انتظار جامعه ورزش از دولت دوازدهم: رفع دغدغه مالی قهرمانان، حمایت از ورزش بانوان و ...
به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا از شهروند، همه می‌دانند که ورزش یکی ازحوزه‌های پر ازچالش دولت روحانی در چهار‌سال اخیر بود که ازهمان ابتدا با مشکلات اساسی در انتخاب وزیر رو‌به‌رو شد. تا جایی که سه گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهوری برای تصدی وزارت ورزش ازمجلس رأی اعتماد نگرفتند. چهارمین نفری هم که این رأی را گرفت، کارش با انتقاد و مشکلات اساسی رو‌به‌رو بود که دولت را مجبور کرد او را عزل و مسعود سلطانی‌فر را به‌عنوان وزیر ورزش جدید به مجلس معرفی کند. در دوره سلطانی‌فر حاشیه‌های ورزش کشور کمتر شد و ثبات شرایطی را فراهم کرد که موفقیت‌های خوبی هم درتمام زمینهها شاهد باشیم. درشرایط کنونی که حسن روحانی خودش را آماده آغاز کار دولت دوازدهم می‌کند، ورزشی‌ها به تدبیر شخص رئیس‌جمهوری برای امید به آینده همان‌طور که اشاره شد، چشم دوخته‌‌اند. همه انتظار دارند که دولت یک‌بار برای همیشه تکلیف خودش را با ورزش روشن کند. درشرایط کنونی تنها دو راه مقابل دولت جدید قرار دارد. حسن روحانی باید انتخاب کند یا ورزش ایران با همین سیستم و روش بیمار سالیان گذشته به حیات خود ادامه بدهد یا این‌که دولت برنامه‌ریزی اساسی داشته باشد تا ورزش کشور به صورتی کاملا حرفهای درتمام حوزه‌ها اداره شود. طبیعتا برای رسیدن به موفقیت و شاهدبودن تحول عظیم باید راه‌حل دوم انتخاب شود. انجام این کار برای دولت تدبیر و امید به هیچ عنوان نباید سخت باشد. کارشناسان ورزش کشور راه رسیدن به موفقیت ورزشی را با رئیس‌جمهوری درمیان گذاشته‌‌‌اند.
مشکلات زیرساختی ورزش چیست؟
کاظم اولیایی کارشناس مدیریت ورزش
دولت دوازدهم باید درنظر داشته باشد با توجه به حمایت خوبی که جامعه ورزش در زمان برگزاری انتخابات داشت، باید کارهای اساسی در ٤سال آینده برای اهالی ورزش صورت بگیرد. اگر بخواهیم درباره بحث‌های زیرساختی ورزش صحبت کنیم که همواره دغدغه اصلی اهالی ورزش بوده است، باید به هسته مرکزی یعنی باشگاه‌ها اشاره کنیم. برای بهبود وضع باشگاه‌ها باید تدبیر درستی اندیشیده شود و دولت از اجرا درحوزه ورزش دست کشیده و درحوزه برنامه‌ریزی و نظارت فعال باشد. درتمام کشورهای پیشرفته جهان حوزه اجرا به بخش خصوصی واگذار شده و برنامه‌ریزی و نظارت برعهده دولت است. ما هم که خود را جزو کشورهای پیشرفته می‌دانیم، باید به این مسأله توجه کنیم چون اگر اینطور حرکت نکنیم، اتفاقات پیش پا افتاده باعث بروز مشکلاتی خواهد شد. دیروز شنیدیم که بازیکنان استقلال خوزستان به دلیل مشکلات مالی حاضر نشدند به عمان سفر کنند و این از آن دسته اتفاقات پیش‌پاافتاده است. طرح جامع باشگاه‌داری دراختیار وزارت ورزش است و باید تبدیل به لایحه شده تا درنهایت به قانون مبدل شود. ما اگر بخواهیم باشگاه‌ها را به رسمیت بشناسیم، باید دراین حوزه تلاش بیشتری صورت بگیرد تا باشگاه‌ها تعریف قانونی داشته باشند. هم‌اکنون می‌توان گفت که ما در ایران باشگاه نداریم و تیم‌هایی وجود دارند که زیرنظر دولت فعالیت می‌کنند. در ورزش همگانی که حق مردم است و دولت باید هزینه کند، از مردم پول می‌گیریم اما در ورزش قهرمانی که می‌توانیم به بخش خصوصی واگذار کنیم و مالیاتش به دولت برسد، دولت هزینه می‌کند. این موضوع باید کاملا تغییر کند و تنها راهش نیز همان طرح جامع باشگاه‌داری است. دربخش دیگری که مربوط به زیرساخت‌های ورزش می‌شود، باید به امکانات سخت‌افزاری اشاره کنیم. می‌توانیم بگوییم در ایران تأسیسات زیربنایی را داریم اما باید مدیریت شود. استادیوم‌های متعدد و خوبی در سطح کشور داریم. برخی ورزشگاه‌ها باید به‌روزرسانی شوند و برخی هم نیاز به مدیریت قوی‌تری دارند. مسعود سلطانی‌فر وزیر فعلی ورزش فرد فعالی است و اگر بخواهد راهش ادامه پیدا کند، باید به جوانان اعتقاد پیدا کند. دولت دوازدهم باید تدبیر و امید را درحوزه ورزش به اجرا دربیاورد و پاسخ اعتماد ورزشی‌ها را بدهد. شاید بتوان گفت که جایگاه ورزش در دولت اول خیلی مناسب نبود و دکتر روحانی باید جایگاه بالایی به ورزش بدهد. نباید ورزش به‌عنوان آخرین دغدغه‌های دولت مورد توجه قرار بگیرد.
تزریق پول در اولویت باشد
داریوش مصطفوی کارشناس مدیریت ورزش
دولت باید بستری را فراهم کند که شرکت‌های سرمایه‌گذاری و تجار دیگر از سرمایه‌گذاری در ورزش ترسی نداشته باشند. یک فرد حقیقی یا حقوقی که پول دارد، پولش را درجایی می‌آورد که برایش سودآوری داشته باشد. اقتصاد ورشکسته و دولتی ورزش ایران درتمام سال‌های اخیر برای بخش خصوصی و سرمایه‌داران بیشتر قدرت دافعه داشته است. دولت دوازدهم باید تمام تلاش خود را داشته باشد تا این دافعه به جاذبه تبدیل شود. اولین قدم این است که بودجه و نظارت روی مخارج ورزش بیشتر شود. ورزش درکنار آموزش و پرورش ازنظر من یکی از مهمترین وزارتخانه‌های دولت هستند اما همین ورزش چرخ زاپاس درشکه دولت هم نیست! درحالی که اکثر مردم ایران به ورزش علاقه‌مند هستند و اتفاقات ورزشی روی نشاط و سلامت اجتماعی تأثیر مستقیم دارند. پولی که الان در ورزش هزینه می‌شود، یک‌صدم پولی است که باید به معنای واقعی به ورزش تزریق شود. دولت باید با بسترسازی مناسب، مطالعه‌ای عمیق توسط کارشناسان خبره درباره جغرافیای ورزش ایران داشته باشد. آسیب‌شناسی کند و مناطق پراستعداد در ورزش کشور را بشناسد. سپس برای ارتقای سطح آن حوزه ورزشی نسبت به پهناوری و میزان استعدادهای استان پول تزریق کند و برای اجرای برنامه‌ها کار را به دست کاردان بسپارد. مثلا جویبار شهر مهم کشتی ایران است. طبیعتا باید پول بیشتری برای کشتی مازندران هزینه شود یا استان‌هایی مانند مازندران، خوزستان و اصفهان و تهران که مهد بازیکن‌سازی فوتبال هستند، مورد حمایت دولت قرار بگیرند تا کارها بهتر انجام شود. در ٤سال نمی‌شود تمام این تغییرات مثبت را انجام داد، اما اگر دولت فضایی را فراهم کند که ورزش ایران درتمام حوزه‌ها به سمت خصوصی‌سازی و استعداد و امکانات‌پروری برود، می‌توان نسبت به آینده امیدوار بود. دولت باید وام‌های بلندمدت کم‌بهره و حتی بدون بهره دراختیار بخش خصوصی قرار بدهد تا آنها یک تحول بزرگ اقتصادی- ساختاری در ورزش ایران انجام بدهند. سپس به مرور زمان که بخش خصوصی قدرت اجرایی لازم را پیدا کرد و ورزش درمسیر درست خود به حرکت افتاد، ارتباط اجرایی خود با ورزش را کمتر کند. البته درتمام دوران‌ها این حمایت باید وجود داشته باشد. دولت حتما این نکته را هم در دستور کار داشته باشد که یک تیم کارشناسی قدرتمند اقتصادی درکنار وزیر ورزش جدید قرار بدهد تا اهرم‌های ایجاد تحول اقتصادی باشند. دیگر دوران انتصاب دوست و آشنا در پست‌‌های مختلف و حیف و میل پول بیت‌المال در ورزش باید به پایان برسد. اگر این نگاه تغییر نکند، به عقب باز خواهیم گشت!
برجام به کمک فوتبال می‌آید
صادق درودگر کارشناس فوتبال
شرایط فوتبال ایران در ٢سال اخیر به نسبت گذشته بهتر شده است. با حضور مهدی تاج در فدراسیون فوتبال اوضاع بهتر شد اما هنوز هم مشکلات زیادی داریم که باید به دنبال برطرف‌کردن آنها باشیم. درست است که هنوز بسیاری از استانداردها را نداریم و حتی فاصله زیادی با قدرت‌های آسیایی داریم اما همین روند مثبت و رو به بالا امیدوارمان می‌کند. ما در گذشته عقب‌نشینی کرده بودیم و حتی راهی برای جلو‌رفتن نداشتیم اما با اصلاحاتی که رخ داد، دیگر امور فدراسیون به صورت روزمره اداره نمی‌شود بلکه همه چیز با برنامه جلو می‌رود و نحوه اداره فدراسیون تا حدودی بین‌المللی شده است. کمبودهایی در ورزش به‌ویژه فوتبال داریم که حتماً در دوره دوم دکتر روحانی با حضور نیروهای متخصص برطرف خواهند شد و از این نظر نگرانی نداریم. یکی از مهمترین مسائلی که باید در دوره جدید دولت اتفاق بیفتد، حمایت از باشگاه‌ها است. فدراسیون و وزارت ورزش باید به همراه یکدیگر طرحی را برای حمایت از فوتبال تصویب کنند تا دولت آن را به مجلس ارایه دهد و تصویب شود. ما در ایران بسته حمایتی برای باشگاه‌ها نداریم و این یکی از جدی‌ترین معضلات ما است. درواقع تمام صنوف به گونه‌ای از حمایت دولت برخوردارند و با برنامه‌ریزی مناسب در صورت ایجاد اشتغال می‌توانند از دولت درآمد و تسهیلات دریافت کنند. فوتبال هم پتانسیل بالایی دارد و می‌تواند با ایجاد اشتغال بسته‌های حمایتی خوبی از دولت دریافت کند. از دولت محترم تقاضا دارم قانون کپی‌رایت و تی‌وی‌رایت را برای فوتبال رعایت کنند. اگر تبلیغات محیطی و حق پخش تلویزیونی به باشگاه‌ها تعلق پیدا کنند، بخش عمده‌ای از مشکلات حل می‌شوند. فوتبال یکی از زاینده‌ترین و پویاترین پدیده‌ها در دنیا است و سرمایه‌گذاری روی آن هم سود می‌دهد هم برای خود این رشته مفید است. در یکی دو سال گذشته با اجرای برجام در دولت تدبیر و امید، شرایط فوتبال ایران در مجامع بین‌المللی هم بهتر شده است. برداشتن تحریم‌ها باعث می‌شود که هم مراوده ورزش ایران با سایر کشورها بیشتر شود هم برای برگزاری بازی‌های دوستانه دچار چالش جدی نباشیم. با ادامه یافتن همین وضع و گرفتن اسپانسرهای خارجی در جریان بازی‌های دوستانه تیم‌ملی می‌توانیم در عرصه بین‌المللی هم حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشیم. حالا که دولت این شرایط را برای فوتبال فراهم کرده امیدوارم مدیران شایسته در فوتبال بتوانند از این وضع به بهترین شکل ممکن استفاده کنند تا فوتبال ایران به دروازه‌های بین‌المللی راه پیدا کند.
ادامه توجه رئیس‌جمهوری به ورزش بانوان
فریده شجاعی کارشناس ورزش بانوان
در ٤سال گذشته نگاه دکتر حسن روحانی به ورزش نگاهی مثبت و دغدغه‌مند بوده است. ایشان با جدا کردن بخش ورزش بانوان از ورزش آقایان و نگاه مستقل به این مقوله نشان داد که چه ذهنیت مثبتی درباره ورزش بانوان دارد. در دوره اول روحانی، همین توجه ویژه به ورزش بانوان باعث شد اتفاقات مثبتی برای ما رخ دهد و دستاوردهای زیادی را کسب کنیم. تغییرات مثبت در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، پزشکی، علمی و سایر موارد به ورزش بانوان هم کشیده شد و نمی‌توانیم چشمانمان را روی حضور مثبت بانوان در ورزش ببندیم. شخصاً در سال‌های گذشته در جریان تفکرات همه رئیس‌جمهوران درباره ورزش بانوان بودم اما در دولت دکتر روحانی هم مشارکت بانوان در ورزش بیشتر شد هم مدال‌آوری‌ها و کسب سهمیه‌ها و کرسی‌های بین‌المللی افزایش پیدا کرد. با اجرای برجام، گشایش‌های زیادی برای ورزش ازجمله ورزش بانوان ایجاد شد و ما توانستیم تجهیزات زیادی را که در دوره تحریم در اختیار نداشتیم، خریداری کنیم تا از نظر سخت‌افزار مشکلی نداشته باشیم. در مجموع بانوان روزهای خوبی را در دولت یازدهم سپری کردند و علاقه‌مندی سلطانی‌فر به ورزش بانوان هم مزید بر علت شد تا حمایت‌های خوبی را در این زمینه شاهد باشیم. البته ورزش بانوان هنوز ظرفیت بیشتری برای موفقیت دارد و نباید به همین جایگاه فعلی قناعت کرد. ما برای ٤سال آینده هم مطالبه‌ای از رئیس‌جمهوری نداریم چون هر چه که به ایشان مربوط بوده به بهترین شکل اجرایی شده است. برای ما آنچه اهمیت دارد این است که رئیس‌جمهوری نگاهی مثبت به ورزش بانوان دارد و معتقد است بانوان هم باید همپای آقایان ورزش کنند. همین نگاه باعث می‌شود به صورت خودکار حمایت‌ها از ورزش بانوان افزایش پیدا کند. بقیه وظایف برعهده وزیر و معاونان و روسای فدراسیون‌ها است تا بتوانند برنامه‌ریزی جامع و کاملی برای موفقیت و پیشرفت بانوان داشته باشند. یکی دیگر از مهمترین دغدغه‌های ما حضور بانوان در ورزشگاه‌ها است که امیدواریم در این امر هم گشایش ایجاد شود. بانوان باید این حق را داشته باشند که ورزش‌های مورد علاقه‌شان را از نزدیک ببینند و در هیجان آن شریک باشند. امیدوارم ادعاهایی که قبل از انتخابات مطرح شد ادامه پیدا کرده و به نتیجه برسند چون حضور بانوان در ورزشگاه‌ها به نفع آنها و فضای ورزش است. می‌توان با کارهای فرهنگی جلوی مشکلات احتمالی را هم گرفت.
در انتظار تحقق وعده‌ها به قهرمانان
حسین توکلی قهرمان سابق المپیک
تاکنون نه در دولت یازدهم، بلکه درمجموع سهم ورزش و ورزشکاران از چیزی که در کشورهای حرفهای دیده می‌شود، کمتر بوده است. ورزشکاران و قهرمانانی که تمام هدفشان به اهتزاز در آوردن پرچم ایران در میادین بین‌المللی است، هر چقدر برایشان هزینه شود، بازهم کم است. این افراد طی دوره کوتاه قهرمانی برای این‌که در مسیر درست حرکت کنند، نیاز به امکانات و بودجه مناسب دارند. بهترین زبان دنیا در این سال‌ها ورزش شناخته شده و می‌توانیم خیلی از مسائل دیگر را همراه با ورزش حل کنیم. تا به حال بارها اتفاق افتاده که قهرمانان ایرانی با یک برد و قهرمانی به عرش رسیدند اما هیاهوی رسانه‌ای و هجمه به وجود آمده، چند روز بیشتر دوام نیاورده است. بعد از آن ورزشکار تنها می‌ماند و شاید برای تأمین هزینه‌های زندگی‌اش نیز به مشکل بخورد. ورزشکاران و قهرمانان می‌توانند یک الگوی مناسب برای جامعه باشند؛ پس نگهداری از آنها اهمیت بالایی دارد. بودجه‌ای که برای ورزش در نظر گرفته می‌شود، باید به دست قهرمانان هم برسد اما این مسأله کمتر رخ داده است. البته برای رفع دغدغه مالی قهرمانان، بیمه سراسری و مناسب می‌تواند راهکار خوبی برای دوران بازنشستگی قهرمانان باشد که وقتی ورزشکاری آسیب دید و به پایان دوران قهرمانی رسید، دغدغه‌ای نداشته باشد. اگر از این مسیر درست پیش برویم و دغدغه مالی را در میان ورزشکاران به حداقل برسانیم، کمتر شاهد حضور ورزشکاران در حوزه سیاست خواهیم بود. مطمئنا خیلی از قهرمانان وسوسه می‌شوند برای رسیدن به شرایط مالی بهتر به سیاست ورود کنند. انتظار داریم در دولت دوازدهم حوزه ورزش به این سمت برود که پایه‌های سالم جامعه را بسازد. ورزشکاران در چند هفته اخیر حمایت خوبی از رئیس دولت داشتند و از این پس منتظر جواب کارشان هستند. حالا که ٤سال به دوران ریاست‌جمهوری دکتر روحانی اضافه شده، امیدواریم به وعده‌هایی که در زمینه ورزش داده شده، عمل شود و بتوانیم ورزش ایران را بالاتر از جایگاه فعلی ببینیم. رئیس‌جمهوری فعلی در میان ورزشکاران محبوب است اما باید قبول کنیم که ورزش مشکلاتی در ٤سال اخیر داشته که حالا زمان حل‌کردن آنهاست. شاید در ٤سال نخست ریاست‌جمهوری دکتر روحانی بحث برجام و رفع تحریم‌ها اولویت بالاتری داشت اما حالا که کشور به ثبات رسیده، وقت رسیدگی به بحث‌های فرهنگی، اجتماعی و ورزشی است.
انتهای پیام/