عکس‌های فوق‌العاده «جونو» از مشتری، سوالات زیادی درباره سیاره پدید آورده است
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، مایک یانسن از مدیران این ماموریت گفت: «چند توفان استوایی هر کدام به اندازه زمین را تصور کنید که همگی هم‌زمان در کنار هم رخ می‌دهند».
جونو ژوئیه سال گذشته به مشتری رسید و از آن زمان هر ۵۳ روز یک‌بار از فاصله‌ای نزدیک به این غول گازی گذشته است.
اولین داده‌های به دست آمده از این ماموریت در دو مقاله در نشریه «ساینس» منتشر شده است و هم‌زمان بیش از ۴۰ مقاله دیگر در شماره ویژه «جی آر ال» (نامه‌های تحقیقات ژئوفیزیکی) چاپ شده است.
تیم مسئول این ماموریت می‌گوید که تقریبا در همه موارد، تئوری‌های مورد علاقه سیاره‌شناسان در مورد چگونگی کارکرد مشتری به چالش گرفته شده است.
اسکات بولتون، از موسسه تحقیقات سات وست در سن آنتونیوی تگزاس که محقق اصلی جونو در ناساست، می‌گوید: «این اولین تصویر با نمای واقعا نزدیک از مشتری است و ما می‌بینیم که خیلی از تصوراتمان ممکن است نادرست یا ساده انگارانه باشد».
این توفان‌های عظیم در قطب مشتری برای اولین بار است که به خوبی دیده می‌شود چون ماموریت‌های قبلی مشتری هرگز از بالا یا پایین به آن نگاه نکرده بود؛ اینها حداقل هرگز با این وضوح رصد نشده بودند. اکنون برای اولین بار جزئیاتی به طول ۵۰ کیلومتر قابل تشخیص است.
برای مثال شکل اینها خیلی متفاوت از چیزی است که در قطب‌های کیوان - دیگر غول گازی منظومه شمسی - دیده می‌شود که تیم جونو مایل است علت آن را بداند. همچنین معلوم نیست که قدمت اینها چقدر است. آیا اینها خیلی زودتر از توفان‌های موجود در عرض‌های جغرافیایی پایین‌تر ناپدید می‌شوند؟ بعضی از توفان‌های عرض‌های پایین‌تر مثل «لکه سرخ بزرگ» چند قرن است دوام آورده‌اند.
یکی دیگر از یافته‌های جونو قوی‌تر از حد انتظار بودن میدان مغناطیسی مشتری است. شدت این میدان در نزدیک‌ترین فاصله جونو از سیاره دو برابر میزانی است که تخمین زده می‌شد. این میدان ۱۰ بار قوی‌تر از میدان مغناطیسی زمین است.
در یکی از عکس‌های جونو که پنجشنبه منتشر شد حلقه‌ای از غبار در اطراف سیاره دیده می‌شود. اینکه مشتری دارای یک حلقه است چیزی نیست که خیلی‌ها با آن آشنا باشند. این عکس طوری گرفته شده است که ستاره‌های آشنای صورت فلکی جبار در آن دیده می‌شود.
این ماموریت هنوز در آغاز کار است اما اولین داده‌های مربوط به قوه جاذبه سیاره به پدیده‌ای عجیب در مرکز مشتری اشاره دارد. تئوری‌های قبلی می‌گفت که این سیاره یا هسته‌ای کوچک و سنگی دارد یا اصلا هسته‌ای ندارد (یک نظریه می‌گفت که گازها تا مرکز سیاره ادامه پیدا می‌کنند و فقط غلیظ تر می‌شوند.)
ابرهای یخی - جزییاتی به طول ۵۰ کیلومتری در عکس‌ها قابل شناسایی است
دانشمندان اکنون چیزی میان این دو حالت را مد نظر دارند: یک هسته نه چندان سفت.
دکتر بولتون گفت: «به نظر پراکنده می‌آید. ممکن است هسته‌ای وجود داشته باشد اما خیلی بزرگ است و ممکن است نسبتا رقیق باشد. مشغول مطالعه آن هستیم».
دکتر بولتون اشاره کرد که عبور نزدیک بعدی جونو روز ۱۱ ژوئیه خواهد بود که به بررسی لکه سرخ بزرگ اختصاص خواهد داشت.
- پهنای مشتری ۱۱ برابر زمین و جرم آن ۳۰۰ برابر زمین است.
- 12 سال طول می‌کشد تا مشتری یک بار دور خورشید بگردد؛ یک روز آن 10 ساعت است.
- ترکیب شیمیایی آن بیشتر شبیه ستارگان است یعنی عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است.
- هیدروژن آن زیر فشار حالتی شبیه به فلز به خود می‌گیرد.
- این هیدروژن فلزی می‌تواند منبع میدان مغناطیسی سیاره باشد.
- بیشتر ابرهای سطح سیاره که قابل مشاهده هستند حاوی آمونیاک و سولفید هیدروژن است.
- قطر لکه سرخ بزرگ که یک توفان بزرگ مارپیچی است دو برابر زمین است.
انتهای پیام/