دبیر اسبق جشنواره تئاتر دانشگاهی: وزارت علوم در حمایت از جشنواره آگاهانه اهمال کرده است
ناصر حبیبیان در گفت‌وگو با خبرنگار آنا درباره وضعیت تئاتر دانشگاهی گفت: «نمی‌توان انتظار داشت که جشنواره تئاتر دانشگاهی بودجه خیلی کلانی داشته باشد مگر اینکه از خود سالن تئاتر داشته باشد تا بخش زیادی از مشکلاتش حل شود.»
وی درباره خلأهای آموزشی که در دانشگاه‌ها وجود دارد عنوان کرد: «من در چند سال اخیر از اتفاقات آگاهی چندانی ندارم اما در زمانی که دبیر جشنواره دانشگاهی بودم، بزرگ‌ترین مسأله حمایت نکردن دانشگاه‌ها بود. وزارت علوم تا آن زمان تا جایی که می‌توانست جشنواره را مورد حمایت قرار می‌داد ضمن اینکه یک‌سری از حمایت‌ها درخصوص بحران‌هایی است که جشنواره را تهدید می‌کنند. اکثر این بحران‌ها مالی نیست و یا حداقل در وهله اول مالی نیست تهدید ساختار جشنواره وضعیتی است که در چند سال اخیر به وجود آمده و در این دوره هم تشدید شده است.»
وی ادامه داد: «این امر به اداره کل امور فرهنگی وزارت علوم است بازمی‌گردد که با بی‌توجهی آن‌ها همراه بوده و من کاملا آگاهم که این اهمال عمدی بوده است. هیچ‌گاه وزارت علوم از ما به عنوان کسانی که می‌توانند ایده ارائه کنند استفاده نکرده و حضور ما در بخش مناطق و در جزیره کیش به این دلیل بود که متولی جشنواره می‌خواهد با برگزاری جشنواره نشان دهد که من به جشنواره توجه کرده‌ام در حالی‌که در واقعیت این طور نیست. البته من هم در حال حاضر دانشجو نیستم و چندی است از فضای دانشجویی فاصله گرفته‌ام و نمی‌توانم برای استفاده نکردن از من یا همکاری نکردن با من چندان انتظاری داشته باشم.»
وی یادآور شد: «من جشنواره را از دوره چهارم تا کنون دیده‌ام ولی در این دوره‌ها اتفاقاتی افتاده که چندان شیرین و دلچسب نیست زیرا جشنواره باید بر اساس تجربه‌های پیشین در هر دوره گامی به جلو داشته باشد بنابراین اینکه گفته می‌شود فلان دوره جشنواره بهترین دوره بوده خیلی بد است زیرا نشان می‌دهد که جشنواره در دوره بعدی دچار سقوط و تنزل شده است.»
حبیبیان تاکید کرد: «فضای جشنواره تئاتر دانشگاهی فضای کلی است و شور و حال فضای دانشگاهی و دانشجویی باعث شده آسیب‌های کمتری به جشنواره وارد شود و ما در آن ویرانه‌ها و سقوط‌هایی که در جشنواره‌هایی چون تئاتر فجر شاهد هستیم را نمی‌بینیم. این بهره وری از فضای تئاتری و دانشگاهی نسبت به فضای حرفه‌ای که من آن را فضای رسمی می‌دانم باعث می‌شود تا اتفاقات بهتری در این جریان رخ دهد.»
وی عنوان کرد: «در سال‌های اخیر بدنه تئاتر دانشگاهی خودش را از فضای دانشگاه جدا کرده و این اتفاق خوبی است زیرا فضای دانشگاهی ما فضای سبکی شده است نظام آموزشی و شرح درس‌های تعریف شده نسبت به سال‌های گذشته افت چشمگیری داشته است این به بدنه تئاتر دانشجویی هم سرایت کرده ولی فکر می‌کنم دانشجویان امروزه خودشان به واسه اجراهای خارجی‌ای که دارند و ارتباطات مستقیم با جریان تئاتر روز دنیا توانسته‌اند تا حدی این خلأهای موجود را پر کنند.»
وی همچنین تصریح کرد: «بچه‌ها با دسترسی به فیلم، اینترنت و... آن پویایی که باید در تئاتر وجود داشته باشد را به نوع دیگری در فضای دانشگاهی ایجاد کرده‌اند اگر چه هدایت‌شده نیست زیرا آموزشگر به عنوان حلقه واسطه این میان به خوبی عمل نمی‌کند. برای مثال وقتی یک دانشجو کتابی را با زبان اصلی مطالعه می‌کند به دلیل اینکه بدون واسطه آن را درک و هضم کرده قطعا کارش با خطا‌ها و سوء تفاهم‌هایی همراه است که آسیب‌هایی را به دنبال دارد.»
انتهای پیام/