پیکر نقی سیف جمالی به سوی آرامگاه ابدی بدرقه شد/ بهزاد فراهانی: او اسطوره وحدت بود

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، اصغر همت که اجرای مراسم تشییع پیکر زنده یاد نقی سیف جمالی را بر عهده داشت ضمن ابراز تأسف از درگذشت نقی سیف جمالی گفت: « ۵۹ سالگی برای یک هنرمند تازه اول جوانی است که باید از آنچه در گذشته به عنوان تجربه کسب کرده بهره‌برداری کند.»

وی با بیان این‌که نقی سیف جمالی از جمله افرادی بود که تازه به جنب و جوش افتاده بود، عنوان کرد: «وی از جمله هنرمندانی بود که در چند سال اخیر با تمام مشکلات و مصائبی که داشت، فعالیت‌های ارزشمندی را در عرصه تئاتر ایران انجام داد.»

مرادخانی نیز نسبت به این‌که وقتی هنرمندان در قید حیات هستند، قدر آنها را بدانیم اظهار امیدواری کرد و افزود: «در مواقعی که با زنده یاد سیف جمالی صحبت می‌کردم او را هنرمندی با وقار و با اخلاق می‌دیدم و آنچه در این دنیا باقی می‌ماند همین است. امیدوارم با شرایطی که به وجود می‌آید بتوانیم در رفع مشکلات همه هنرمندان کشورمان بهتر از گذشته عمل کنیم.»

حمید رضا نعیمی که به عنوان یکی از سخنرانان این مراسم پشت تریبون رفته بود نیز گفت: «در میان ما ایرانی ها، آدم‌ها وقتی از دنیا می‌روند عزیز می‌شوند و این در حالی است که نقی سیف جمالی با مرگش عزیز نشد بلکه عزیز بود و زیباتر شد. از چند وقت پیش تصمیم گرفته بودم تعدادی از دوستانم را نبینم اما با مرگ نقی سیف جمالی این درس را گرفتم که اینقدر روی بودن‌ دیگران حساب نکنم. »

وی اظهار کرد: «سیف جمالی از جمله هنرمندانی بود که عاشقی را خیلی خوب به جا می آورد و هیچ گاه از نظر رفاقت با بزرگانی چون پرویز پرستویی و بهزاد فراهانی برای مسائل شخصی استفاده نکرد. به جرأت می‌گویم که دلم برای آوازهایش تنگ شده، او یک نفر از نسل گذشته بود که به جوان‌ها مهر می‌داد و ای کاش ۱۰ سال زودتر او را می‌شناختم البته همین چندسال هم برایم کافی بود که بدانم که او چقدر عاشق بود بنابراین تا روزی که زنده‌ام بودن با زنده‌یاد نقی سیف جمالی را فراموش نخواهم کرد.»

حسن ریاضی پزشک، نویسنده و دوست زنده یاد نقی سیف جمالی نیز در این مراسم خاطرنشان کرد: «من با نقی دوست و یار غار بودیم و در کنار این دوستی با هم نسبت خانوادگی هم داشتیم. نقی بچه جنوب شهر بود که من نیز همراه با او دوران خاطره‌انگیزی را گذراندم و خاطرم هست وقتی بهزاد فراهانی با گروه کوچ در محله‌های پایین شهر، نمایشی را اجرا می‌کرد دوان دوان و مشتاقانه برای دیدن این نمایش‌ها می‌رفتیم.»

وی خطاب به فراهانی بیان کرد: «آقای فراهانی شما تئاتر را به پایین شهر آوردید و ما افتخار می‌کنیم که یکی از کسانی که با شما در معرفی تئاتر به بچه‌های جنوب شهر تلاش کرد زنده یاد نقی سیف جمالی بود. او تئاتر، خوبی و انسانیت را برای ما به ارمغان آورد و مردی بود که در راه هنر و آرمانش همه چیزش را فدا کرد.»

بهزاد فراهانی: او اسطوره وحدت بود

بهزاد فراهانی نیز پس از حضور پشت تریبون تصریح کرد: «سیف جمالی هم از جمله افرادی بود که منش و اخلاقش به شکلی میان هنرمندان معرفی شد که اینگونه ما را در کنار هم جمع کرده است. او عاشق آرمانش بود و در حوزه مطالعات فکرها و اندیشه‌های خوبی داشت که مثال‌زدنی بود. سیف جمالی مرد بزرگی بود و هرگز چیزی نمی‌گفت که به آن عمل نکند. او اسطوره وحدت بود که در راهی که برای آن انتخاب کرده بود همه توانش را نیز به کار می‌گرفت. او در روزهایی که اخلاق هنری غارت شده، سمبل نظم و کنش‌های انسانی‌هایی بود که همواره در کنار او بودند و نکات بسیار ارزشمندی را آموختند. من می‌دانستم او از چه مشکلاتی رنج می‌برد اما در همین روزها که مشغول تمرین یک نمایش بودیم، تا پای جان سر تمرین می‌آمد و هیچ چیز جز ارجمندی را هدیه نمی‌کرد.»

وی در ادامه یادآور شد: «هرگز ندیدم که از چیزی بنالد، او نه از تنگ‌دستی‌ها و نه از غصه مندی‌ها گلایه داشت. همواره هنرمندی عاشق بود که به جز تئاتر به چیز دیگری نمی‌اندیشید پس تنها راهی که برای ما پس از فقدان مانده چیزهایی است که باید از او بیاموزیم. به خاطر دارم در زمانی که مادرش به رحمت خدا رفته بود، همزمان نقش «سیاه» را در یک اثر نمایشی که در سالن سنگلج روی صحنه بود بازی می‌کرد. ما در آن زمان گفتیم که همان اجرایی را داشته باشد که هر شب داشت اما او روی صحنه رفت و در شب مرگ مادرش زیباترین و قشنگترین نقش سیاه را اجرا کرد.»

در بخش دیگری از این مراسم پرویز پرستویی گفت: «افتخار من این بود که قبل از حضور در گروه تئاتر «کوچ» با نقی سیف جمالی دوست بودم. ما در این سال‌ها برنامه‌های زیادی را در کنار هم حضور داشتیم و ضایعه درگذشتش برای من هم بسیار غم انگیز است.»

وی ادامه داد: «در قطعه هنرمندان بهشت زهرا یک نفر منتظر نقی سیف جمالی است چراکه وقتی چند وقت پیش در بیمارستان با او ملاقات کردم و به او گفتم که مراقب خودش باشد و او در مقابل شکواییه‌ای کرد که برای من هم ناراحت کننده بود و بسیار جالب. وقتی از طرف خانواده او دوباره با من تماس گرفتند و من از درگذشت وی مطلع شدم، به من گفتند که قرار است در جوار محل دفن مرتضی مسجدجامعی (یکی از بازیگران فقید گروه تئاتر کوچ) آرام بگیرد. آنها می‌خواستند که به دلیل قول و قراری که من با مرتضی داشتم از من اجازه بگیرند که این اتفاق بیفتد و من گفتم حتماً این کار را انجام دهند. مسجدجامعی عزیز هم اکنون منتظر یار دیرینه‌اش نقی سیف جمالی است و این برای من کفایت می‌کند و خوش به سعادت نقی عزیز که امروز در کنار مرتضی مسجدجامعی آرام می‌گیرد.»

محمد علی نوروش که دیگر سخنران این مراسم بود گفت: «زنده یاد نقی سیف جمالی از جمله هنرمندانی بود که خیلی به صنف خود احترام می‌گذاشت. وی طی سال‌های اخیر همواره اوقات فراغت را در خانه تئاتر می‌گذراند و این اواخر به قدری به این فضای صنفی عادت کرده بود که دوست داشت به هیات مدیره انجمن نیز راه پیدا کند. من بر او و آرمانش درود می‌فرستم.»

سیاوش چراغی پور بازیگر باسابقه تئاتر، سینما و تلویزیون نیز در پایان این مراسم قطعه ای را در تجلیل از مقام هنری زنده یاد سیف جمالی قرائت کرد.

قطب‌الدین صادقی، محمد ساربان، پیمان شریعتی، خسرو حمیدی، اتابک نادری، شهرام کرمی، امیر دژاکام، کریم اکبری مبارکه، مائده طهماسبی، شکرخدا گودرزی، فرهاد اصلانی، میکائیل شهرستانی، بهنام تشکر، مانی حقیقی و شکرخئدا گودرزی از جمله هنرمندانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.