رفتار زشت چند ثانیه‌ای وزیر راه و رفتار زشتتر چند ساله
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، «عصر ایران» نوشت: نکته اول این است که نه وزیر راه و نه هیچ مقام دیگری حق ندارد در برابر سؤال خبرنگاران، برخورد تند و خشن داشته باشد. حداکثر حقی که یک مسؤول در برابر سؤال یک خبرنگار دارد این است که به او بگوید من با تو یا رسانه تو مصاحبه نمی‌کنم یا به این سؤال پاسخ نمی‌دهم. فرقی هم ندارد که آن خبرنگار، از صدا و سیما مأموریت تخریبی داشته یا از روزنامه دولت آمده باشد. بنابر این، آنچه وزیر راه مرتکب شده، هم غیر حرفه‌ای بوده و هم غیراخلاقی و جای هیچ گونه توجیهی وجود ندارد جز عذرخواهی علنی و رسمی وزیر و عدم تکرار رفتارهای تکانشی.
نکته دوم اما رفتارهای غیر رسانه‌ای برخی رسانه‌هاست که قصدشان نه آگاه‌سازی که تخریب است و رویکردشان نه حرفه‌ای و منصفانه که لجبازانه و کینه‌توزانه.
صدا و سیما مدت‌هاست که تمام همّ و غمّ خود را صرف تخطئه و تخریب دولت کرده است. باشگاه خبرنگاران نیز که متعلق به صدا و سیماست، یکی از بازوهای این رویکرد غیراخلاقی و غیرمنصفانه است. برای سالهای متمادی، حمل و نقل هوایی ایران تحت تحریم مطلق بود و به ویژه در سالهای گذشته، قریب به نیمی از هواپیماهای مسافری ایران زمین‌گیر شده بودند و اگر ایران می‌توانست هواپیما بخرد، فقط قادر بود هواپیماهای فرسوده سایر شرکت های دست چندم جهان را بخرد، آن هم به لطایف الحیل.
اما در دولت روحانی و بعد از برجام، ایران توانست بعد از 37 سال هواپیمای نو بخرد، آن هم نه به واسطه دلالان و به قیمت گران که از شرکت اصلی تولیدکننده و به قیمت اصلی و البته با اقساط دراز مدت.
دلواپسان که این موفقیت ملموس را می‌دیدند، از همان روز اول، بنای نانجیبی گذاشتند و به جای اینکه خدا را به خاطر شکستن تحریم‌های هوایی کشورشان شاکر باشند، هر روز دروغی ساختند: یک روز گفتند که اصلا هواپیما می‌خواهیم چه کار؟ (البته خودشان جزو اولین افرادی بودند که سوار هواپیماهای برجامی شدند). روز دیگر گفتند درست است که قرارداد بسته اید ولی ایرباس بدعهدی خواهد کرد و هیچ هواپیمایی تحویل ایران نخواهد داد.
هواپیماها که به نوبت از راه رسیدند ( و بقیه شان در راهند)، گفتند چرا این همه پول داده‌اید و چون معلوم شد که هواپیماها از طریق فاینانس خریداری شده‌اند و عمده پولشان از محل فروش بلیط در درازمدت تأمین خواهد شد (مانند همه جای دنیا) بهانه آوردند که این هواپیماها حق پرواز به خارج ندارند چون امکان دارد مصادره شوند (!) و وقتی چند پرواز خارجی هم رفتند، گفتند چرا خارج رفتید؟
و سرانجام وقتی دیدند که همه چیز روی اصول است گفتند اولین هواپیمای برجامی، مرجوعی و دست دوم بود و هر چه مسؤولان توضیح دادند که این گونه نیست و حتی خلبانی که هواپیما را از فرانسه تحویل گرفته بود تصریح کرد که شخصا آن را از خود کارخانه سازنده تحویل گرفته و به ایران آورده است، به گوششان نرفت که نرفت و عناد و لجاج و تخریب را ادامه دادند و برای چندمین بار، این سوال را از وزیر پرسیدند و او را عصبی کردند (که صد البته واکنش وزیر نامناسب بود).
به راستی کجا بود صدا و سیما وقتی برای خرید یک هواپیمای فرسوده، باید چندین دلال ایرانی و خارجی وارد عمل می‌شدند و هواپیماهای 25 - 20 سالهای که شرکت‌های دیگر می‌خواستند از رده خارج کنند را به ایران می‌فروختند؟
کجا بود باشگاه خبرنگاران صدا و سیما وقتی که هواپیمای فرسوده از یکی از شرکت‌های هواپیمایی افغانستان در فرودگاه مهرآباد به صورت صد در صد نقدی به ایران فروخته شد و افغان‌ها با چمدان‌های پر پول به کشورشان برگشتند و ما هم دلمان خوش بود که تحریم‌ها را دور زدیم و هواپیمایی که افغانستانی‌ها می‌خواستند دور بیندازند را از آنها خریدیم؟ کجا بودند رسانه‌های مخالف‌خوان زمانی که دلالان قطعات هواپیما را به سه تا 10 برابر قیمت به ایران می‌فروختند؟ کجا بودند خبرنگاران دلواپس، زمانی که به دلیل نبودن قطعات، هواپیماهای ایرانی یکی پس از دیگری زمین‌گیر می‌شدند و کجا هستند همین خبرنگاران که خبر برخاست دوباره هواپیماهای زمین‌گیر‌شده ایران را به دلیل رسیدن قطعات، اعلام کنند؟
اگر وزیر لحظه‌ای خشمگین شد و آن رفتار نامناسب را بروز داد، به دلیل این عقبه ماجراست که "تصمیم گرفته‌اند نفهمند" و به هزار تأسف، رسانه‌هایی که با پول مردم اداره می‌شوند را نیز در اختیار دارند. رفتار چند ساله دلواپسان، بسیار زشتتر از رفتار چند ثانیه‌ای وزیری است که با این قبیله لجوج سر و کله می‌زند.
ای کاش دلواپسان این قدر خردمندی داشتند که اگر قدردان کسانی که برای کشور زحمت می‌کشند نیستند، لااقل خدا را شاکر باشند. خداوند از هیچ بنده‌ای، انصاف و نجابت را نگیرد.
انتهای پیام/