کودکانی که لکنت زبان دارند، ضرباهنگ را تشخیص نمی‌دهند

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی آنا، پژوهشگران دانشگاه میشیگان متوجه شده‌اند که اختلال درک و دریافت ضرباهنگ موسیقی مشکلی است که کودکان مبتلا به لکنت از آن رنج می‌برند.

پایگاه اینترنتی futurity.org که پژوهش‌های برتر دانشگاهی را بازتاب می‌دهد، به نقل از خبرنامه دانشگاه دولتی میشیگان نوشته است که یک گروه تحقیقاتی در این دانشگاه به ارتباط مهمی میان درک ریتم و اختلال گفتار پی برده‌اند. دِوین مک‌آولی، استاد روانشناسی دانشگاه میشیگان در این مورد گفته است: «لکنت زبان در ابتدا به عنوان یک مشکل موتور گفتاری تلقی می‌شد، اما این نخستین تحقیقی است که نشان می‌دهد لکنت مربوط به نقص در درک ریتم است- به عبارت دیگر، توانایی دریافت و حفظ یک ضرباهنگ.»

مک‌آولی یکی از نویسندگان این مقاله پژوهشی که در ژورنال Brain and Language منتشر شده است، اضافه می‌کند: «این مسأله مهمی است، چون تعیین کننده موانع بالقوه‌ای است که برای بهبود بخشیدن به درک ریتم در کودکانی که لکنت زبان داشته‌اند، باید بر آنها غلبه کرد تا بتوان گفتار آنها را بهبود بخشید.»

به گفته این پژوهشگر، مکانیزم ایجاد کننده این اختلال گفتاری در افراد مبتلا به لکنت زبان تاکنون نامشخص باقی مانده بود. تحقیقات پیشین نشان داده بود که لکنت بزرگسالانی که همراه با مترونوم و با زمان‌بندی اقدام به تمرین گفتار می کنند، سریعتر بهبود می یابد.

مک‌آولی و همکارانش در این پژوهش، گروهی از کودکان مبتلا به لکنت زبان و گروه دیگری را که لکنت نداشتند به گوش دادن به ضربه‌های ریتمیک طبل در یک بازی کامپیوتری واداشتند. این پژوهش نشان داد که حتی با در نظر گرفتن ضریب هوشی کودکان و قابلیت‌های زبانی آنها، کودکان مبتلا به لکنت زبان در تشخیص اینکه دو ریتم مشابه یا متفاوت هستند، بسیار با مشکل مواجه هستند. در این تحقیق همچنین از داده‌های fMRI برای تشخیص اینکه کدام شبکه‌های عصبی در مغز مسئول نقص دریافت ریتم هستند، استفاده شده است.

70 تا 80 درصد کودکان 3 تا 5 ساله مبتلا به لکنت زبان در نهایت بهبود کامل پیدا می‌کنند.

گزارش از: ساسان گلفر