نشود.»