محاکمه ٢ برادر دست‌فروش به‌خاطر نگهداری مواد مخدر

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا از شرق، این دو برادر نوجوان علاوه بر اتهام نگهداری مواد مخدر، متهم به نگهداری سلاح گرم نیز هستند. آنها گفتند برای تأمین هزینه‌های زندگی خواهر و برادر کوچک‌ترشان دست‌فروشی می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ما، نزدیک به دو سال پیش، مأموران پلیس اکبر ١٦ساله را که مدتی به دلیل سابقه نگهداری از مواد مخدر تحت نظر پلیس بود، بازداشت کردند و در ادامه تحقیقات خود یک قبضه اسلحه کمری، هفت فشنگ، ٤٨ گرم شیشه و بیش از ١٩ گرم هروئین در منزل او کشف کردند. او به مأموران گفت: اسلحه مال اوست و مواد مخدر نیز برای مصرف شخصی‌اش است.
دو روز پس از گفته‌های اکبر، احمد، برادر ١٣ساله‌اش به اداره پلیس رفت و گفت برادرش دروغ می‌گوید و مواد مخدر مال اوست. پسر نوجوان درحالی‌که خود را گناه‌کار می‌دانست به مأموران گفت: چند روز پیش هنگامی که در حال رفتن به خانه یکی از اقوام‌مان بودم، مردی را دیدم که در حال کندن چاله‌ای در زمین است. فکر کردم کیسه‌ای که در دست دارد، حاوی پول است؛ برای همین منتظر ماندم تا کارش تمام شود. ٢٠ دقیقه از رفتن آن مرد گذشت، هنگامی که مطمئن شدم کسی آن اطراف نیست، به طرف چاله رفتم و کیسه را از آن خارج کردم. کیسه را باز نکردم و به‌سرعت خود را به خانه رساندم. مادر و برادرم در خانه نشسته بودند. در کیسه را باز کردم و به آنها گفتم پول پیدا کردم. ناگهان متوجه شدم داخل کیسه یک اسلحه و مقداری مواد مخدر است. اکبر عصبانی شد و سر من داد زد. هنگامی که ماجرای پیداکردن کیسه را برایش توضیح دادم، باور نکرد و یک سیلی محکم به صورتم زد. من هم عصبانی از خانه خارج شدم. کیسه را من پیدا کردم؛ برادرم بی‌گناه است.
به‌این‌ترتیب، کیفرخواستی علیه آنها صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی عبداللهی ارسال شد. روز گذشته متهمان پای میز محاکمه رفتند. بعد از اینکه کیفرخواست خوانده شد، احمد در جایگاه حاضر شد و گفت: من و برادرم با دست‌فروشی خرج خانواده‌مان را می‌دهیم. ما پشت چراغ قرمز و سر چهارراه‌ها دست‌فروشی می‌کنیم تا لقمه نانی برای خانواده ببریم. آن روز هم که اسلحه و مواد مخدر را داخل کیسه پیدا کردم، ابتدا فکر می‌کردم داخل کیسه پول است. خوشحال شدم و کیسه را با خود به خانه آوردم؛ اما هنگامی که آن را جلوی مادر و برادرم باز کردم، متوجه شدم حاوی اسلحه و مواد است. من قصد نگهداری از آن را نداشتم و فقط آن را پیدا کردم.
سپس اکبر در جایگاه حاضر شد و گفت: در خانه همراه با مادرم نشسته بودم که احمد با کیسه‌ای وارد خانه شد. هنگامی که آن را باز کرد، دیدم داخل آن اسلحه و مواد مخدر است. عصبانی شدم و سیلی محکمی به احمد زدم. او هم از دستم ناراحت شد و خانه ‌را ترک کرد. چند روز بعد مأموران پلیس من را بازداشت‌ کردند.
او در پاسخ به این سؤال که چرا ابتدا به مأموران گفتی اسلحه و مواد مخدر برای توست، گفت: دروغ گفتم چون نمی‌خواستم احمد که ١٣ سال داشت، پایش به زندان باز شود. او درحالی‌که اشک صورتش را‌ تر کرده بود، ادامه داد: سال‌هاست پدرم به دلیل بیماری بی‌کار است. من و احمد با دست‌فروشی خرج خواهر و برادر‌های کوچک‌مان را می‌دهیم. از شما می‌خواهم ما را ببخشید. قول می‌دهم از این به بعد کار خلافی انجام ندهیم.
با پایان جلسه رسیدگی، قضات برای تصمیم‌گیری درباره این پرونده وارد شور شدند.
قاضی عبداللهی دراین‌باره گفت: اگر متهم‌های این پرونده بالای ١٨ سال داشتند، حکم‌شان اعدام بود؛ اما بر اساس قانون ٨٩ قانون مجازات اسلامی جدید، به دلیل اینکه متهم‌ها زیر ١٨ سال هستند، به اعدام محکوم نمی‌شوند و طبق بند‌های همین قانون، نوجوانانی که مرتکب جرم تعزیری شوند و بین ١٥ تا ١٨ ساله باشند، به تشخیص قاضی به دو تا پنج سال نگهداری در کانون یا یک تا سه سال نگهداری در کانون یا به یک ماه تا یک سال نگهداری در کانون و یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم می‌شوند. دادگاه همچنین می‌تواند به جای حکم نگهداری در کانون، به اقامت در منزل در ساعتی که دادگاه معین کرده‌ است، حکم دهد.