ربات همبازی کودکان دیابتی

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Tribune، رباتی که این محققان طراحی کرده‌اند، مثل همبازی و دوست برای کودکان به شمار می‌آید، قرار است تبدیل به یکی از اعضای خانواده بشود.

«یونا» با همسر و دو فرزندش «تاتوم» و «آریان» در شهر کوچکی در نزدیکی آمستردام زندگی می‌کند. تاتوم ۱۱ ساله و برادر ۱۳ ساله اش، هر دو به دیابت مبتلا هستند.

او می‌گوید: «از خانه تا مدرسه با دوچرخه نیم ساعت راه است. در نتیجه هر روز صبح بچه ها باید غذای روزانه شان را با خودشان ببرند و بدانند چه مقدار انسولین در طول روز نیاز دارند. لازم است اینها را به خاطر بسپارند. تا عصر که به خانه برمی گردند میزان قند خونشان پایین نباشد.»

تاتوم و آریان در این طرح اروپایی شرکت می‌کنند. آنها روی تبلت‌هایشان، برنامه های کاربردی مخصوصی دارند همراه با بازی و سرگرمی که به آنها برای انتخاب غذای مناسب، تنظیم میزان کربوهیدرات و فعالیت‌های بدنی در طول روز کمک می‌کند.

سه بیمارستان و دو سازمان حمایت از بیماران مبتلا به دیابت در هلند و ایتالیا در این طرح پژوهشی کار می‌کنند.

کودکان به هنگام ویزیت پزشک می‌توانند با این ربات همبازی بشوند. این ربات که برای کنترل تغذیه کودکان است طوری برنامه‌ریزی شده است که دوست کودک باشد، مثل انسان بازی می‌کند و به کودکان فرصت بدهد اشتباه او را تصحیح کنند.

روسماراین لویجی، مسئول هماهنگ‌کننده طرح ربات همبازی، می‌گوید: «مردم عادت دارند ربات را به انسان همانند کنند و این انسان انگاری، کمک می‌کند کودک و ربات به‌ هم نزدیک بشوند و کودک بیشتر با ربات درگیر و سرگرم می‌شود».

پزشکان متخصص اطفال می‌توانند هر ربات را جداگانه برنامه‌ریزی کنند و برای هر کودک اهداف متفاوتی تعیین کنند. محققان می‌گویند کودکانی که چنین همبازی دارند، راحت‌تر برای چکاپ پیش پزشک می‌آیند.

روس نوبوئر، پزشک متخصص اطفال می‌گوید: «بچه ها عاشق این ربات هستند! کودک معمولا دوست ندارد به درمانگاه بیاید و ترجیح می‌دهد کاری کند که سرگرم شود مثلا با دوستانش بازی کند. اما این ربات باعث می‌شود که بخواهد به اینجا بیاید. با ربات عکس سلفی می‌گیرند و به دوستانش نشان می‌دهند که ابتلا به دیابت فقط دردسر و ناراحتی نیست».

ربات در بازی از کودک می‌خواهد که بین اعمال مختلفی که در زندگی روزمره پیش می‌آید یکی را انتخاب کند مثلا رفتن به جشن تولد یا انتخاب دسر، و کودک باید چیزی را انتخاب کند که از هر نظر برای سلامتی‌اش بهتر است. بعد جای کودک و ربات عوض می‌شود و نوبت ربات است که جواب درست را پیدا کند.

برت بیرمان، متخصص علوم رباتیک که با این طرح همکاری می‌کند، می‌گوید: «برای این پروژه نیاز به رباتی داشتیم که احساس کودک را تشخیص دهد، بداند چطور جمله بسازد، چه پرسش‌هایی را انتخاب کند. همه این توانایی‌ها را باید خلق می‌کردیم. تصویرهای گرافیکی که برای تبلت ساختیم خیلی مهم هستند».

ربات درباره دارو دستوری به کودک نمی‌دهد اما کمک می‌کند عوارض ناشی از دیابت را تشخیص دهد. پژوهشگران کاری کرده‌اند که اطلاعات شخصی یک کودک به کودک دیگری فرستاده نشود.

روسماراین لویجی در این باره می‌گوید: «البته هیپو گلیسمی (میزان خیلی کم قند خون) یا هایپر گلیسمی (میزان خیلی زیاد قند خون) باید به پدرومادر گزارش داه شود اما کودک باید بتواند اطلاعات مربوط به خودش را کنترل کند».

پژوهشگران قصد دارند کودکان بیشتری را در این آزمایش شرکت دهند و شبکه‌ای مبتنی بر ابرداده‌ها به وجود بیاورند که بین ربات‌ها و تبلت‌ها ارتباط برقرار کند و به این رفقای الکترونیک امکان دهد همراه با کودکان رشد کنند و یاد بگیرند.