صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۲۴ - ۳۱ فروردين ۱۳۹۴
بررسی‌های فسیل‌های جانوران نشان داد

کرم­‌های زامبی 2 میلی‌متری دانش ما از زمین باستان را خورده‌اند

دانشمندان اخیرا کشف کردند دلیل کمبود فسیل از جانداران آبزی در واقع کرم­‌های زامبی استخوان‌خوار هستند.
کد خبر : 13723

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل ازGizModo، بنا به یافته­‌های یک پژوهش جدید، اگر کرم‌­های زامبی وجود نداشتند، تا به امروز تعداد فسیل­‌های بیشتری از پلیسیوسور (دایناسور آبزی در دوران مزوزوئیک) یافت می­‌شد.


تحقیقات نشان می­‌دهد کرم‌­های استخوان‌خوار که بیشتر با نام کرم­ زامبی شناخته می‌­شوند از 100 میلیون سال پیش شروع به بلعیدن استخوان خزنده­‌های آبزی کرده‌­اند.


کرم استخوان‌خوار موجودی هولناک و قابل توجهی است که امروزه می­‌توان آنها را در حال تغذیه از لاشه وال‌­ها در ته اقیانوس پیدا کرد.


این کرم‌­ها پیچک­‌های ریشه مانندی دارند که قادر به تولید اسیدی است که استخوان را تجزیه می‌­کند. کرم زامبی با پاشیدن این اسید به لاشه وال، مانند مته آن را سوراخ کرده و از کلاژن‌­های تازه وال تغذیه می‌­کند.


کرم‌ها از چه زمانی شروع به خوردن استخوان‌ها کردند؟


پیش از این دانشمندان حدس می­‌زدند چون امروزه وال‌­ها منبع غذایی اولیه کرم زامبی را تشکیل می­‌دهند 45 میلیون سال پیش این دو جانور با هم تکامل یافتند.



اما اکنون دانشمندان با استناد به نتایج یک تحقیق جدید خلاف این نظریه را باور دارند. محققان دانشگاه پلیموث بخش‌هایی از فسیل پلیسیوسور و یک لاک‌پشت دریایی را با عکس‌برداری اشعه ایکس مورد تجزیه تحلیل قرار دادند و پی بردند که سوراخ­‌های به جا مانده روی این استخوان‌­ها متعلق به کرم زامبی است.


نیوکلاس هیگز، سرپرست این پژوهش می­گوید: «کشف ما ثابت می­‌کند که نه تنها این کرم‌­های استخوان‌خوار به همراه وال‌­ها تکامل نیافته­، بلکه اسکلت­‌های به‌جامانده از خزنده­‌های عظیم‌الجثه آبزی که در دوران دایناسورها حاکم اقیانوس­‌ها بودند را نیز بلعیده­‌اند».


وی در ادامه افزود: «کرم‌­های زامبی با جلوگیری از فسیله شدن بقایای بسیاری از این هیولاهای منقرض شده در واقع مانع از گسترش دانش ما از موجودات مربوط به آن دوران نیز شده‌­اند».


بنا به گفته‌­های هیگز، میزان واقعی «اثر کرم زامبی» در جلوگیری از فسیل شدن مهره­‌داران آبزی دوره کرتاسه باید مورد ارزیابی قرار گیرد. البته دیرین‌شناسان می­‌دانند که شرایط مناسب برای فسیله شدن و حفاظت از آن همیشه وجود ندارد و در واقع عواملی زیادی مانند شرایط جوی و زمین شناسی نیز در این امر دخیل هستند.


اما هنوز فکر اینکه یک کرم استخوان‌خوار 2 میلی‌متری به طور عمیقی در میزان دانش ما از زمین باستان دخیل بوده، بسیار جذاب است.


مترجم: هانا حیدری





انتهای پیام/

ارسال نظر