صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۵۰ - ۲۱ بهمن ۱۳۹۵

محسن رضایی: از شوخی‌هایی که در فضای مجازی با من می‌شود ناراحت نمی‌شوم/ به انقلابی دیگر در فرهنگ و اقتصاد نیاز داریم

دبیرمجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: مردم باید مسئولانی را انتخاب کنند که سیاست‌های اقتصادی را به خوبی اجرا کنند، چراکه مهمترین مسائل کنونی ما اقتصاد و فرهنگ است.
کد خبر : 157785

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، محسن رضایی در برنامه «شرایط خاص» که عصر دیروز از شبکه سه سیما پخش شد، درباره دستیابی به آرمان‌های انقلاب بعد از 38 سال از پیروزی آن گفت: در بخش های مختلف گام های بلند برداشته ایم. در امنیت و دفاع علاوه بر تامین امنیت کشور، خودمان به نقطه ای رسیده ایم که سربازان و فرماندهان ما در سواحل مدیترانه کمک مستشاری می دهند. این اعتراف تحلیلگران برجسته دنیاست. اما در یک بخش هایی ما عقب هستیم. در اقتصاد ، صنعت ، کشاورزی و معیشت مردم عقب هستیم.


وی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه بزرگترین آرزوی شما که در انقلاب اسلامی محقق شده چیست، گفت: آرزوی من این بود که دعوای هفتاد ساله روشنفکران و انقلابیون به پایان برسد و ما به یک نظام سیاسی اسلامی و مردمی برسیم. ما اکنون حکومت اسلامی داریم اما دغدغه امروز من این است که بهره برداری لازم را از آن نمی کنیم.


دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: مشکل امروز ما مربوط به یک دولت خاص نمی شود. مشکل در همه دولت ها مشاهده می شود. بزرگترین مشکل، اقتصاد ماست. منظورم از اقتصاد یک بخش نیست. من به عنوان یک استراتژی و نهضت به اقتصاد نگاه می کنم. ما نیاز به یک انقلاب دیگر شبیه انقلاب سیاسی مان در اقتصاد و فرهنگ داریم و یک تحول دیگر غیر از تغییرات سیاسی می خواهیم .اینهایی که به دنبال تغییرات سیاسی در کشور هستند، آب در هاون می کوبند. مساله ما فرهنگ و اقتصاد است. اگر همه نیروهای دلسوزی که ایران را قبول دارند بر این گام دیگر تمرکز پیدا کنند ، ایران به شکوه و مجد خودش می رسد.


رضایی همچنین گفت: ما الان در امنیت از آمریکا جلوتر هستیم و بر ترکیه و عربستان هم برتری داریم. این را در حوادث عراق و سوریه اثبات کرده ایم. ما باید به واقعیات خودمان صادقانه اعتراف کنیم. در اقتصاد از ترکیه و کره جنوبی عقب تر هستیم. باید چاره ای بیاندیشیم و به آرمان گرایی واقع گرایانه نزدیک شویم. ما اگر آرمان هایمان را از دست بدهیم، کوچک می شویم. اگر در آسمان ها باشیم و پایمان بر زمین نباشد هم مشکلی را حل نخواهیم کرد.


وی درباره مهمترین اقداماتی که در مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام شده گفت: بیست سال است که در مجمع هستیم. البته این را هم بگویم که امروز شنیدم روزنامه ها نوشته اند محل مجمع تغییر خواهد کرد. ما نیاوران نمی رویم. این حرف ها را تکذیب می کنیم. تصویب چشم انداز آینده ایران در سال 1404 و سیاست های اصل 44 از مهم‌ترین اقدامات 20 ساله مجمع بوده است. به نظر برخی کارشناسان تفسیر سیاست های کلی اصل 44 یک انقلاب بود. چون بعضی ها این سیاست ها را به نحوی تفسیر می کردند که بخش خصوصی و مردم احساس می کردند دیوار بلندی به نام دولت مقابلشان است.


دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به شبهه ای در بین جوانان مبنی بر اینکه، چرا سیاستمداران ما از شبکه های مجازی ای استفاده می کنند که قانونا فیلتر است، گفت: توئیتر و سایر ابزارهای فضای مجازی امکانی است برای ارتباط با مردم و پاسخگویی به سوالات؛ اما امروز بخشی از مردم ما در فضای دیگری قرار گرفته اند. اگر ما این ارتباط را برقرار نکنیم ظلمی به نظام و همین طور به مردم صورت گرفته ؛ چرا که در یک طرف عده ای نظام، گذشته انقلاب و حتی افتخارات ملی را زیر سوال می برند و ما نمی توانیم در برابر این آسیب ساکت باشیم. از طرف دیگر به صدا و سیما نیز توجه کافی نبوده و قاعدتا ما باید از این ابزار استفاده کنیم به گونه ای که سیستمی کنترلی در نظر گرفته شده و مسائل اخلاقی ای که برای جامعه ما بسیار مهم است رعایت شود. اگر مسئولین مربوطه خودشان را آماده کنند که در این فضا زندگی کنند می توان هم از این ابزار استفاده و هم از پیامد های منفی آن جلوگیری کرد.


وی درباره مساله اعتماد مسئولان به جوانان گفت: من این سخن را می شنوم که چرا به جوان ها میدان داده نمی شود. شاید من تنها مسئولی باشم که با صدها جوان کار کرده ام و از بین این جوانان برخی به خاطر استعدادها و لیاقت های خودشان به ژنرال هایی بزرگ تبدیل شدند؛ اما چرا امروز مهدی باکری ها، باقری ها، خرازی ها و بقایی ها تکرار نمی شوند؟ برای اینکه در آن زمان ما روشی را به کار می گرفتیم که الان وجود ندارد. آن روش این بود که شما به جوان ها اعتماد کنید و از اشتباهات آنان نترسید. اما بالای سر آن ها کار مربیگری ولی نه با رویکرد تحکمی انجام دهید.


رضایی در این باره تاکید کرد: اگر در شرایطی قرار بگیریم که از اشتباه جوانان بترسیم نتیجه اش این می شود که جوان ها مخفیانه همان کاری را که ما از آن هراس داریم ،انجام می دهند ، بدون این که کنترلی بر روی آنان داشته باشیم. بنابرین باید مانند یک مربی و بدون ترس بالای سر جوانان ایستاد تا پله پله به قهرمانانی بزرگ تبدیل شوند. مدیران و مسئولان ما کار با جوان ها را یاد نگرفته اند و با توجه به اینکه هر امری تخصص و مهارت خاص خود را می‌طلبد، پرورش جوانان نیز تحصص خاص خود را می خواهد. اگر شما مسئولی را در جایی قرار داده و به او تحکم هم کنید که شما باید حتما جوانان را به کار بگیرید اما این مسئول بلد نباشد و یا اعتقاد نداشته باشد و یا اینکه برنامه ای را نتواند تنظیم کند که این جوان باید از کجا حرکت کند و به کجا برسد و یا از آن مهمتر اصلا وقتی جوان را ببیند نتواند به خوبی این شناخت را پیدا کند که او میتواند چکاره شود، نتیجه ای حاصل نخواهد شد.


دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به اینکه آیا از شوخی هایی که در فضای مجازی با شما صورت می گیرد ناراحت می شوید ؟ گفت:نه، اتفاقا برخی از این شوخی ها مفید است چون یا جنبه نقد دارد که به آن توجه می کنم تا اگر واقعا عیبی هست، به اصلاح آن بپردازم و اگر نه، حداقل یک فضای پرنشاط به وجود می آید. البته هیچ کس از تخریب خوشش نمی آید. یکی از شوخی های رایج همین بحث است که فلانی چند بار در انتخابات شرکت کرده و موفق نشده است. این در حالی است که من فقط دو بار در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شده ام. من توصیه می کنم که شوخی ها وارد فضای تخریب و به قول ما عشایر، نامردی نشود. نقد موضوع لازم و خوبی است. طنز خیلی خوب است. طنز باعث گسترش شادابی و نشاط در جامعه می شود. باید به سمتی برویم که تخریب در جامعه نباشد. منظورم تخریب شخص خودم نیست؛ زیرا از ابتدای انقلاب، مرتبا از ناحیه ضد انقلاب و منافقین در معرض تخریب بوده ام؛برای همین هم از تخریب نمی ترسم؛ اما تخریب واقعا در جامعه فرهنگی ما خوب نیست.


انتهای پیام/

ارسال نظر