گلایه الله‌کرم استکی از بی‌توجهی به درخشش هندبالیست‌ها در اروپا/ غریبه‌ترین لژیونرهای ایرانیم
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از فرهیختگان، لژیونر باسابقه هندبال ایران از این بی‌توجی‌ها گلایه‌مند است.
این روزها شاهد درخشش هندبالیست‌های ایرانی در جام باشگاه‌های اروپا هستیم. کمی از عملکرد خودتان دراین مسابقات بگویید.
خدا را شکر پرچم ایران با حضور چهار بازیکن ایرانی یعنی ایمان جمالی، سجاد استکی علیرضا موسوی و بنده در لیگ اروپا بالاتر از همیشه قرار گرفته است. واقعا درخشش این بچه‌ها، EHF )فدراسیون هندبال اروپا) را متعجب کرده و باعث شده روی بازیکنان ایرانی حساب ویژه‌‌ای باز کنند.
متاسفانه این درخشش لژیونرهای هندبال ایران خیلی مورد توجه قرار نگرفته است.
وقتی در ایران هم بودیم خیلی به ما توجه نمی‌شد. به قول معروف کسی ما را تحویل نگرفت اما با توکل به خدا راه خودمان را ادامه دادیم تا بتوانیم به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کنیم و شاید این‌گونه دیده شویم و مورد توجه قرار بگیریم؛ اما باید بگویم هندبال مظلوم‌ترین رشته ورزشی در ایران است و شاید بازیکنان هندبال هم غریبه‌ترین ورزشکارها و لژیونرها هستند که کسی از حال و روزشان باخبر نیست. اما این باعث نمی‌شود که ما دست از تلاش برداریم و همین که اسم ایران در لیگ اروپا و رومانی آورده می‌شود، برای ما کافی است.
شرایط دیناموبخارست در لیگ اروپا چگونه است؟
هنوز چند بازی دیگر باقی مانده که بعد از تعطیلات کریسمس انجام می‌شود. ما شانس صعود داریم. این در حالی است که توانسته‌ایم عملکرد خوبی را هم از خود به‌جا بگذاریم. سجاد استکی در حال حاضر با 69 گل زده آقای گل مسابقات به شمار می‌رود.
حضور شما در لیگ رومانی اولین حضور خارج از کشور نیست. کمی در مورد تیم‌های قبلی خودت هم صحبت می‌کنی؟
من پیش از حضور در تیم دینامو در تیم‌های السد و لخویای قطر، السد لبنان و الصداقه به‌طور مقطعی بازی کردم و بعد از آن راهی مون‌پولیه فرانسه شدم. البته حضور در تیم‌های آسیایی فقط به‌خاطر شرایط نامساعد لیگ ایران بود که به هیچ‌وجه ساپورت نمی‌شدیم اما در اینجا شرایط متفاوت است. لیگ رومانی لیگ خوبی است که بسیاری از بازیکنان خوب خارجی حضور دارند و تیم دینامو هم که در آن حضور داریم، در صدر جدول قرار دارد.
منظور شما از اوضاع نامساعد لیگ ایران چیست؟ حمایت‌ها چگونه بود که راضی‌کننده نبود؟
واقعا عدالت بین رشته‌های ورزشی در ایران برقرار نیست و من نمی‌دانم مشکل کجاست؟ مگر هندبال کم برای ایران افتخار کسب کرده است که هیچ حمایتی از آن نشده است؟ واقعا لیگ هندبال به بدترین شکل ممکن برگزار می‌شود. وقتی از لحاظ مالی و رسانه‌ای حمایت نشدیم تصمیم به خروج از ایران گرفتیم. برای تامین نیاز‌های زندگی چاره‌ای جز این نداشتیم در غیر این صورت چه کسی حاضر می‌شود کشور خود را ترک کند.
فکر کنم در مقطعی حتی پیشنهادهایی برای تابعیت هم دریافت کرده بودی؟
قطری‌ها چندین‌بار این پیشنهاد را به من دادند و حتی برای من پاسپورت درست کردند آن هم در اوج بحران هندبال ایران. اما مگر می‌شود من به‌عنوان کسی که از 17 سالگی برای تیم‌ملی کشورم بازی کردم و به همراهش به افتخار رسیدم این تصمیم را بگیریم. برای من که در بازی‌های آسیایی مدال کسب کردم و در جام‌جهانی حضور داشتم مگر ممکن بود دستم را روی قلبم بگذارم و سرود ملی کشور دیگری را بخوانم. در همین رومانی هم حداقل پنج‌بار با ما صحبت کردند تا تابعیت این کشور را قبول کنیم. سرمربی تیم ما کمک‌مربی تیم‌ملی این کشور است اما به‌رغم تمام مشکلات، این اتفاق غیرممکن است.
از بی‌توجهی به هندبال دل پری داری.
من از توجه بیش ازحد به برخی رشته‌ها گلایه دارم آن هم در حالی که هیچ افتخاری در کار نیست و هزینه‌های سرسام‌آوری هم برایشان می‌شود. مگر کسی از توجه به والیبال، فوتسال و برخی رشته‌های انفرادی گلایه دارد؟ اما متاسفانه همه توجهات روی رشته‌های خاص زوم شده است و در این میان رشته‌ای مثل هندبال هم که دیگر هیچ. سوختیم اما کسی تحویل‌مان نمی‌گیرد.
شرایط را برای آینده تیم‌ملی هندبال چگونه پیش‌بینی می‌کنی؟
ما واقعا بازیکنان جوان و خوبی در تیم‌ملی داریم. من به‌عنوان یکی از قدیمی‌های تیم‌ملی 27 سال دارم. من فکر می‌کنم اگر یک سرمربی خوب خارجی بالای سر تیم باشد حتی می‌توانیم از سد قطر هم عبور کنیم. مهم این است که یک برنامه‌ریزی خوب در فدراسیون انجام شود تا سال 2020 المپیک را هم تجربه کنیم. فدراسیون هندبال احتیاج به یک مدیر لایق دارد تا این رشته دوباره زنده شود.
انتهای پیام/