صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۷:۱۵ - ۰۵ بهمن ۱۳۹۵

ژاکت‌های الکترونیکی که انرژی تولید می‌کنند

شیمیدان‌ها و متخصصان میکروالکترونیک در یک موسسه تحقیقاتی در برلین ژاکتی طراحی کرده‌اند که می‌تواند انرژی تولید و ذخیره کند.
کد خبر : 153560

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از گیزمودو، در این مرکز تحقیقاتی در برلین، دانشمندان طرح اروپایی موسوم به «متفلکسند» می‌خواهند لباسی طراحی کنند که وقتی می‌پوشید و راه می‌روید، انرژی تولید کند. برای این کار آنها نانوموادهای مختلف را با هم ترکیب کرده‌‌اند. این لباس انرژی را از یک منبع بیرونی تامین می‌کند. این انرژی از حرکت پاهای شما موقع راه رفتن تولید می‌شود.


رابرت هاهن، مسوول هماهنگ کننده این طرح و مهندس برق، می‌گوید: «برای این کار باید به دو نکته مهم توجه کنیم: نیروی‌های ضعیف و فرکانس پایین. در نتیجه ما سعی کردیم برای مهار و جمع کردن انرژی این دو مساله را در نظر بگیریم».


انرژی تولید شده باید ذخیره هم شود. به همین دلیل محققان اروپایی این طرح، باتری‌های بسیار کوچک، قابل شارژ و بادوام لیتیوم-یون ساخته‌اند که به راحتی می‌توان آنها را درون پارچه جاسازی کرد.


مسوول هماهنگ کننده این طرح می‌افزاید: «نانوموادها را باید درون اجزائی قرار می‌دادیم که برای الکترود باتری به کار می‌رود. نانو موادها می‌توانند انرژی با چگالی بسیار بالا تولید کنند. پردازش نانو موادها باید به صورتی انجام شود که ذرات نانوموادها آگلومره یا کلوخه نشود، توجه ما در مرحله بعدچاپ نانو ذرات بر پارچه بود».


در ساخت این باتر‌ی‌ها و ذخیره کننده‌های انرژی، ترکیب پیچیده‌ای از نانوالیاف (الیاف با قطر کمتر از یک میکرومتر) و نانو ذرات سرامیکی هم به کار رفته است.


برای اطمینان از اینکه اجزای خواص مورد نیاز برای ایجاد و ذخیره انرژی به صورتی امن و کارآمد باهم ترکیب شده‌اند، نیاز به کنترل کیفیت بود. فاز نهایی این طرح، جا دادن اجزای میکروالکترونیک در داخل پارچه است.


مالته ون کرشیوبلوسکی، از مهندسان طرح، می‌گوید: «چالش اصلی انعطاف‌پذیری و تغییر شکل است. یعنی باید مطمئن شویم که این اجزای الکترونیکی که در پارچه و البسه جاداده می‌شود، قابلیت انعطاف‌پذیری و تاشوندگی داشته باشد. باتری‌های لیتیوم یونی هم که داخل بافت لباس قرار می‌گیرد باید انعطاف‌پذیر باشد. به طوری که تمام سیستم پوشیدنی باشد و قابلیت پارچه حفظ شود».


محققان در حال حاضر به دنبال این هستند که کاربردهایی برای کل این سیستم پیدا کنند.



انتهای پیام/

ارسال نظر