صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۴۴ - ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۴

محققان واحد علوم و تحقیقات طراحی کردند؛ ساخت نانوحاملی برای رهاسازی کنترل‌شده مواد ضدخوردگی در محل

محققان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، نانوحامل‌های پلیمری را طراحی کرده‌اند که قادر است مواد بازدارنده خوردگی را به سطوح فلزی حمل کرده و با رهاسازی کنترل شده محتویات خود، مشکلات خوردگی این سطوح را رفع کند. نتایج این تحقیقات در طراحی پل‌ها، دکل‌ها و تجهیزات مورد استفاده در صنعت نفت و صنعت دریایی و نیز صنعت خودروسازی قابل استفاده خواهد بود.
کد خبر : 17607

به گزارش آنا به نقل از روابط عمومی ستاد نانو، در سال‌های اخیر استفاده از پوشش‌های بازدارنده خوردگی که می‌توانند عملکرد حفاظتی خود را بازسازی و ترمیم کنند، گسترش یافته و توجه محققان بسیاری را به این حوزه جلب کرده است. پوشش‌های پلیمری گروهی از مواد هستند که برای محافظت از پیدایش خوردگی در فلزات به کار می‌روند.


دکتر سحر امیری، مجری این طرح، با اشاره به اینکه هدف این پروژه ساخت پوشش‌های نانوکامپوزیتی ضدخوردگی با خاصیت خود اصلاح شونده بود، افزود: «بدین منظور طراحی و ساخت نانوحامل‌های حاوی مواد بازدارنده خوردگی ‌به منظور رساندن مؤثر و کنترل شده این مواد به سطح پوشش‌های پلیمری مد نظر قرار گرفت».








در صورت بروز خوردگی در سطح، مواد بازدارنده خوردگی، به صورت کنترل شده از درون نانوحامل آزاد شده و موجب ترمیم سطوح خورده شده می‌شود. در نتیجه می‌توان مشکل خوردگی در پایه‌های پل‌ها، دکل‌های نفتی و همچنین قطعات فلزی ماشین‌ها را به سادگی کنترل و رفع کرد

به گفته این محقق، در صورت بروز خوردگی در سطح، مواد بازدارنده خوردگی، به صورت کنترل شده از درون نانوحامل آزاد شده و موجب ترمیم سطوح خورده شده می‌شود. در نتیجه می‌توان مشکل خوردگی در پایه‌های پل‌ها، دکل‌های نفتی و همچنین قطعات فلزی ماشین‌ها را به سادگی کنترل و رفع کرد.


وی در ادامه به مقایسه استفاده از این نانوحامل با کاربرد مواد بازدارنده خالص پرداخت و عنوان کرد: «بازدارنده خوردگی کپسولی شده مزایای متعددی نسبت به بازدارنده در حالت آزاد دارد؛ از جمله اینکه کمپلکس به کار رفته در ساخت این نانوحامل خیلی متراکم است و توقع می‏رود به راحتی با پوشش پلیمری اتصال عرضی تشکیل دهد. از طرفی پس از ایجاد اتصال، بازدارنده به سختی و آهستگی از درون نانوحامل آزاد شده و در نتیجه اثرات آن به مدت طولانی حفظ خواهد شد».


این نانوحامل با استفاده از روش‌های دستگاهی TEM و SEM بررسی شده و ابعاد نانومتری کپسول‌های حاوی بازدارنده خوردگی به تأیید رسیده است.


دکتر سحر امیری، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و دکتر اعظم رحیمی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران در انجام این طرح همکاری داشته‌اند.


انتهای پیام/

ارسال نظر