گزارشی از درون اردوگاه‌های داعش؛ مرگ یا زندان، هزینه ترک جهاد
به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا به نقل از پایگاه خبری نشنال، درحالی‌که مبارزان خارجی از سراسر دنیا به داعش پیوسته‌اند، برخی از آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که زندگی روزانه‌شان در عراق یا سوریه بسیار خشن‌تر از آن چیزی است که انتظارش را داشتند. سختی آن‌ها زمانی بیشتر شد که متوجه می‌شوند ترک داعش از پیوستن به این گروه تروریستی به‌مراتب سخت‌تر است. سازمان دیده‌بان حقوق بشر سوریه که در لندن مستقر است، اعلام کرده که داعش طی شش ماه گذشته نزدیک به 120 نفر از اعضای خود را کشته که بسیاری از آن‌ها مبارزان خارجی بوده‌اند که قصد بازگشت به کشورشان را داشتند.
حتی اگر این افراد موفق به فرار شوند، در کشورهای خود به‌عنوان تروریست و تهدید امنیتی به‌حساب می‌آیند. هزاران نفری که به کشورهای خود در شمال آفریقا و اروپا بازگشته‌اند، یا تحت نظارت و کنترل شدید دستگاه‌های امنیتی بوده و یا در زندان هستند. مارک تریویدیک، یکی از قضات فرانسوی در این زمینه می‌گوید: لزوماً هر فردی که از این گروه‌ها جدا شده و به کشورش باز می‌گردد، نمی‌تواند یک مجرم بوده و یا قصد کشتن فردی را داشته باشد.
قیس یکی از همین افرادی است که جریان و داستان فرارش از دست داعش را بیان کرده است. او یک سال پیش سوریه را ترک کرد. او که این روزها بیشتر ساعات روز سیگار می‌کشد، برخی از اتفاقات تلخ را این‌گونه برمی‌شمارد: کشتارهای کورکورانه، اذیت و آزار اعضای زن داعش و ناراحتی از شرایط زندگی که غذای روزانه‌اش تنها یک‌تکه نان و کمی پنیر یا روغن بود. او روزی را به یاد می‌آورد که یکی از اعضای داعش چاقویی را زیر گلویش نگه داشته بود و از او می‌خواست برای اثبات خود، آیات مشخصی از قرآن را بازگو کند. وی گفت: شرایط آنجا کاملاً متفاوت از آن چیزی بود که ما در مورد جهاد شنیده و ترغیب شده بودیم.
یکی دیگر از مبارزان خارجی جوانی تونسی به نام یوسف عکاری است که بنا به گفته برادرش مهدی، بیشتر ساعات روز را در اتاقش مشغول شنیدن سرودهای مذهبی و خواندن متون دینی بود. یک روز خانواده‌اش پیامی دریافت کردند مبنی بر اینکه وی در حال عزیمت به سمت سوریه است. او در مسیر عینک خود را از دست داد و به همین دلیل نتوانست وارد میدان جنگ شود، درنتیجه از او برای آموزش اعضای جدید استفاده کردند. پس از گذشت هفت ماه، او به همراه دو برادرش نقشه فرار خود را طرح‌ریزی کرد.
این دو برادر لو رفتند و کشته شدند، اما یوسف خود را به نیروهای کرد رساند و به تونس بازگشت. البته مشکلات او پایان نیافت زیرا او پس از بازگشت خود را بین دستگیری توسط نیروهای پلیس و انتقام شبه‌نظامیان می‌دید. درنهایت او به سوریه بازگشت و در اکتبر گذشته بر اثر حملات جنگنده‌های ائتلاف کشته شد.
درحالی‌که برخی از نیروهای خارجی به دنبال فرار هستند، اما داعش از همان لحظه ورود این نیروها جلوی فرار احتمالی آن‌ها را می‌گیرد. اولین کاری که این تروریست‌ها انجام می‌دهند، از بین بردن گذرنامه‌ها و اسناد هویت شخصی این نیروها است. حمد عبدالرحمان یک جوان 18 ساله عربستانی است که تابستان سال گذشته پس از عبور از مرز سوریه و با همراهی تعداد از اعضای داعش، به اردوگاهی آموزشی در منطقه طبقه در سوریه برده شد. اعضای داعش در ابتدا تمام اسناد و مدارک او را گرفتند و این سؤال را پرسیدند که دوست دارد عامل انتحاری باشد یا مبارز. عبدالرحمان جنگیدن را انتخاب کرد. او با بیان اینکه مبارزان دیگری نیز در این اردوگاه بودند، گفت: خواندن نماز، یادگیری درس‌های دینی، ورزش کردن و آموزش امور نظامی از جمله کارهای روزانه ما در آن اردوگاه بود. در اوایل سپتامبر او خود را تسلیم نیروهای عراقی کرد.
یکی دیگر از این افراد، جوانی تونسی به نام علی بود که در سال 2013 به داعش پیوست و به‌عنوان پیک فعالیت می‌کرد. او در عرض سه هفته، چهار سفر بین سوریه و تونس داشت که از این سفرها با خودش اخبار، پول و ویدئوهای تبلیغی می‌آورد. در یکی از همین سفرها او تصمیم گرفت در تونس بماند. او با ابراز تأسف از کارهایی که انجام داده، خطاب به جوانان علاقه‌مند به عضویت در داعش می‌گوید: این جریان هیچ ربطی به اسلام ندارد. زندگی خود را به خاطر مسائلی پوچ رها نکنید. مشکل دولت‌ها در این زمینه نیز این است که نمی‌داند این فرد از دست داعش فرار کرده یا اینکه به دنبال انجام حملات و اقدامات تروریستی است.
مقامات فرانسه می‌گویند تاکنون 154 نفر از این افراد را بازداشت کرده و حدود سه هزار نفر نیز نیاز به نظارت و کنترل دارند. انگلیس اقدام به دستگیری 165 نفر در این زمینه کرده و آلمان نیز از میان 180 فرد بازگشته از میدان جنگ، حدود 30 نفر را دستگیر کرده است. در این میان هیچ راهی برای اثبات نیات خطرناک آن‌ها وجود ندارد. کریستین تابیرا، وزیر دادگستری فرانسه در این زمینه اظهار داشت: بسیاری از این افراد در فرانسه باید مجازات شوند. بیشتر آن‌ها افرادی هستند که می‌توانند به دیگران آسیب بزنند.
مارتین پرادل، وکیل فرانسوی، اخیراً وکالت فردی را به عهده گرفته که او در یک گروه 10 نفره از شهر استراسبورگ، فرانسه را به قصد سوریه ترک کردند تا نیروهای مردمی را برای مقابله با تروریست‌ها تجهیز کنند. اما آن‌ها به‌صورت اشتباهی وارد مناطقی شدند که تحت کنترل نیروهای تروریست بود. آن‌ها در ابتدا دو هفته در یک زندان و سه هفته دیگر در یک زندان دیگر بودند. دو نفر از این مجموعه 10 نفره در این میان کشته شدند. سپس تصمیم گرفتند برای آنکه توجه کسی را جلب نکنند، تک‌تک فرار کنند.
موکل مارتین پس از عبور از مرز خود را تسلیم نیروهای ترکیه کرد. ازآنجایی‌که او کارت هویت خود را گم کرده بود، سفارت فرانسه در ترکیه یک برگه شناسایی موقت به او داد. او حال به اتهام حضور در حلقه‌ای برای عضوگیری از جوانان فرانسه، در زندان به سر می‌برد. همین اتفاق برای چهار نفر دیگر از اهالی تولوز فرانسه افتاده است.
پییر دوناک، وکیل عماد جبلی (یکی از همین چهار نفر) می‌گوید این افراد نیز با هدف کمک به مردم به سوریه رفتند که اسیر تروریست‌ها شده و به زندان افتادند. بنا به گفته عماد، زندانبان یک روز کارت‌های شناسایی‌شان را تحویل آن‌ها داد و با بیان اینکه می‌روم نماز بخوانم، درب زندان را باز گذاشت. اگرچه آن‌ها کاملاً متعجب بودند، اما متوجه شدند که زندانبان اجازه فرار به آن‌ها داده است. این چهار نفر نیز پس از تسلیم کردن خود به نیروهای ترکیه، به فرانسه بازگردانده شدند. حال همگی آن‌ها بنا به اتهامات تروریستی در زندان هستند.
در تونس که بیش از دستگیری این‌گونه افراد نظارت امنیتی بر روی آن‌ها قرار دارد، قیس هم‌اکنون آزاد است. اما او همچون یک انسان عادی زندگی نمی‌کند؛ او هرلحظه به زخم زیر گردنش نگاه می‌کند که اثر چاقوی آن تروریست است. او با افسوس می‌گوید: این اتفاقات نه انقلاب است و نه جهاد، این تنها یک قتل‌عام است.
انتهای پیام/