فعالیت آتشفشانی به ظهور دایناسورها کمک کرد

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، دانشمندان با تحلیل صخره‌های کهن آثار تصاعد فوران‌های عظیم آتشفشانی که حدود ۲۰۰ میلیون سال قبل روی داد را یافته‌‌اند. این شرایط می‌توانسته باعث بزرگ‌ترین انقراض انبوه شود که به دایناسورها امکان می‌داد غلبه کنند.

لورنس پرسیوال، نویسنده اصلی این مقاله از بخش علوم زمین‌شناسی در دانشگاه آکسفورد، گفت: «دایناسورها توانستند از آن فرصت اکولوژیکی که با انقراض انبوه ایجاد شده بود بهره برداری کنند».

افزایش جیوه

محققان صخره‌های آتشفشانی از چهار قاره که قدمت آنها به این دوره متلاطم می‌رسد را بررسی کردند. قبلا میزان نوسان کربن در این صخره‌ها در مطالعه دیگری ارزیابی شده بود که به افزایش دی‌اکسید کربن در اثر فوران‌های آتشفشانی ارتباط دارد. اما این تحقیقات جنبه دیگری از فعالیت آتشفشانی را بررسی کرد: میزان جیوه.

وقتی آتشفشان‌ها فوران می‌کنند، ردی از جیوه با غبار برخاسته از آنها به آسمان می‌رود و در جو منتشر می‌شود. این جیوه بعدا نشست می‌کند و میلیون‌ها سال در زمین باقی می‌ماند.

پرسیوال افزود: «اگر بشود جهش بزرگی در جیوه را در این رسوبات دید، می‌شود استنباط کرد که دقیقا در آن زمان فعالیت آتشفشانی وجود داشته و این چیزی است که ما در زمان این انقراض می‌بینیم».

محققان شواهد جهش‌های بزرگ در فعالیت آتشفشانی که برای حدود یک میلیون سال ادامه یافت را کشف کردند.

پروفسور تمسین ماتر از دانشگاه آکسفورد گفت: «در این یک میلیون سال احتمالا نواحی مختلف در زمان‌های مختلف فعال بودند. دوره فوران‌ها احتمالا حدود 10 سال طول می‌کشید که حجم عظیمی مواد مذاب و گازها را به سطح می‌آورد».

او افزود: «هر چیزی در محیط مجاور این فوران‌ها دچار وضعیت ناگواری می‌شد. اما موجوداتی که دور از محل زیست می‌کردند هم به دردسر می‌افتادند: فوران‌های مکرر تاثیری ویرانگر بر محیط وسیع‌تر می‌گذاشت، نور خورشید را سد می‌کرد و به افزایش سطح دی‌اکسید کربن منجر می‌شد».

این می‌توانست به انقراض انبوه دامن بزند. با این حال دایناسورهای اولیه از آن دوران جهنمی جان به در بردند هرچند محققان هنوز مطمئن نیستند چطور.

اما زمانی که آتشفشان‌ها فروکش کردند، تعداد کمی از رقبای دایناسورها باقی مانده بودند، که شروع عصر حاکمیت دایناسورها را در پی داشت.

محققان اکنون می‌خواهند از جیوه برای بررسی سایر دوره‌های فعالیت کهن آتشفشانی استفاده کنند.

پروفسور ماتر گفت: «فکر می‌کنم چیز واقعا هیجان‌انگیز این است که ما از یک دوره فعالیت آتشفشانی که ۲۰۰ میلیون سال قبل اتفاق افتاد حرف می‌زنیم و این رکوردهای رسوبی جیوه به ما اجازه می‌دهد حرف‌های تازه‌ای درباره فعالیت آتشفشانی که در گذشته‌های چنان دوری اتفاق افتاد داشته باشیم. این یک ابزار تازه و قدرتمند است که واقعا به ما اجازه می‌دهد تکامل سیاره خود را بهتر درک کنیم و ببینیم چطور به اینجا رسیده است».