فریبا منتظرظهور: برای کارکردن باید چشممان را روی حقایق تلخ بازار نشر ببندیم
فریبا منتظرظهور در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آنا، درباره وضعیت بازار نشر و مشکلاتی که نویسندگان این روزها با آن مواجهاند، گفت: «متاسفانه بازار کتاب بسیار راکد شده است. هم اوضاع نشر کتاب بد است و هم فروش کتاب؛ آنقدر که بگویم برای کارکردن، باید چشممان را روی حقایق تلخ بازار ببندیم.»
وی ادامه داد: «در شرایط فعلی و فشارهایی که نویسندگان متحمل میشوند، روز به روز تعدادمان در حال کم شدند است و کار ادبیات هم با چند نویسنده پیش نمیرود بلکه ادبیات با وجود تنوع و تعدد قلمها و نگاهها امکان رشد دارد.»
نویسنده «هیاهوی کوهسار» در پاسخ به این سوال که اصلیترین مشکل چیست، گفت: «به نظر من معضل اصلی، معضل پخش کتاب است. پخشیها معمولا کتابهای پرمخاطب و پرفروش را ترجیح میدهند و کتابهای ما آنطور که باید به کتاب فروشیها نمیرسد. وقتی کسی کتابی را میخواهد، از کجا باید آن را تهیه کند؟ آیا باید انتظار داشت که برای یک جلد کتاب، کوچه پس کوچهها را طی کند و به دفتر نشر برود؟»
منتظرظهور خاطرنشان کرد: «نویسندههایی مثل من که سعی میکنند استانداردهایی را در آثارشان حفظ کنند و از مزاج و ذائقه عموم جامعه تبعیت نکنند، معمولا با مشکل پخش مواجهاند.»
وی اظهار کرد: «یک نویسنده نمیتواند هم بنویسد، هم تبلیغ کند و هم مدام پیگیر وضعیت پخش و ارائه کتابهایش در کتابفروشیها و نحوه تهیه کتابهایش از سوی علاقهمندان باشد.»
نویسنده «آنیش» و «دزده کشی» درباره آخرین رمان خود توضیح داد: «بعد از انتشار «بهجز سرخ، هر رنگی» که در سال 94 منتشر شد، اکنون رمانی را دست ناشر دارم که مشغول ارزیابیها و بررسیهای اولیه آن هستند.»
وی ضمن بیان اینکه شخصیتها و اتفاقات، مربوط به زمانهی کنونیاند، ادامه داد: «این رمان که فعلا نام «صندلی گهوارهای من» را برایش انتخاب کردهام، داستانی اجتماعی و انتقادی دارد که در آن شخصیتهای آثار قبلیام نیز به نوعی حضور دارند؛ البته نه اینکه تکرار شوند اما مخاطبانی که آثار قبلی من را خواندهاند ارتباط بهتری با آنها برقرار خواهند کرد.»
منتظرظهور خاطرنشان کرد: «رویکرد این رمان که مسائل مربوط به جنگ، ناآرامیهای خاورمیانه و مهاجرتها و... در آن مطرح میشوند، تاثیراتی است که بحرانهای جهانی میتوانند روی اجتماع و افراد یک جامعه بگذارند. به عبارت دیگر این رمان آمیزهای از بحرانهای جهانی، بحرانهای اجتماعی و بحرانهای فردی است.»
انتهای پیام/