صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۱۲ - ۲۳ خرداد ۱۳۹۶

احتمال آب شدن یخ در سیاره‌های شبه‌زمین «تراپیست»/هفت سیاره، آماده سکونت زمینیان می‌شود؟

منظومه تراپیست با هفت سیاره اندازه زمین و شرایطی ایده‌آل برای حیات، اکنون دوباره مورد توجه اخترشناسان قرار گرفته است.
کد خبر : 186898

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از دانشگاه آمستردام، کشف منظومه تراپیست-1 با هفت سیاره‌ای که به اندازه زمین دارد، اتفاقی بزرگ بود که این منظومه نزدیک را در معرض توجه قرار داد. اندازه سیاره، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها از نظر اخترشناسان برای وجود و توسعه حیات است و در واقع نخستین ویژگی مورد توجه آنهاست. ستاره تراپیست-1 در واقع یک کوتوله سرخ بسیار کوچک‌تر از خورشید است که در فاصله 40 سال نوری از ما قرار دارد و ویژگی‌های عجیبی دارد.


سیارات این منظومه اندازه زمین هستند و سه سیاره d,e,f در آن شرایط دمایی ایجاد حیات را دارند. ستاره تراپیشت-1 در واقع آنقدر کوچک است که هر سال این سیارات، معادل 3 تا 9 روز زمین است و برای درک بهتر باید بدانیم که عطارد که نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است و کوچک‌ترین مدار را دارد، 88 روز طول می‌کشد تا دور خورشید را بزند. این ستاره آنقدر سرد است که از فاصله‌ای بسیار نزدیک‌تر از این نیز سیارات خود را نمی‌سوزاند.


نظریات مختلفی درباره نحوه شکل‌گیری این سیارات ارائه شده است اما تازه‌ترین نظریه که پژوهشگران دانشگاه آمستردام ارائه داده‌اند این است که ابتدا سیارک‌هایی در کمربند اطراف ستاره به هم پیوسته‌اند و سپس به ستاره نزدیک شده‌اند و یخ‌های موجود در آنها آب شده و آب موجب تشکیل سیمان محکم شدن اجزاء سیاره شده است.


بنابر این نظریه، بخش‌های زیادی از این سیارات همچنان حاوی یخ‌هایی هستند که در حال آب شدن است و احتمالا سطح این سیارات تلفیقی از آب و یخ است. این سیارات آنقدر به‌یکدیگر نزدیکند که ناسا معتقد است اگر روی سطح یکی از آنها باشیم می‌توانیم ابرهای تشکیل‌شده روی قله کوه‌های سیاره کناری را ببینیم. این فاصله نزدیک همچنین موجب می‌شود که در صورت وجود حیات، موجودات بتوانند به‌راحتی میان سیارات جابه‌جا شوند.


در صورتی که تلسکوپ جیمز وب که قرار است سال 2018 به فضا برود، مستنداتی برای این نظریه بیابد، هیجان‌انگیز‌ترین جست‌وجو به‌دنبال حیات در یک منظومه خارجی در راه‌شیری شکل خواهد گرفت.


مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا


انتهای پیام/

ارسال نظر