صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۸:۳۳ - ۱۶ فروردين ۱۳۹۶
یک متخصص مغز و اعصاب عنوان کرد:

مردم فوبیای «ام‌ اس» دارند

یک متخصص مغز و اعصاب عنوان کرد: بسیاری از مردم دچار فوبیای ابتلا به بیماری« ام اس» هستند که این ترس و احساس منجر می‌شود افرادی که دچار علائم شایع این بیماری می‌شوند با تاخیر به پزشک مراجعه کنند.
کد خبر : 169222

دکتر عبدالرضا ناصر مقدسی، متخصص مغز و اعصاب در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری آنا با بیان اینکه ایران در منطقه پرخطر «ام اس» قرار دارد، گفت: متاسفانه طی سال‌های اخیر شیوع ام اس افزایش داشته است که در این میان اطلاع‌رسانی در خصوص باورهای غلط این بیماری بسیار مهم‌تر از خود بیماری شده است، زیرا اخیرا فرهنگ‌های اشتباهی در خصوص این بیماری و علائم آن متداول شده که موجب سرگردانی و افزایش نگرانی مردم شده است.


وی افزود: متاسفانه عده‌ای از مردم این بیماری را تنها با علامت «ناتوانی در حرکت دادن پاها و دست‌ها» می‌شناسد این در حالی است که این علامت در اکثر بیماری‌ها مشترک است و گسترش این باور در جامعه منجر می‌شود افراد دچار این علامت از ترس ابتلا به ام اس به پزشک مراجعه نکنند.


این متخصص مغز و اعصاب یادآور شد: ناتوانی در حرکت دادن دست و پاها یکی از علائم بیماری ام اس است اما به شرط آنکه این علامت به صورت 24 ساعته تداوم داشته باشد اما با این وجود بیمار باید برای تشخیص نهایی، ام آر ای انجام دهد زیرا گاهی فردی دچار این علامت می‌شود اما ضایعه‌ای مبنی بر ابتلا به ام اس در ام آر ای دیده نمی‌شود.


ناصر مقدسی با بیان اینکه فوبیای ابتلا به ام اس در میان مردم احساس می‌شود، افزود: این مساله موجب افزایش استرس و بروز سایر بیماری‌ها در افراد می‌شود.


وی عنوان کرد: ام اس مانند بسیاری از بیماری‌ها مانند فشار خون، قندخون و ... قابل درمان نیست اما به کمک دارودرمانی می‌توان به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کرد و بیماران می‌توانند به زندگی اجتماعی و شخصی خود همراه با بیماری ادامه بدهند.



انتهای پیام/

ارسال نظر