همه چیز درباره وندال و وندالیسم
رئیس دانشکده هنر و معماری واحد تهران شرق در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا بیان کرد: «هدف از برگزاری نمایشگاه وندالیسم شناسایی این پدیده به عنوان یک بیماری و راه‌های ایجاد آن و عوامل موثر بر آن است. در این نمایشگاه میز و صندلی و همه اموال معیوب و مستمعل و تخریب شده در راهروی ورودی دانشکده انباشته شده و در کنار آن بنرهایی در توضیح وندالیسم قرار داده شد.»
دکتر امیر حسین ذاکرزاده در توضیح وندالیسم گفت: «وندالیسم به معنای تخریب کنترل نشده اشیا و آثار فرهنگی باارزش و یا اموال عمومی است. به هرگونه رفتار تخریب گرایانه اموال عمومی که توام با بی پروایی، بی‌فرهنگی و بی‌خردی باشد هم وندالیسم می‌گویند. به کسانی که دست به اینگونه اعمال می‌زنند «وندال» گفته می‌شود. وندالیسم برگرفته از واژه (وندال) است. وندال نام قومی از اقوام «ژرمن– اسلاو» بوده که در قرن 5 میلادی در سرزمینی میان دو رودخانه «اودر» و «ویستول» زندگی می‌کردند. آنان مردمی خشن و جنگ طلب بودند که مکررا به سرزمین‌های اطراف حمله کرده و پس از تخریب مناطق تصرف شده، به تاراج اموال عمومی می‌پرداختند.»
به گزارش آنا، وندالیسم در زمره انحرافات، ناهنجاری‌ها و بزه‌کاری‌های اجتماعی دسته‌بندی می‌شود. می‌تواند شامل تخریب اموال عمومی، فضای سبز، مبلمان شهری، دیوارها، تخریب اتوبوس ها، ورزشگاه‌ها، اموال مدارس و دانشگاه ها و ........ باشد. وندالیسم به مفهوم داشتن نوعی روحیه بیمارگونه، عکس العملی خصمانه و واکنشی کینه توزانه به برخی از صور فشارها، تحمیلات، ناملایمات، اجحاف ها و شکست ها است.
از دیگر عوامل موثر در پدیداری وندالیسم این موارد قابل ذکر است: تنبیه، شدت عمل و سختگیری افراطی والدین نسبت به فرزندان، زیاده روی در ابراز محبت از طرف والدین؛ فرزند در خانواده هیچگونه محدودیتی را نمی‌چشد، پس توان مقابله با مشکلات زندگی را از دست می دهد و اگر در جامعه و یا مسائل درسی و از این قبیل مسائل دچار شکست شود، توان تحمل نداشته و دچار ناراحتی‌های روحی و روانی شده و برای رهاشدن از بار بیماری، دست به انتقام گرفتن از جامعه می‌زند.
نظم و انضباط افراطی در خانواده؛ وقتی فشار بر فرزند از حد متعادل فراتر رود، فرزند تلافی فشارها را بر سر جامعه خالی می‌کند.
فقدان نظم در خانواده؛ در این حالت فرزند، رها شده و بی قید و بند پرورش می یابد و به خود اجازه انجام هر کاری را می‌دهد، حتی اگر این اعمال ضربه زدن به جامعه باشد.
غربتی‌ها و مهاجرنشینان تهیدست در شهرهای بزرگ، با دیدن فاصله‌های زیاد طبقاتی و فرهنگی، احساس بی‌عدالتی می‌کنند و برای مبارزه با این بی‌عدالتی، دست به تخریب اموال مردم می‌زنند. تخریب‌هایی مانند:پنچر کردن لاستیک خودروها، خط کشیدن به بدنه اتومبیل‌ها، تخریب و کثیف کردن دیوارهای تمیز خانه‌ها بوسیله رنگ پاشی و زدن مواد محترقه و ....
همچنین موارد زیر می‌تواند عامل ایجاد پدیده وندالیسم شود: طردشدگی- اخراج از محل تحصیل و یا افت تحصیلی– احساس بی‌قدرتی اجتماعی– خانواده فرو پاشیده و طلاق والدین– به زندان رفتن والدین– اعتیاد خانواده، از لحاظ جنسیتی، پسران بیش از دختران به برون‌ریزی خشم خود می پردازند. وندالیسم در پسر ها بیشتر دیده می‌شود و در سنین بین 10تا 25 سالگی شایع‌تر است.
در ایران براساس ماده677 قانون مجازات اسلامی، هر کس عمدا اشیای منقول یا غیر منقول متعلق به دیگری را تخریب یا به هر نحو، کلا یا بعضا تلف کند یا از کار بیندازد، به حبس از 6 ماه تا 3 سال محکوم می‌شود. درباره تخریب اموال عمومی قانون‌گذار برای برخی انواع وندالیسم تا10سال مجازات حبس در نظر گرفته است.
انتهای پیام/