انتشارمقاله «آیین گنوسی و تاثیرات آن بر عقاید عارفان مسلمان» از سوی اعضای هیات علمی واحد نراق

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، در چکیده ای این مقاله نگارندگان به تعریف آیین گنوسی، اصول اعتقادی، خواستگاه آن و تاثیرات این آیین بر عقاید عرفای مسلمان می کنند و می‌نویسند: آیین گنوسی را کیشی عرفانی دانسته‌اند که دارای عقاید تلفیقی است و فرقه‌های گوناگون دارد از جمله: مانویت، صائبین، مندایی، شمعونیان و مرقیونیان.

دوران شکل گیری و ظهور و بروز این آیین را ازقرن دوم قبل از میلاد تا قرن سوم میلادی دانسته اند.

در ادامه نویسندگان به قسمتی از اعتقادات گنوسیان می‌پردازند و می‌نویسند: به عقیده گنوسیان، روح انسان در این دنیا اسیر است و راه نجات و رهایی او دستیابی به کنوسیس یا همان معرفت نجات بخش است که فرشتگان الهی و منجیان آسمانی برای انسان به ارمغان می آورند و راه کسب این گونه معرفت اشراقات قلبی است . عده ای معتقدند آیین گنوسی بر فرهنگ و تفکر عارفان روزگار اسلامی تاثیراتی نهاده است.

در ادامه مقاله نویسندگان به تاریخچه ای از آیین گنوسی، اصول اعتقادی و تاثیرات آیین گنوسی بر عرفای اسلامی و بررسی آرای عرفای متاثر یافته از آرای گنوسی و بیان دیدگاه مخلفان تاثیرپذیری می‌پردازند.

نگارندگان با توجه به تعریف مفهوم گنوسیس پرداخته و اساس عقاید گنوسی، می‌نویسند: گنوسیس واژه ای یونانی است به معنای دانش و معرفت. اساس عقاید گنوسی بر معرفت اشراقی و سری است که انسان‌ها را به رهاندن روح از عالم ماده و رساندن آن به عالم بالا تشویق می‌کند و لازمه آن را زهد و امساک از نعمت های دنیوی می‌داند.

نگارندگان در نتیجه این مقاله اینگونه نتیجه‌گیری می‌کنند و می‌نویسند: از آنجا که عرفان همچون دین ناشی از فطرت آدمی است وجود تشابهات در عرفان‌های گوناگون اجتناب‌ناپذیر است.

برخی از این شباهات‌ها ناشی از توارد اندیشه‌هاست. برخی را هم می‌توان ناشی از تاثیرپذیری آیین‌ها از یکدیگر دانست.

نویسندگان این مقاله در ادامه نتیجه تحقیق خود می نویسند: مشترکات بسیاری در میان مذاهب عرفانی جهان اسلامی و گنوسی وجود دارد. با وجود آنکه عده ای از محققان عرفان و تصوف ایرانی را به‌طور کلی متاثر از عرفان مانوی یا کیش گنوسی می‌دانند باید پذیرفت که اندیشه‌های عرفانی اسلامی نشات گرفته از تعالیم اسلام و قرآن است. با این حال آرا و عقاید ملل دیگر به ویژه عقاید گنوسی برکنار نبوده است.