صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۹:۴۵ - ۱۱ خرداد ۱۳۹۶

مُهر «رهایی» بر پرونده دانشجوی نخبه دانشگاه تهران

با رضایت شاکی و دریافت بخشی از پول دیه، پرونده «علی» دانشجوی نخبه دانشگاه تهران بسته شد.
کد خبر : 184215
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا از شهروند، صبح دیروز، «علی» همراه با شاکی به دادسرای ناحیه ٢٣ رفت، شاکی مبلغ توافق‌شده برای رضایت را گرفت و رضایتنامه را امضا کرد. حالا با اعلام رضایت شاکی، حکم جلب علی تعلیق شد و مهر رهایی بر پرونده‌اش خورد.


هفته پیش بود که پویشی برای رهایی علی از زندان راه افتاد. پویشی تلگرامی که از سوی همکلاسی‌های این دانشجوی برتر علوم سیاسی دانشگاه تهران راه افتاده بود، با عضویت بیش از سه‌ هزار نفر، مبلغ چند صد‌میلیون تومانی دیه جمع‌آوری شد. مبلغی که علی و خانواده‌اش به تنهایی توان پرداخت آن را نداشتند.
علی، هشت‌سال پیش، زمانی که تنها شانزده ‌سال داشت، در غذاخوری مدرسه شبانه‌روزی، با همکلاسی‌اش درگیر شد و او را با چاقوی میوه‌خوری مجروح کرد، همکلاسی در اثر شدت ضربه‌ها به کما رفت و علی هم به کانون اصلاح و تربیت منتقل شد. در مدت حبس، علی در رشته علوم سیاسی قبول شد، از زندان خارج شد، کارشناسی‌اش را گرفت و در پی شکایت شاکی، دوباره به زندان افتاد، مدتی که در زندان بود، برای شرکت در کنکور ارشد، اقدام کرد و توانست رتبه دهم رشته علوم سیاسی را در دانشگاه تهران به دست آورد.

از ترم پیش اما، شاکی با در دست داشتن حکم جلب «علی» چندین‌بار برای دستگیری او به دانشگاه مراجعه کرد. همین هم شد تا او نه وارد دانشگاه شود و نه وارد خوابگاه. «علی» فراری بود تا این‌که هفته گذشته، همکلاسی‌هایش برای تأمین مبلغ مورد درخواست دیه شاکی، برایش در تلگرام گروهی تشکیل می‌دهند. گروهی که با ٥٠ عضو شروع شد و به بیش از سه‌هزار عضو رسید. درنهایت با فعالیت دو روزه این گروه و گلریزانی که روز شنبه در لابی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برپا شد، مبلغ مورد درخواست دیه تأمین شد. «علی» دیروز پس از خارج‌شدن از دادگاه به «شهروند» گفت: «دیروز همراه با شاکی و جمعی از دوستان به دادسرای ناحیه ٢٣ رفتیم و شاکی به صورت محضری رضایت داد و ما هم پول را به حسابش واریز کردیم. حالا قرار است پرونده برای مختومه اعلام‌شدن به شهرمان که محل اعلام شکایت است، فرستاده شود.» روز دوشنبه جلسه‌ای با حضور تعدادی از اساتید دانشکده حقوق و علوم سیاسی و فاطمه ذکی، مددکار بازنشسته این دانشکده و همچنین شاکی برگزار شد که درنهایت شاکی به مبلغ مورد توافق رضایت داد.
«علی» که در یک‌ سال گذشته به دلیل حکم جلب نتوانسته بود سر کلاس‌ها حاضر شود و ترمش حذف شده بود، از این‌که می‌تواند دوباره سر جلسه امتحان حاضر شود، خوشحال است: «از بیستم خرداد امتحان‌ها شروع می‌شود و این بار بدون ترس از دستگیری می‌توانم سر جلسه‌های امتحان حاضر شوم و به خوابگاه هم بروم.» علی تمام این مدت را در خانه دوستانش گذرانده چرا که ورود و خروجش به خوابگاه هم کنترل می‌شد: «ان‌شاءالله ‌سال دیگر رتبه اول دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران را می‌گیرم.»
او این را به اساتیدش وعده داده: «من اصلا فکرش را نمی‌کردم که از طریق یک گروه تلگرامی بشود چنین مبلغی را تأمین کرد. ما قبلا خیلی پیگیری کرده بودیم و بارها به ستاد دیه نامه نوشتیم اما به نتیجه‌ای نرسیدیم. واقعا خواست خدا بود. اعتمادی که مردم در این گروه پیدا کردند، نتیجه تلاش دلسوزانه دانشجویان دانشکده و اساتیدی مثل دکتر زیبا کلام و الهام و کولایی و... و خانم ذکی مددکار دانشگاه بود.» او ادامه داد: «دانشجویان دانشکده این گروه تلگرامی را برای کمک از استادان راه انداخته بودند اما در کمال ناباوری مردم بیشترین کمک را کردند؛ واقعا مردم فوق‌العاده‌ای داریم، کسانی که اصلا من را نمی‌شناختند، آمدند و در یک اقدام تاریخی کمک مالی کردند.»
خانواده علی در جریان ماجرا نیستند. آنها نمی‌دانند که مردم کمک کرده‌اند و مبلغ مورد درخواست دیه تأمین شده و پسرشان دیگر به زندان نمی‌افتد: «هنوز به خانواده‌ام نگفته‌ام رضایت گرفته‌ام، قرار است آنها به تهران بیایند و من این‌جا خبر را به آنها بدهم.» علی حالا با خیال راحت پس از ٦ سال دوری، می‌تواند به شهرش برگردد: «قبلا ترس از دستگیری داشتم، چون خانواده شاکی دنبالم بودند، حالا با رضایت آنها می‌توانم دوباره به شهرم برگردم.»



انتهای پیام/

ارسال نظر