صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۴۸ - ۱۸ خرداد ۱۳۹۶

در مریخ حتما سرطان می‌گیریم

نتایج پژوهش‌ها و مدل‌سازی‌های تازه پزشکی و تکنولوژی نشان می‌دهد که تجهیزات مناسب برای سفر انسان به مریخ هنوز در دسترس نیستند.
کد خبر : 185484

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از Nature، سفر به خارج از جو محافظ زمین و قرار گرفتن در معرض تابش‌های فضای بی‌انتها، خطری بزرگ است و از آنجا که بدن انسان تاب چند ثانیه حضور بدون محافظ در این محیط را ندارد، از زمان آغاز سفر به فضا تا به امروز، لباس‌ها و تجهیزات محافظ فضانوردی پیشرفت زیادی داشته است. اکنون که بحث سفر به سیارات دوردست و پا گذاشتن انسان روی مریخ مطرح شده و تلاش‌ها برای دستیابی به سرعت و توانمندی حمل بار مناسب برای انجام چنین سفری در حال نتیجه دادن است، گروهی از پژوهشگران مشکل قدیمی و جدی این سفر را بررسی کرده‌اند.


سازمان فضایی آمریکا، ناسا، معتقد است که سرطان فقط وقتی بروز می‌کند که سلولی در اثر تابش‌ها یا جهش ژنتیکی مستقیم، آسیب ببیند و تجهیزات فعلی نیز برای محافظت فضانوردان در مقابل چنین خطری کافی‌ است.


پژوهش مستقلی که در این باره انجام شده، به‌تازگی نشان داده است که حتی سلول‌هایی که آسیب دیدگی ندارند و فقط در محیط یک سلول آسیب‌دیده بوده‌اند نیز سرطانی می‌شوند. این پژوهش همچنین مشخص کرده است که تجهیزات محافظتی لباس فضانوردان برای حضور طولانی در اعماق فضا و زندگی روی سیاره‌ای مانند مریخ کافی نیست و آنها قطعا دچار انواعی از سرطان و مرگ زودهنگام خواهند شد.


سفر میان زمین و مریخ با سرعت و تجهیزات فعلی نیازمند هفت ماه زمان است و اگر نیاز به بازگشت وجود داشته باشد، این زمان به 14 ماه افزایش می‌یابد و همین موضوع موجب شده است تا برخی دانشمندان به‌دنبال راهی امن برای اعزام فضانوردان به این سفر طولانی و دوردست باشند.


مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا


انتهای پیام/

ارسال نظر