اوباما: آمریکا از منافع محوری خود در خاورمیانه دست نمی‌کشد/ایران همچنان حامی تروریسم است/به تلاش برای صلح میان اسرائیل و فلسطین ادامه می‌دهم

گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، پایگاه اینترنتی انگلیسی‌زبان روزنامه «الشرق‌الاوسط» که متن این مصاحبه را منتشر کرده است، نوشت: «باراک اوباما» که برای دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران تلاش می‌کند، وقتی امروز چهارشنبه سران کشورهای شورای همکاری خلیج‌(فارس) را در کاخ سفید و سپس فردا (پنج‌شنبه) در «کمپ دیوید» به حضور می‌پذیرد، مشتاق خواهد بود تا ائتلاف تاریخی کشورش را با خلیج‌(فارس) تحکیم بخشد.

«اوباما» که بلافاصله پس از دستیابی به چارچوب توافق با ایران در آوریل گذشته سران شورای همکاری خلیج(فارس) را برای این نشست دعوت کرد، اکنون باید با نگرانی‌های جهان عرب مواجه شود که معتقدند رهبران ایران از هرگونه توافق هسته‌ای برای توسعه هرچه بیشتر نفوذ خود در منطقه استفاده خواهند کرد.

«اوباما» در نخستین مصاحبه‌اش با روزنامه‌ای عرب‌زبان پذیرفت که کشورهای منطقه حق دارند از فعالیت‌های ایران، به ویژه حمایتش از عوامل نیابتی خشن در داخل مرزهای کشورهای دیگر نگران باشند.

وی همچنین اولویت‌های اصلی خود را برای این نشست (و نیز منطقه) ترسیم کرد. «اوباما» استدلالش را برای دعوت از سران شورای همکاری خلیج(فارس) تشریح کرد و گفت: این بخشی از تلاش برای تقویت هرچه بیشتر مشارکت نزدیک ما، از جمله همکاری امنیتی و گفت‌وگو درباره این است که ما چگونه می‌توانیم با چالش مشترک خود به توافق دست یابیم. این موضوع شامل همکاری برای حل و فصل مناقشات در سراسر خاورمیانه که جان انسان‌های بی‌گناه بسیاری را گرفته است و موجب درد و رنج مردم منطقه شده است نیز می‌شود.

«اوباما» گفت: درباره تعهد آمریکا به امنیت منطقه و شرکای ما در شورای همکاری خلیج‌(فارس) نباید تردید داشت.

متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است:

شما امشب با رهبران و مقام‌های کشورهای شورای همکاری خلیج(فارس) در واشنگتن و فردا در «کمپ‌دیوید» نشست خواهید داشت. غیر از حرف زدن درباره حمایت شما از این کشورها که شما در نشست‌های قبلی زده‌اید، آمریکا چه اقدامات و تضمین‌هایی را متعهد خواهد شد و آیا اینها شامل تضمین‌هایی برای تنگه هرمز و تنگه «باب‌المندب» نیز خواهد شد؟

من مقام‌های ارشد شورای همکاری خلیج(فارس) را برای تقویت هرچه بیشتر مشارکت نزدیک خود، از جمله برای تقویت همکاری‌های امنیتی و نیز برای گفت‌وگو درباره اینکه چگونه می‌توانیم با چالش‌های مشترک به اتفاق نظر دست یابیم، به واشنگتن دعوت کرده‌ام. این شامل همکاری برای حل و فصل کشمکش‌های سراسر منطقه خاورمیانه که جان انسان‌های بی‌گناه بسیاری را گرفته است و موجب درد و رنج بسیار برای مردم منطقه شده است، نیز می‌شود.

من ممنونم که همه کشورهای شورای همکاری خلیج(فارس) نماینده‌ای در مذاکرات خواهند داشت و من در انتظار این مذاکرات هم در کاخ سفید و هم در «کمپ‌دیوید» هستم.

دیدار ما در منافع مشترکمان در منطقه خلیج(فارس) که در صلح،‌ نیکبختی و امنیت باشد، ریشه دارد. همان‌طور که دو سال قبل در سازمان ملل متحد گفتم، آمریکا منافعی محوری در خاورمیانه دارد که شامل مقابله با تجاوز خارجی، تضمین جریان آزاد انرژی و تجارت و آزادی کشتیرانی در آب‌های بین‌المللی (از جمله در تنگه هرمز و تنگه «باب‌المندب»)، متلاشی کردن شبکه‌های تروریستی که مردم را تهدید می‌کنند و جلوگیری از تولید سلاح کشتار جمعی و نیز استفاده از آن‌ها می‌شود.

من تصریح کرده‌ام که آمریکا آماده است از همه عناصر قدرت خود برای حفظ این منافع استفاده کند. اینها فقط حرف نیست، پشتوانه آن‌ها سابقه قوی اقدام واقعی است.

آمریکا در شش دهه با کشورهای شورای همکاری خلیج(فارس) برای پیشبرد منافع متقابل ما همکاری کرده است. آمریکایی‌ها در منطقه خدمت کرده‌اند، و برای امنیت متقابل ما جانشان را نیز داده‌اند. هزاران پرسنل آمریکایی امروز در منطقه خلیج(فارس) برای تقویت ثبات منطقه‌ای خدمت می‌کنند. نیروهای مسلح ما هر سال در رزمایش‌های بزرگ متعدد به اتفاق آموزش می‌بینند. بنابراین، درباره تعهد آمریکا به امنیت منطقه و شرکای ما در شورای همکاری خلیج(فارس) نباید شک کرد.

من امیدوارم که نشست این هفته به تعمیق همکاری‌ ما در طیف کاملی از حوزه‌ها بینجامد. ما به اتفاق این فرصت را داریم که هماهنگی امنیتی خود را بهبود ببخشیم و به شرکای خود در شورای همکاری خلیج(فارس) کمک کنیم ظرفیت‌ها و توانایی‌های دفاعی خود را در طیفی از حوزه‌ها شامل دفاع موشکی، امنیت کشتیرانی، امنیت سایبری و امنیت مرزها تقویت و بیش از پیش یکپارچه کنند.

ما می‌توانیم تلاش ضدتروریستی خود را با تمرکز بر مقابله با جریان رفت و آمد جنگجویان خارجی و تامین مالی تروریست‌ها در مناطق کشمکش و نیز مقابله با ایدئولوژی شیطانی داعش تشدید کنیم.

ما می‌توانیم برای حل و فصل کشمکش‌های کنونی (در عراق، سوریه، یمن و لیبی) با یکدیگر کار کنیم و به تنش‌های فرقه‌ای اساسی و زیرین که منطقه را عقب نگه داشته است، بپردازیم.

من این فرصت را خواهم داشت که مقام‌های ارشد شورای همکاری خلیج(فارس) را از آخرین اخبار و تحولات مذاکراتمان برای دستیابی به توافق جامع برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، که به‌شدت معتقدم بهترین راه برای تضمین امنیت منطقه، از جمله شرکایمان در شورای همکاری خلیج(فارس) است، مطلع کنم. در عین حال،‌ دیدارهای این هفته فرصتی برای کسب اطمینان خاطر از این خواهد بود که کشورهای ما برای مقابله با رفتار بی‌ثبات‌کننده ایران در سراسر خاورمیانه از جمله حمایتش از گروه‌های تروریستی ، از نزدیک همکاری می‌کنند.

نگرانی‌های زیادی درباره نقش ایران در کشورهایی مانند سوریه و یمن وجود دارد، که ریشه آن اعتقاد ایران به «صدور انقلاب» است. شما امروز نقش ایران را در منطقه چگونه می‌بینید، و چگونه متقاعد شده‌اید که اگر توافق هسته‌ای به دست آید ، حاکمان ایران می توانند «بازیگران سازنده‌ای» شوند؟‌

ایران آشکارا درگیر رفتاری خطرناک و بی‌ثبات کننده در کشورهای مختلف سراسر منطقه است. ایران کشوری حامی تروریسم است. ایران از «بشار اسد» در سوریه، از حزب‌الله در لبنان و حماس در نوار غزه پشتیبانی می‌کند. همچنین ایران به حوثی‌ها (جنبش «انصارالله») در یمن کمک می‌کند. بنابراین، کشورهای منطقه حق دارند که درباره فعالیت‌های ایران، به‌ویژه حمایتش از عوامل نیابتی خشن در داخل مرزهای کشورهای دیگر نگران باشند.

مهم است که به یاد داشته باشیم که ایران از پیش، بدون زرادخانه هسته‌ای نیز در اینگونه فعالیت‌ها مشارکت داشته است. ما می‌توانیم تصور کنیم که اگر ایران به سلاح هسته‌ای مسلح شود، رفتارش چقدر تحریک‌آمیزتر هم خواهد شد. علاوه بر این، برای جامعه بین‌المللی نیز مقابله و بازدارندگی در برابر رفتار بی‌ثبات کننده ایران دشوارتر خواهد شد.

این یکی از دلایل این است که چرا دستیابی به توافقی جامع که ما دنبال دستیابی به آن با ایران هستیم این‌قدر اهمیت دارد. حتی در زمانی‌ که ما دنبال توافق هسته‌ای با ایران بوده‌ایم،‌ آمریکا در برابر دیگر رفتارهای عاری از حس مسئولیت ایران همچنان هوشیاری خود را حفظ کرده است.

ما حضور نظامی قدرتمندانه خود را در منطقه حفظ کرده‌ایم و به کمک به کشورهای شورای همکاری خلیج(فارس) برای تقویت ظرفیت‌های خود با هدف بازدارندگی و دفاع در برابر هر نوع تجاوز خارجی ادامه داده‌ایم.

ما به اجرای کامل تحریم‌های مرتبط با حمایت ایران از تروریسم و برنامه موشکی بالستیک این کشور ادامه داده‌ایم و این تحریم‌ها را همچنان و حتی پس از دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران، اجرا خواهیم کرد.

وقتی موضوع آینده ایران به میان می‌آید، من نمی‌توانم پویایی داخلی ایران را پیش‌بینی کنم. در داخل ایران، رهبران و گروه‌هایی هستند که به مدت چند دهه خود را هم در مخالفت با آمریکا و هم در مخالفت با شرکای منطقه‌ای ما تعریف کرده‌اند. من به این امید نبسته‌ام که دستیابی به توافق هسته ای این وضع را تغییر دهد. با وجود این، این احتمال هم وجود دارد که اگر ما به شکلی موفقیت‌آمیز به موضوع هسته‌ای بپردازیم و ایران از برخی تحریم‌های هسته‌ای خلاصی یابد، این کار به سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در اقتصاد ایران بینجامد و فرصت بیشتری برای مردم ایران به دست آید که این نیز موضع رهبران میانه‌رو ایران را تقویت خواهد کرد.

در ماه می 2011 شما در بحبوحه تغییرات دولت‌های منطقه از «حق تعیین سرنوشت» در جهان عرب سخن گفتید. امروز چه نگاهی به این تغییرات دارید، به ویژه در سوریه که داعش توانسته است بیشتر مخالفان ملی‌گرا را شکست دهد؟

آنچه چهار سال قبل گفتم امروز هم صادق است. این فقدان حق تعیین سرنوشت (ناتوانی شهروندان برای تعیین مسالمت‌آمیز آینده کشور خود) بود که به نومیدی‌ها، سرخوردگی و نارضاتی و فقدان فرصت‌های اقتصادی دامن زد که «بهار عربی» را به وجود آورد. در برخی کشورها، مانند تونس، پیشرفت واقعی به دست آمده است زیرا شهروندان آنها روحیه مصالحه و فراگیری را که ملت ها برای موفقیت به آن نیاز دارند در آغوش گرفته‌اند. برخلاف این روند، ‌نظام «اسد» جنگی را علیه مردم سوریه به راه انداخت و امیدهای اولیه برای پیشرفت در این کشور زیر سایه خشونت و افراط‌گرایی قرار گرفت.

چیزی که در این سال‌های دشوار تغییر نکرده است، تعهد آمریکا در قبال مردم منطقه است. همان‌طور که چهار سال قبل در نطقم گفتم، هیچ شکی نباید باشد که آمریکا از تغییراتی استقبال می‌کند که موجب پیشبرد حق تعیین سرنوشت و ایجاد فرصت می‌شود. برای همین است که ما همچنان از حق شهروندان برای تعیین سرنوشت خود ، زندگی شرافتمندانه، انتخاب دولت‌هایی فراگیر، داشتن فرصت‌های اقتصادی و به دست گرفتن کنترل آینده خود حمایت می‌کنیم و آمریکا همچنان به حمایت از حقوق جهانی در خاورمیانه مانند هر جای دیگر از جهان، ادامه خواهد داد.

البته سوریه چالش منحصر به فردی است. نظام اسد همچنان مردم خود را قتل‌عام می‌کند و افراط‌گرایانی مانند داعش و گروه «جبهه‌النصره» که وابسته به القاعده است مرتکب ظلم می‌شوند، اقدامات تروریستی طراحی می‌کنند و می‌کوشند ایدئولوژی ورشکسته خود را به مردم سوریه تحمیل کنند. سیاست آمریکا روشن است.

اسد از مدت‌ها قبل مشروعیت خود را از دست داده است (و از آنجا که هیچ راه حل نظامی برای چالش سوریه وجود ندارد) در نهایت باید دوره گذار سیاسی برای تشکیل سوریه‌ای وجود داشته باشد که در آن حقوق جهانی همچون حقوق زنان و حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی رعایت شود. آمریکا برای تحقق این هدف به حمایت از مخالفان میانه‌رو سوری ادامه می‌دهد و ما همچنان بزرگترین تامین کننده کمک‌های بشردوستانه به مردم سوریه باقی می‌مانیم و با شرکای ائتلافی خود از جمله کشورهای عربی به کارزار بی‌وقفه برای تضعیف پایگاه امن داعش در داخل سوریه در چارچوب کارزار جامع تر خود برای نابودی این گروه ادامه خواهیم داد.
شما با وعده خارج کردن سربازان آمریکایی از عراق بر سر کار آمدید و به وعده خود نیز عمل کردید. با وجود این، اوضاع امروز عراق بسیار بدتر از زمانی است که شما به قدرت دست یافتید. داعش و شبه‌نظامیان مسلح اکنون امنیت عراق را تهدید می‌کنند. برای برقراری ثبات عراق چه باید کرد و شما چقدر از انتقادها را درباره اوضاع کنونی عراق با گذشت 12 سال از جنگی که شما مخالف آن بودید،‌ می‌پذیرید؟‌

یکی از دلایل مخالفت من با تجاوز نظامی به عراق در سال 2003 این بود که احساس می‌کردم ما پیامدهای درازمدت این کار را در نظر نگرفته‌ایم. در حقیقت، سال‌ها بی‌ثباتی در داخل عراق که پس از حمله نظامی آمریکا به وجود آمد به ظهور القاعده در این کشور کمک کرد و این گروه بعدا به شکل داعش درآمد و سپس پایگاه خود را در سوریه برقرار کرد.

آمریکا در سال‌های متمادی برای کمک به عراقی‌ها برای تشکیل دولتی جدید و نیروهای امنیتی صدها میلیارد دلار خرج کرده است (و هزاران آمریکایی نیز جان خود را داده‌اند). متاسفانه ناکامی دولت قبلی عراق برای حکومت کردن به شکلی فراگیر به شکل‌گیری اوضاعی منجر شد که در آن برخی عراقی‌ها احساس بیگانگی کردند و نیروهای امنیتی عراق نتوانستند یا مایل نبودند از بخش اعظم عراق در برابر پیشروی‌های سال گذشته داعش دفاع کنند. بنابراین، این فقط مشکلی نظامی نیست، بلکه مشکلی سیاسی نیز هست.

مهم است که همه ما از 12 سال گذشته درس بگیریم. این درس‌ها به ما این نتیجه را می‌دهد که نمی‌توان راه‌حل نظامی را بر عراق تحمیل کرد (و آمریکا قطعا این کار را نخواهد کرد). برای همین است که ما همراه با شرکای خود در ائتلاف دنبال رویکردی جامع برای عراق، با مشارکت مردم عراق هستیم. کارزار نظامی ما با مشارکت شرکای عرب، جلو پیشروی‌های داعش را گرفته است و در برخی مناطق آن‌ها را عقب رانده است.

نیروهای عراقی داعش را در تکریت شکست دادند و داعش کنترل یک‌چهارم از مناطق مسکونی را که در عراق تصرف کرده بود از دست داده است. ما به آموزش و تقویت نیروهای محلی در عراق کمک می‌کنیم تا آن‌ها قوی‌تر شوند.

ما به مردم عراق کمک‌های بشردوستانه می‌دهیم. همان‌طور که بارها گفته‌ام، مبارزه برای نابودی داعش زمان می‌برد اما من مطمئنم ما موفق می‌شویم.

اما در نهایت، عراق فقط در صورتی موفق می‌شود که رهبران آن به شکلی فراگیر حکومت کنند که در آن عراقی‌ها با هر پس زمینه‌ای مشاهده کنند که آینده‌ای در عراق دارند. من از تلاش «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق برای توانمند ساختن نیروهای محلی به‌وسیله جذب قبایل سنی و تلاش برای تشکیل نیروی گارد ملی دلگرم شده‌ام. وی همچنین نگاه جدید و غیرمتمرکزی از حکومت ترسیم کرده است. وی دست همکاری به‌ سوی همسایگان عراق دراز کرده است و در پایتخت‌های کشورهای منطقه از وی استقبال شده است. دیدارهای این هفته من با شرکایمان در شورای همکاری خلیج(فارس) فرصتی برای تاکید دوباره بر این خواهد بود که ما از برقراری مناسبات محکم‌تر میان عراق و همسایگانش که باید به تمامیت ارضی عراق احترام بگذارند به
شدت حمایت می‌کنیم.

از تلاش اولیه شما برای پایان دادن به اشغالگری اسرائیل در فلسطین و راه‌حل دو کشور بسیار استقبال شد اما این تلاش با کارشکنی طرف‌های مختلف مواجه شد. آیا شما از تلاش برای دستیابی به راه‌حلی دو کشوری تا پیش از پایان دوره ریاست‌جمهوری خود دست کشیده‌اید، و اگر دست نکشیده‌اید این وضع را چطور می‌توانید تغییر دهید؟

من هرگز از صلح میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها نومید نخواهم شد و آمریکا هرگز از تلاش برای تحقق این هدف دست نخواهد کشید. همان‌طور که در سفر دو سال قبل خود به رام‌الله گفتم،‌ فلسطینی‌ها سزاوار پایان اشغال و پایان بی‌حرمتی‌های روزانه ناشی از اشغال هستند، آن‌ها سزاوار زندگی در کشوری مستقل و دارای حق حاکمیت هستند که در آن بتوانند زندگی شرافتمندانه‌ای همراه با فرصت برای فرزندان خود فراهم کنند و همانطور که در نطقم خطاب به مردم اسرائیل در همان سفر گفتم، صلح میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها ضروری، عادلانه و ممکن است. این صلح همچنین در راستای منافع امنیت ملی آمریکاست.

برای همین است که ما در سال‌های گذشته برای دستیابی به راه‌حلی مبتنی بر اصل دو کشور و یافتن راه‌های ابتکاری برای پرداختن به امنیت اسرائیل و رفع نیازهای حاکمیتی فلسطینی‌ها سخت تلاش کرده‌ایم.

با شکست مذاکرات ، تنش نهفته در شرق بیت‌المقدس و کرانه باختری رود اردن، جنگ تابستان گذشته در غزه و پرسش‌های جدی که درباره پایبندی به راه‌حل دو کشوری مطرح شده است، این را نمی‌توان پنهان کرد که ما اکنون مسیر بسیار دشواری پیش رو داریم. در نتیجه، آمریکا به دقت سرگرم ارزیابی رویکرد خود به این کشمکش است.

نگاه ما به دولت جدید اسرائیل و فلسطینی‌هاست تا (به‌وسیله سیاست‌ها و اقدامات خود) تعهد واقعی خود را به راه‌حل دو کشور نشان دهند. فقط در آن صورت می‌توان اعتمادسازی و از چرخه تشدید کشمکش جلوگیری کرد.

در نهایت، طرف‌ها نیاز خواهند داشت نه فقط به نیازهای فوری بشردوستانه و بازسازی، بلکه به چالش‌های اصلی درباره آینده غزه در چارچوب راه‌حلی مبتنی بر اصل دو کشور از جمله احیای ارتباط غزه با کرانه باختری و برقراری دوباره مناسبات تجاری محکم با اسرائیل و اقتصاد جهانی بپردازند.

شما اندکی پس از ورود به کاخ سفید در سخنرانی در قاهره جهان عرب را مخاطب قرار دادید، از آن زمان تاکنون خیلی چیزها تغییر کرده است. شما در مصاحبه اخیرتان با نیویورک‌تایمز از «جوانان سنی» سخن گفتید و این موجب اعتراضاتی در شهرهای عربی شد که در آنجا جوانان نمی‌خواهند از میان منشور هویت مذهبی یا فرقه‌ای به آن‌ها نگریسته شود. آیا از این متاسف نیستید که آمریکا ممکن است به مقداری از این فرقه‌گرایی دامن زده باشد؟‌ آیا پیامی برای این جوانان، از جمله آن‌هایی که همه چیز خود را به خطر می‌اندازند تا به‌وسیله دریای مدیترانه به «غرب» برسند و ما شاهد جان باختن هزاران نفر از آنها در این راه هستیم، ندارید؟

من دوره ریاست‌جمهوری‌ام (و در واقع بیشتر سال‌های عمرم) را در تلاش برای پر کردن شکاف‌های نژادی، قومی و مذهبی که در اغلب موارد مانع از همکاری مردم با یکدیگر در آمریکا و سرتاسر جهان، شده است صرف کرده‌ام. درباره خاورمیانه ، من مکررا از دولت‌ها خواسته‌ام به شیوه‌ای فراگیر حکومت کنند تا همه مردم (سنی، شیعه، مسیحی یا اقلیت‌های مذهبی دیگر) بدانند که حقوق آن‌ها رعایت خواهد شد و فرصتی برای موفقیت خواهند داشت. بنابراین، وقتی جوانان نمی‌خواهند کسی از میان لنزهای فرقه‌ای به آن‌ها نگاه کند، این مرا امیدوار می‌کند.

اما چیزی که انکار کردنی نیست این است که فرقه‌گرایی متاسفانه در منطقه وجود دارد. من پارسال در سازمان ملل گفتم که جنگ‌های نیابتی و کارزارهای تروریستی میان سنی‌ها و شیعیان در سرتاسر خاورمیانه، جنگی هستند که هیچ برنده‌ای ندارند. سوریه با جنگ داخلی از هم پاشیده است. داعش توانست بخش‌های بزرگی از عراق را تصرف کند. داعش نسخه‌ای تحریف شده و دروغین از اسلام را عرضه کرده است و بیشتر قربانیان این گروه نیز مسلمانان دیگر (مردان و زنان و کودکان بی‌گناه) هستند. برای همین است که یکی از موضوعاتی که ما این هفته در واشنگتن روی آن متمرکز خواهیم شد این خواهد بود که کشورهای ما چگونه می‌توانند برای کمک به حل و فصل برخی از مهم‌ترین کشمکش‌های منطقه که اجازه رشد و نمو این افراطیون را داده است، همکاری کنند.

این فاجعه‌ای تمام عیار است که این تعداد بسیار زیاد از جوانان احساس کنند فرصتی در داخل ندارند و مجبورند جان خود را در تلاش برای عبور از دریای مدیترانه برای رسیدن به اروپا به خطر بیندازند (و اغلب نیز جان خود را از دست بدهند). بنابراین،‌ پیام من به جوانان در سرتاسر منطقه خاورمیانه این است که آمریکا شما را همان چیزی می‌بیند که هستید. آمریکا می‌خواهد در حالی‌که می‌کوشید به موفقیت دست یابید، شریک شما باشد. این پیام اصلی نطق من در قاهره بود و هدف امروز ما همچنان همین است. برای همین است که ما در تلاشیم از کارآفرینی و مشارکت‌های آموزشی پشتیبانی کنیم (تا جوانان بتوانند ایده‌های خود را به طرح‌های سرمایه‌گذاری و کسب و کارهای جدیدی تبدیل کنند) که مشاغل و فرصت‌های جدیدی ایجاد می‌کند. به همین دلیل است که آمریکا همچنان به حمایت از دموکراسی و حقوق بشر در سرتاسر جهان ادامه خواهد داد (زیرا ما معتقدیم هر مرد و زنی ، پسر و دختری، سزاوار فرصتی برای پیگیری رویاهای خود، در آزادی و با زندگی شرافتمندانه است).