رئیس سابق کمیته انضباطی : برخورد کمیته اخلاق با اعتصاب‌کننده‌ها قانونی نیست

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا از شهروند، شاه‌حسینی درباره اظهارنظر رسمی رئیس کمیته اخلاق هم صراحتا اعلام کرده تورک و همکارانش اجازه دخالت و تصمیم‌گیری درباره بازیکنان اعتصاب‌کننده را ندارند.
رئیس کمیته اخلاق اعلام کرده از این پس با بازیکنان تیم‌ها که دست به اعتصاب بزنند و در تمرینات تیم‌شان شرکت نکنند برخورد قاطع صورت خواهد گرفت!
ورود به این اتفاق به هیچ عنوان در صلاحیت کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال نیست و من نمی‌دانم دوستان بر چه اساسی این صحبت‌ها را مطرح کرده‌اند.
قاضی تورک مدعی است که تمرین نکردن راهی اخلاقی و قانونی برای دریافت مطالبات از سوی بازیکنان نیست.
در فوتبال حرفه‌ای همه چیز کاملا شفاف و مشخص است. ملاک قراردادی است که بین بازیکن و باشگاه منعقد می‌شود. بازیکن و باشگاه براساس قرارداد فی‌مابین وظایف و تعهداتی باز هم مشخص نسبت به هم دارند. هر دو طرف هم می‌دانند که در صورت استنکاف از اجرای تعهدات به چه شکل می‌شود طرح دعوا کرد. باز هم روی این مسأله تأکید دارم که تعهدات طرفین در قرارداد ثبت شده است و قاعده قانون مدنی و قوانین انضباطی و حقوقی فوتبال هم تأکید دارد که اجرای تمام مفاد این قرارداد برای دو طرف لازم‌الاجراست.
وقتی این تعهدات از طرف باشگاه اجرایی نمی‌شود، بازیکنان دست به اعتصاب می‌زنند و این اتفاق در فوتبال ایران باب شده است.
اگر ادعای حرفه‌ای‌گری داریم،‌ قانون و مجری قانون را خودمان می‌شناسیم. وقتی یک طرف قرارداد از تعهدات خود شانه خالی کند،‌ طرف دیگر می‌تواند با مراجعه به ارکان حقوقی و قضایی فوتبال حق ضایع شده خود را پیگیری کند. وقتی باشگاه پول نمی‌دهد، قانون می‌گوید که از وظایف خود استنکاف کرده و بازیکن با شکایت به کمیته انضباطی یا کمیته تعیین وضع بازیکنان خواهان استیفای حقوق خود می‌شود. بر همین اساس اگر باز هم باشگاه در اجرای تعهدات خود کوتاهی کرد از ابزارهایی چون کسر امتیاز و تعلیق و سقوط تیم به یک دسته پایین‌تر استفاده می‌شود. البته ارکان قضایی فوتبال ایران در سال‌های اخیر به خاطر موارد مصلحتی و رو‌به‌رو نشدن با فشارهای بیرونی جرأت اجرای صحیح قانون را از خود نشان نداده‌‌اند!
اعتصاب بازیکنان قانونی است یا خیر؟
وقتی باشگاه از انجام تعهدات خود در قرارداد به هر دلیلی کوتاهی می‌‌کند این اتفاق خلاف قوانین است. اما بازیکن هم تعهداتی دارد که تمرین‌کردن یکی از آنهاست. بازیکن نمی‌تواند برای تحت فشار گذاشتن باشگاه یا اعتراض به عدم اجرای تعهدات از سوی باشگاه خودش خلاف مرتکب شود. بازیکن اگر معتقد است حقوقش نادیده گرفته شده، باید با شکایت به ارکان قضایی فدراسیون فوتبال به دنبال حقوق خود باشد. خودش اجازه برخورد ندارد. به این ترتیب در چنین فضایی هم باشگاه‌ها و هم بازیکنان کاری غیرقانونی انجام داده‌‌اند؛ اما مسأله اساسی اینجاست که صلاحیت رسیدگی به این دعوی و اختلاف اصلا کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال نیست!
البته بازیکنان زیادی از کمیته انضباطی رأی محکومیت علیه باشگاه‌ها گرفته‌اند اما نمی‌توانند به پول خود برسند.
درباره این مصلحت‌اندیشی صحبت کردم. احکام ارکان قضایی فدراسیون به هیچ عنوان ضمانت اجرایی ندارند و این باعث زیر سوال رفتن این مجموعه‌ها و بلندشدن دیوار بی‌اعتمادی در فوتبال ایران می‌شود. کمیته اخلاق باید به جای برخورد با بازیکنان به این پرونده ورود کند که چرا احکام رسمی که به نفع بازیکنان و مربیان صادر می‌شود، اجرایی نمی‌شوند و قانون درست اجرا نمی‌شود. ‌ای کاش کمیته اخلاق به پرونده‌هایی که صلاحیت رسیدگی به آن را دارد، درست و حسابی ورود کند، نه بحث‌هایی که در حیطه وظایفش نیست. حتی اگر این صحبت رئیس کمیته اخلاق را ملاک قرار دهیم، ایشان باید ابتدا این اخطار را به باشگاه‌هایی بدهند که با بازیکن قرارداد می‌بندند و به تعهداتی که دارند عمل نمی‌کنند. کمیته اخلاق قبل از تهدید بازیکنان و مربیان می‌توانست باشگاه‌ها را تهدید کند.
جالب اینجاست که بازیکنان و مربیان داخلی اجازه طرح شکایت به مراجع قضایی داخلی یا بین‌المللی را ندارند...
آقایان قانون را به صورت عمدی به شکلی نوشتند که خودشان کمتر زیر سوال بروند و دچار مشکل شوند. این قانون را گذاشته‌اند اما ارکان قضایی فدراسیون به هیچ عنوان قدرت برخورد با باشگاه‌هایی که پول بازیکنان و مربیان را نمی‌دهند، ندارند. وقتی بازیکن اعتصاب می‌کند به این دلیل است که احساس تنهایی می‌‌کند. چون هیچ مرجعی وجود ندارد که بازیکن بداند با پناه بردن به آنجا می‌تواند حق خود را به صورت کامل دریافت کند. باشگاه‌ها مثل آب خوردن وظیفه خود نمی‌دانند که پول بازیکنان را بدهند. کمیته اخلاق هم‌ ای کاش وظایف ذاتی خود را به‌درستی انجام بدهد. آیا دوستان به تخلفات و اشتباهات مدیران کنونی فوتبال هم ورود می‌کنند؟