باید پیشنهاد آشتی ملی را جدی گرفت
در برخورد با تهدیدهای خارجی، مخصوصاً تهدیدهای ناشایستی که بخاطر بی سیاستی ترامپ علیه ایران صورت میگیرد، حفظ وحدت داخلی یکی از الزامات انکار ناپذیر است. اما حفظ وحدت باید از سوی مسئولان و مردم در کنار یکدیگر صورت گیرد. مردم به خوبی نشان دادهاند که صف واحدی هستند و اختلافات جزئی را برای حفظ نظام و مصلحت کشور کنار میگذارند. همچنین احزاب و گروهها هم در تزریق وحدت به جامعه مؤثر هستند که به نظر میرسد احزاب و گروههای دلسوز کشور، با وجود اختلاف دیدگاهها باز هم مقابل دشمنان و بدخواهان خارجی مشت محکمی میشوند و وحدت خود را حفظ میکنند. مردم وقتی میبینند که صدای واحدی از سوی احزاب بلند میشود، قطعاً به جرگه وحدت پذیر کشور میپیوندند و این حسن بزرگی است. از سوی دیگر مسئولان هم با پرهیز از مسائل حاشیهای و صحبت درباره اشتراکاتشان میتوانند، به حفظ این وحدت کمک کنند.
نمونه اخیر فعالیت احزاب و مسئولان که به جامعه هم تزریق شد را میتوان 22 بهمن سال جاری دید. روزی که مردم همه ساله در خیابانها حضور پیدا میکنند ولی امسال به دلیل صحبتهای ترامپ، این حضور پر رنگتر و شعارها وحدت پذیر تر بود. در واقع برخورد ناشیانه ترامپ در مواجه با ایران باعث شد که عزم ملت یکپارچه شود و پیام مهمی به آمریکا و رئیس جمهور جدید آن منتقل شود.
اما در این میان برای حفظ روند وحدت در کشور باید پیشنهاد آشتی ملی را هم جدی گرفت. این پیشنهاد مهم نیست که از سوی چه گروهی مطرح میشود بلکه مهمتر از آن سیره طرح این مطلب است که به نفع منافع ملی، کشور و مردم است. مسلماً همیشه بحث آشتی، میتواند با کوتاه آمدن طرفین از برخی توقعات خاص وپافشاری کردن بر نقاط مشترک، یکرنگی و هماهنگی را بیش از پیش به نمود برساند. الان مثل همیشه و حتی بیشتر از همیشه نیازمند این آشتی ملی، هماهنگی، انسجام و پیروی از خط ولایت هستیم. آشتی ملی میتواند در برطرف کردن مشکلات و فائق آمدن بر مسائل بین المللی و منطقهای کمک کند. بنابراین در این شرایط نیازمند سعه صدری میان جریانهای مختلف کشور هستیم که به جای در نظر گرفتن منافع گروهی و پی گیری این بحث که چه کسی آشتی ملی را مطرح کرده است، به سمت این آشتی حرکت کنند. چراکه آشتی ملی میتواند در روند حفظ وحدت جامعه و یکپارچگی داخلی بسیار مؤثر باشد و به نظر میرسد پیشنهاد خیرخواهانهای است که باید جدی گرفته شود.
*عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
انتهای پیام/