یدالله جهانبازی: از امروز همه فراموشم می‌کنند/ آنهایی را که کنارم گذاشتند به خدا واگذار کردم
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه شهروند نوشت: با یدالله جهانبازی که به یک‌باره تصمیم گرفت به داوری حرفه‌ای‌اش پایان بدهد گفت‌وگویی درباره چرایی این ماجرا و برخی مسائل دیگر انجام دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:
شما از دنیای داوری خداحافظی کردید. فکر می‌کنید از فردا کسی در فوتبال ایران سراغ یدالله جهانبازی را می‌گیرد؟
چون می‌دانم چه فضایی در فوتبال ایران حاکم است، زیاد به این مسأله فکر نمی‌کنم. سعید مظفری‌زاده، محسن ترکی و بسیاری دیگر از داورانی که قبل از سن بازنشستگی از داوری خداحافظی کردند، مگر کسی سراغی از آنها گرفت که قرار باشد حال من را هم جویا شوند؟ فراموش‌کردن زحمتکشان در این فوتبال باب شده است.
اینکه بسیاری از داوران اسم و رسم‌دار قبل از سن بازنشستگی دنیای قضاوت را کنار گذاشتند اتفاق مشکوکی نیست؟
من نباید جواب این سوال را بدهم. حتما موردی بوده که آنها رفتن را به ماندن ترجیح داده‌‌اند. سعید مظفری‌زاده و محسن ترکی از بهترین داوران فوتبال ایران بوده‌اند و زحمت کشیده‌اند. ترکی که به تازگی خداحافظی کرده است، اما امثال مظفری‌زاده از وقتی که خداحافظی کرده‌اند، یکی از مسئولان زنگ زده است تا حالی از آنها بپرسد؟ شده است در یکی از این کلاس‌ها و برنامه‌هایی که تمام داوران در آن جمع می‌شوند از آنها دعوت کنند تا بتوانند دوستان خود را ببینند؟ اصلا کادو هم نمی‌خواهد بدهند، اما یک تشکر خشک و خالی از آنها کرده‌اند؟ من هم از این قاعده مستثنا نخواهم بود. می‌دانم که از فردا (امروز) دیگر همه یدالله جهانبازی را فراموش خواهند کرد.
حالا بگویید چرا خداحافظی کردید؟
خداحافظی من به‌خاطر مصدومیت‌های پیاپی بود. ابتدا در شهریورماه در تست‌گیری که در شیراز انجام شد با بدشانسی رباط صلیبی‌ام از دو جا پاره شد و از قضاوت دور شدم. البته من از همان اول تلاش کردم هرچه‌زودتر به میادین برگردم. به همین ترتیب با هماهنگی‌های انجام شده خیلی سریع فیزیوتراپی را زیر نظر دکتر شهاب فیزیوتراپیست تیم‌ملی آغاز کردم. در تمام این مدت تلاش زیادی کردم تا رباط آسیب‌دیده‌ام ترمیم شود. اما دوباره با پارگی شدید ماهیچه پای راست مواجه شدم و این دو مصدومیت بدموقع و سخت پشت سر هم باعث شد تصمیم بگیرم که از دنیای قضاوت با هماهنگی که با حسن کامرانی‌فر داشتم خداحافظی کنم. به‌هرحال من نمی‌توانستم با این سطح از مصدومیت دوباره داوری کنم.
به نظر می‌رسد با دلخوری این تصمیم را گرفتید.
دلخوری من این است که وقتی هنوز ٧سال دیگر می‌توانستم در لیست بین‌المللی داوری ایران حضور داشته باشم، به دلایلی نامعلوم که هنوز هم خودم نمی‌دانم چرا آن اتفاقات افتاد از لیست الیت حذف شدم! این اتفاق زندگی و داوری من را تحت‌تأثیر خود قرار داد.
این حذف شدن از لیست بین‌المللی هم جنجال‌هایی در رسانه‌ها به دنبال خود داشت.
آن روزها من بهترین دوران قضاوت خودم را سپری می‌کردم. آمادگی بدنی بسیار خوبی داشتم. اما حسین عسگری مسئول وقت من را از لیست‌داوران بین‌المللی کنار گذاشت. درحالی‌که عملکرد مثبت من باعث شده بود کنفدراسیون آسیا تصمیم بگیرد که از فصل بعد داوری مسابقات لیگ قهرمانان آسیا را هم به بنده واگذار کنند.
چرا در آن مقطع اعتراض زیادی نکردید تا حق‌تان را بگیرید؟
قدرت تصمیم‌گیری دست دوستانی بود که به‌شدت سلیقه‌ای عمل می‌کردند. اگر با یک نفر اختلاف پیدا می‌کردند یا مشکلی داشتند او را در تنگنا قرار می‌دادند. البته به جز من سعید بخشی‌زاده، محسن قهرمانی و هدایت ممبینی هم از لیست الیت خط خوردند و به همین ترتیب داوری بین‌المللی در سطح آسیا را از دست دادیم. تصمیم اشتباه آنها باعث شد که تعداد داوران الیت و بین‌المللی ما در آن سال به دو نفر کاهش پیدا کند. هیچ‌کسی هم رفتارها و تصمیمات آنها را بررسی نمی‌کرد. ما هم چون هنوز دوست داشتیم داوری کنیم، سعی کردیم اعتراض نکنیم تا مشکلات بیشتر نشود. حذف شدن از لیست بین‌المللی انگیزه‌ام را بیشتر کرد.
گفته می‌شود با مسعود مرادی، حسین عسگری و محمد فنایی اعضای وقت کمیته داوران اختلافاتی داشتید؟
من با کسی اختلاف و درگیری نداشتم. تصمیمات آنها سلیقه‌ای بود. به‌هرحال یک‌سری اتفاقات افتاد و من همه این آدم‌ها را به خدا واگذار کردم. منتهی در تمام این سال‌ها همیشه پیش خودم فکر کردم که واقعا دلیل خط خوردن اسمم چه بود؟ دقیقا بعد از خط خوردن از لیست الیت قضاوت‌های من در ایران بیشتر شد. به‌ویژه بازی‌هایی که پخش مستقیم می‌شد. کار به جایی رسید که حتی یک‌بار در یک هفته بازی حساس استقلال و پرسپولیس را در تهران و اهواز داوری کردم.
این توضیح نشان می‌دهد که حذف شدن دلیلی غیر فنی داشت؟
اگر مشکل فنی داشتم پس چرا قضاوت‌هایم بیشتر شد؟ اگر مشکل بدنی داشتم چرا بیشتر بازی‌های پخش مستقیم را برای سوت زدن به من دادند. این حذف شدن و داوری کردن بازی‌های پرتعداد و حساس واقعا عجیب بود. به همین دلیل اگر آقایان اشتباه کردند آنها را به خدا واگذار می‌کنم. اگر شخصی تصمیم گرفتند باز هم آنها را به خدا واگذار می‌کنم. در هر صورت همه‌شان را به خدا واگذار می‌کنم چون حق من را نادیده گرفتند و ناجوانمردانه بدون اینکه دلیل قانع‌کننده‌ای ارایه بدهند از لیست الیت من را کنار گذاشتند. به‌هرحال فراموش نکنید وقتی من وارد لیست الیت شدم، ٣٤ بازی لیگ برتر را سوت زده بودم. اما داورانی که جایگزین من و ٣ داور دیگر در لیست بین‌المللی شدند هیچ‌کدام سابقه قضاوت در لیگ برتر را نداشتند!
در تمام این سال‌هایی که داوری کردید، توانستید از فوتبال پول خوبی دربیاورید؟
داوران مظلوم‌ترین قشر فوتبال هستند. بیشتری نقدها به آنها می‌شود. بیشترین مشکلات برای آنهاست، اما کمترین حقوق را می‌گرفتند. درآمد سالانه من برای داوری بیشتر از ١٠میلیون تومان هم در طول سال نبود. من و بسیاری دیگر از داوران داوری را به خاطر عشق‌مان دنبال می‌کردیم و می‌کنیم نه پول ناچیز آن! بنده کارمند آموزش و پرورش هستم و به همین دلیل روی پول فوتبال اصلا حساب نکردم. الان هم با اینکه دستمزدها چند صد‌هزار تومان افزایش پیدا کرده باز هم میزان درآمد یک داور در طول سال بیشتر از ١٥، ٢٠میلیون تومان نیست.
راستی در سال‌های اخیر به اضافه وزن شما هم انتقادهای بسیار جدی وجود داشت.
من استخوان‌بندی بدنم درشت است و این‌گونه وانمود می‌شد که اضافه وزن پیدا کرده‌ام، وگرنه همشیه تست‌های آمادگی جسمانی را قبل از مصدومیت‌های امسال با نمره خوب پشت سر می‌‌گذاشتم.
انتهای پیام/