صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

مبادله ببر روسی با پلنگ ایرانی بررسی شد

موضوع دومین مبادله پلنگ ایرانی با ببر آمور روسی در مذاکرات مهدی سنایی سفیر جمهوری اسلامی ایران در فدراسیون روسیه و مراد کریموف معاون وزیر منابع طبیعی و محیط زیست این کشور بررسی شد.
کد خبر : 137316

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از ایرنا، در این مذاکرات که روز جمعه در سفارت جمهوری اسلامی در مسکو برگزار شد، سفیر ایران و معاون وزیر منابع طبیعی و محیط زیست روسیه ضمن بررسی مشکلات محیط زیستی، راههای همکاری و تبادل تجربیات برای حل مسائل مختلف در این زمینه را بررسی کردند.
بنا به اعلام کانال تلگرامی سفیر ایران در مسکو، در این مذاکرات همچنین موضوع تبادل ببر آمور با پلنگ ایرانی برای بار دوم در پی درخواست کریموف از سازمان محیط زیست، باندارنکو رئیس هیات مدیره بنیاد پ گ او روسیه در باره احیای جمعیت پلنگ ایرانی در قفقاز و همچنین نامه دانسکوی وزیر منابع طبیعی و محیط زیست روسیه خطاب به معصومه ابتکار رییس سازمان حفاظت محیط زیست در تاریخ 30 مهر 1395 مطرح شد.
وزیر منابع طبیعی و محیط زیست روسیه در نامه خود برای شروع مذاکرات تبادل دو قلاده ببر آمور روسی در قبال دو پلنگ ایرانی اظهار علاقه کرده است.
پیش از این سال 1389 اولین بار دو قلاده پلنگ ایرانی با دو ببر آمور مبادله شد که یکی از ببرها به دلیل بیماری مشمشه جان باخت، اما دو قلاده پلنگ ایرانی و سه پلنگ متولد شده در منطقه قفقاز روسیه نگهداری می شود.
هم اکنون در روسیه حدود 524 تا 540 قلاده ببر وجود دارد و حدود 80 قلاده پلنگ نیز در این کشور نگهداری می شود.
به گزارش ایرنا، روسیه با بیش از 17 میلیون کیلومتر مربع به عنوان بزرگ ترین کشور جهان دارای متنوع ترین اراضی جنگلی و قطبی با گونه های مختلف وحوش است که به علت پراکندگی جمعیت انسانی و دور دست بودن برخی مناطق، تقریبا دست نخورده باقی مانده است.


انتهای پیام/

ارسال نظر