ثبت برند طلای سرخ ایرانی به کجا رسید؟

این درحالی است که مسائل و موضوعات مختلف سد راه توسعه صادرات شده و از سرخی روزافزون آن کاسته و آتشی بر جان تولیدکنندگان انداخته است. البته ناگفته نماند که جایگاه زعفران ایرانی بر کسی پوشیده نیست اما خروج فله زعفران در بازارهای جهانی موجب شده، نامی از برند ایرانی برسر زبان ها نباشد.

حال جای سوال است که با آنکه 95 درصد تولید زعفران در اختیار ماست، چرا موضوع ثبت برند زعفران در حد حرف باقی مانده است؟

علی حسینی عضو شورای ملی زعفران اظهار داشت: با وجود جایگاه زعفران ایرانی در دنیا اما جای برند جغرافیایی و ملی این محصول در بازارهای هدف خالی است.

وی افزود: علی رغم آنکه سال ها وزارت جهاد کشاورزی و سازمان توسعه تجارت به دنبال ثبت برند جغرافیایی و ملی این محصول است، اما این امر در حد حرف باقی مانده است.

حسینی ادامه داد: در سال 91 طی جلسه‌ای شورای ملی زعفران با کمیسیون کشاورزی مجلس خواهان ثبت برند محصول شدیم، اما با گذشت چند سال از این ماجرا این امر جنبه اجرایی به خود نگرفته است.

عضو شورای ملی زعفران با اشاره به عواقب تأخیر در ثبت برند جغرافیایی و ملی بیان کرد: با وجود آنکه بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده زعفران در دنیا هستیم اما در صورت عدم ثبت برند جغرافیایی، باید منتظر از دست دادن بازارهای جهانی باشیم و لازم است که این امر هر چه سریع‌تر و به دور از بورکراسی اداری در دنیا ثبت شود.

ثبت برند زعفران امری ضروری است

غلامرضا میری نائب رئیس شورای ملی زعفران گفت: با وجود آنکه ایران را با زعفرانش در دنیا می شناسند از این رو ثبت برند در بازارهای هدف امری ضروری است.

به گفته وی نبود زیرساخت های لازم و حمایت از کشاورزان در امر صادرات تأخیر در جایگاه برند زعفران ایرانی را به همراه داشته است.

میری با بیان اینکه انحصار زعفران در دست ماست، افزود: طبق قانون تجارت، هرکشوری که 51 درصد محصولی را در اختیار داشته باشد، در دنیا سیاست گذاری و مدیریت محصول با آن کشور است. این درحالی است که علی رغم آنکه بیش از 91 درصد تولید در اختیار ماست، این کار را انجام نداده‌ایم و در نهایت این امر موجب از دست دادن بازارهای هدف می شود.

نائب رئیس شورای ملی زعفران با اشاره به ضرورت تبلیغات وسیع برای زعفران ایرانی در رسانه های ملی دنیا بیان کرد: با توجه به آنکه ظرفیت بالای تولید این محصول استراتژیک در اختیار ماست، از این رو سازمان‌های متولی باید تبلیغات وسیعی در رسانه‌ها و مجله‌های ملی دنیا داشته باشند.

وی تصریح کرد: با وجود عدم حمایت از صادرکنندگان در بازارهای هدف امکان رقابت با سایر رقبا وجود ندارد و در نهایت با استمرار این روند برندسازی این محصول، امری محال است.