صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۱:۱۵ - ۲۱ فروردين ۱۳۹۶

غارنگاره 30 هزار ساله از فرهنگ عصر یخبندان می‌گوید

کشف غارنگاره‌ای با قدمت بیش از 30 هزار سال ایده‌های جدیدی درباره فرهنگ عصر یخبندان به ارمغان آورده است. امکان دارد اروپا آنطور که فکر می‌کردیم مرکز غارنگاره‌ها نباشد.
کد خبر : 170564

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از هافینگتون‌پست، اخیرا درطی یک حفاری در اندونزی غارنگاره‌ها و تزئیناتی کشف شده است. این امر باعث ایجاد شک و شبهه در صحت نظریه‌ قبلی مبنی بر اینکه انسان‌های عصر یخبندان فاقد هرگونه نفوذ فرهنگی بودند، شده است. این آثار هنری باعث خدشه وارد شدن به شهرت اروپا شده است که تا پیش از این به عنوان مهد هنرسازی شناخته می‌شد. این اکتشاف نشان می‌دهد که انسان‌های اولیه که از آسیا به استرالیا مهاجرت کردند دارای استعدادهای اولیه بوده‌اند.


آدام برام، باستان‌شناس، و مایکل لنگلی، محقق، در این باره توضیح می‌دهند: «یافته‌های جدید ما دیدگاه قدیمی مبنی بر این که جوامع شکارچی-گردآورنده ساکن جنوب شرق آسیا در دوران پلیستوسن (عصر یخبندان) از نظر فرهنگی فقیر بودند را به چالش می‌کشد».


براساس گفته‌های برام، انسان‌ها با سفر کردن از میان یک رشته از جزایر زنجیره‌ای اندونزی به نام «والاسیا» در طول مسیر، استرالیا را از راه قاره اوراسیا به استعمار خود درآورند. باستان‌شناسان برای مدت طولانی به دنبال جزئیات حیات انسانی در دوره والاسیا بودند، آنها معتقد بودند که در طی سفر آفریقا به اروپا و سپس به جنوب شرق آسیا فعالیت‌های فرهنگی، پس از اوج اولیه آن، در حال کاهش بوده است.


هرچند، کشف این آثار هنری کهن حاکی از آن است که در واقع مهاجرت از آسیا به استرالیا زمان اوج برانگیختگی و کنجکاوی فرهنگی بوده است. همچنین دانشمندان طیف وسیعی از اشیاء تزئینی در یک غار سنگ آهک واقع در سولاوسی، بزرگ‌ترین جزیره در والاسیا، پیدا کرده‌اند. این اشیاء شامل دانه‌های دیسک مانند ساخته شده از دندان بابی روسا (نوعی خوک بدوی که تنها در سولاوسی پیدا می‌شود) و آویزی ساخته‌شده از استخوان انگشت خرس کاسکس (موجودی کیسه‌دار با جثه بزرگ) می‌شود.



نقاشی‌های سنگی نیز به نوبه خود قابل توجه بودند. به نظر می‌رسد مهاجرت از آفریقا به استرالیا و دیدن طبیعت ناب منبع الهام این جهان‌گردان اولیه بوده است. در کشیدن این نقش‌های شابلونی از ابزار پیچیده‌ای استفاده شده است. باستان‌شناسان قطعاتی مانند تکه‌هایی از گل اخرا، لکه‌هایی از گل اخرا روی ابزارآلات و یک لوله استخوانی (که به عنوان قلمو استفاده می‌شده) را پیدا کرده‌اند.


در این نگاره‌ها که قدمتشان به 35 هزار تا 40 هزار سال پیش بازمی‌گردد، دست‌های انسانی و بابی روسا با جزئیات قابل توجهی به تصویر کشیده شده است. برای مدت زمان طولانی گمان می‌شد که فرانسه و اسپانیا مهد هنر غارنشینان بوده است اما این نقاشی‌های باستانی تازه یافت شده از آثار پیشینی که در این دو کشور کشف شده بود قدمت بیشتری دارد.


این یافته‌ها قطعا دیدگاه اروپا محور تاریخ را از مسند خود، ادعای این قاره به عنوان نقطه کانونی در فعالیت‌های فرهنگی، خلع می‌کند. در واقع، برخی از محققان معتقدند که ارزش اثر هنری کشف‌شده در اندونزی بدین معناست که احتمالا هنر سنگی در آفریقا، حتی قبل از این که انسان‌ها پایشان را داخل اروپا بگذارند، ظهور کرده است. تا پیش از این گمان می‌شد که ساکنان اولیه والاسیا برحسب فرهنگی در رتبه پایین‌تری نسبت به اروپاییان دوران سنگی قرار دارند اما حالا این یافته‌ها خلاف این امر را ثابت می‌کند.


مترجم: هانا حیدری


انتهای پیام/

ارسال نظر