بیلیاردباز هستم اما بچه پولدار نیستم/ در مدت کمی توانستم مقام آسیایی به دست بیاورم/ حداقل یک میز در اختیارم بگذارند
به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، سال 95 برای بانوان ورزشکار ایران روزهای خوشی به همراه داشت. بانوان ایرانی با وجود کمبود امکانات و تبعیضهای همیشگی که میان آنها و مردان وجود دارد همیشه خوش درخشیدند و به معنای واقعی ثابت کردند که درمحدودیت هم میتوان موفق بود.
هنوز زمان زیادی از موفقیت کیمیا علیزاده بانوی ایرانی در المپیک ریو نگذشته بود که باز هم موفقیت دیگری نصیب بانوان ایرانی شد آن هم در رشته بیلیارد که کمتر مورد توجه قرار میگیرد. اکرم محمدی امینی نابغه زن بیلیارد ایران است که توانست در رقابتهای قهرمانی آسیا در رشته ناین بال انفرادی نخستین مدال برنز تاریخ بانوان بیلیارد را برای ایران به ارمغان بیاورد.
خبرنگار ورزشی آنا با اکرم محمدی امینی تنها بانوی مدال آور بیلیارد به گفت و گو نشست که متن آن به شرح زیر است:
* شما اولین بانویی مدال آور در رشته بیلیارد هستید، این اولین بودن چه حسی دارد؟
-همیشه اول بودن لذت بخش است به خصوص در رشته ای که حضور بانوان ایرانی در سطح ملی و جهانی آن کمتر دیده می شود اما این موفقیت راحت به دست نیامده و نتیجه تلاش های شبانه روزی من بوده است. از زمانی که فعالیت در این رشته را شروع کردم همه زندگیام بیلیارد و اسنوکر شد و شبانهروز تمرین کردم به طوری که قبل از مسابقات قهرمانی آسیا روزی 8 ساعت روی میز بودم و تنها تمرین میکردم.
* این موفقیت در کدام مسابقات به دست آمد؟
-در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی امارات توانستم به مدال برسم. تمام بازیکنانی که دارای مقامهای جهانی بودند در این رقابت شرکت کرده بودند و سطح مسابقات بسیار بالا بود. من هم در دو رشته اسنوکر و ناین بال شرکت کردم و نهایتا در ناین بال نشان برنز را برای کشورم به ارمغان آوردم.
* به واسطه این موفقیت لقب نابغه بیلیارد به شما داده شد.
-دلیل این لقب برای این بود که من در مدت زمان بسیار کمی توانستم پنج دوره در مسابقات کشوری مقام اول را کسب کنم و در چهارمین اعزامم به مسابقات برون مرزی مدال برنز کسب کردم. من از دوران کودکی به بیلیارد علاقه بسیار زیادی داشتم اما هیچ زمانی فرصت اینکه این ورزش را به صورت حرفهای دنبال کنم برای من پیش نیامد تا اینکه چهار سال پیش بیلیارد را به صورت جدی دنبال کردم و نتیجهاش این شد که در مسابقات داخلی و آسیایی چندین مدال کسب کردم.
*قبل از بیلیارد هم فعالیت ورزشی داشتید؟
-من ابتدا غریق نجات بودم و هدفم این بود که استخر اجاره کنم و فعالیتم را به صورت جدی ادامه دهم اما به دلیل علاقهای که به بیلیارد داشتم تصمیم گرفتم به سمت این رشته بیایم و از همان ابتدای شروع فعالیتم باشگاه بیلیارد افتتاح کردم و فعالیت در این رشته را به صورت جدی دنبال کردم. البته مدتی است که به دلیل تمرکز بر روی تمرینات و مسابقات برون مرزی باشگاه بیلیارد خودم را جمع کردم و در باشگاههای مختلف کار می کنم.
* خیلی از مردم معتقدند بیلیارد ورزش قشر مرفه جامعه است و کسانی که این ورزش را به صورت حرفه ای دنبال میکنند از نظر مالی مشکلی ندارند.
-وضعیت اقتصادی در این سالهای اخیر به گونهای شده است که هیچ ورزشی بدون هزینه نیست. به عنوان مثال تمام ورزشکارانی که والیبال یا فوتبال بازی می کنند آنها هم باید هزینه های بسیار زیادی را متقبل شوند پس این موضوع ربطی به ورزش بیلیارد نیست. من خودم به عنوان بازیکنی که در تیم ملی هم حضور دارم همه زندگی ام را با بیلیارد میگذرانم اما جزو قشر مرفه جامعه نیستم و مشکلات مالی خاص خودم هم دارم. من بیلیاردبازی هستم که پولدار هم نیست و فقط به عشق این رشته زندگی ام را با آن میگذرانم.
* فعالیت بانوان دیگر در این رشته به چه صورت است و شما حریف تمرینی در ایران دارید؟
-همه بانوان بیلیاردبازی که در ایران فعالیت میکنند از نظر آمادگی در یک سطح هستند و حریف تمرینیای که سطح آمادگی اش از همه ما بالاتر باشد در ایران وجود ندارد و همین موضوع کار را برای ادامه فعالیت در این رشته سخت می کند. متقابلا اگر بانوان بیلیاردباز تلاش بیشتری کنند و بتوانند از نظر آمادگی خودشان رابالا ببرند من هم تلاشم را بیشتر میکنم. خوشبختانه داخل ایران سطح بازیها هر روز در حال ارتقا است. احتمال دارد چهار سال بعد و در المپیک ۲۰۲۰ توکیو بولینگ و بیلیارد هم جزو رشتههای المپیک شود؛ من امیدوارم بتوانم آنجا هم برای ایران مقام کسب کنم. یکی دو سالی هم است که بیلیارد بانوان ایران بازتاب بهتری در رسانهها پیدا کرده و همین باعث میشود دختران بیشتری با این رشته در بحث قهرمانی آشنا شوند.
* معتبرترین مسابقات جهانی اسنوکر چند روز دیگر در قطر برگزار میشود و شما به عنوان تنها بانوی ایرانی در این رقابت ها شرکت میکنید.
-بله این دوره از مسابقات اسنوکر در قطر برگزار میشود که من به همراه امیر سرخوش و سهیل واحدی نمایندگان ایران هستیم. رقابتها سطح بسیار بالایی دارد و از همه کشورهای آسیایی در این رقابتها شرکت میکنند. این مسابقات تاثیر مثبتی هم روی رنکینگ ما در سطح جهان دارد. امیدوارم که بتوانیم نتیجه قابل قبولی کسب کنیم و این بار هم به عنوان نماینده بانوان ایرانی مدال کسب کنم. اردویی برای آقایان در نظر گرفته شد و آنها به مدت 10 روز برای آمادگی بیشتر به یک کشور دیگر رفتند اما چون اردو مخصوص آقایان بود من نتوانستم شرکت کنم و در ایران تمرین کردم. البته فدراسیون هم تا جایی که در توانش بود برای رقابت های قطر من را از نظر مالی حمایت کرد که روحیه و انگیزه ام چندبرابر شد.
*اگر کسی بخواهد این رشته را به صورت حرفه ای ادامه دهد باید تمرینات خاصی داشته باشد؟
-در این رشته تمرکز حرف اول را می زند. برای خیلی از مردم اینطور جا افتاده است که رشته بیلیارد نیاز به بدنسازی و فعالیتهای ورزشی خاصی ندارد در حالی که اگر قرار باشد این رشته را به صورت حرفهای ادامه دهند باید از نظر بدنی هم آماده باشند. هر بیلیارد باز ساعتها در کنار میز میایستد و باید ورزشهای برای تقویت عضلات انجام دهد تا توانایی این کار را داشته باشد. اگر قرار باشد که این ورزش به صورت تفریحی باشد نیاز به تمرینات خاص ندارد اما ما که به صورت حرفهای این رشته را دنبال میکنم و روزانه 6 ساعت روی میز هستیم به طور حتم نیاز به ورزش های مخصوص تقویت عضلات داریم.
* مهمترین دغدغه شما به عنوان تنها بانوی مدال آور در این رشته چیست؟
-ما نیاز به حمایت وزات ورزش و فدراسیون داریم و نگاه آنها به این رشته باید کمی تغییر کند. اگر من بتوانم به کشورهایی که بانوان آنها در بیلیارد حرفی برای گفتن دارند اعزام شوم و با آنها تمرین کنم به طور حتم برای مسابقات پیش رو آمادهتر خواهم شد. در حال حاضر من روزانه 5 تا 6 ساعت روی میز تمرین می کنم اما حضور در اردوهای برون مرزی و بازی کردن با حریفان سرسخت تاثیر بیشتری بر موفقیت من خواهد داشت. من هیچ درآمدی از ورزش حرفهای که در آن فعالیت می کنم به دست نمی آورم. این رشته فقط عشق دارد و اگر بهدنبال کسب منابع مالی بودم، هیچگاه بیلیارد بازی نمیکردم. مدالی که من کسب کردم اولین مدال تاریخ بیلیارد توسط بانوان بود اما آنطور که انتظار میرفت به آن توجهی نشد، امیدوارم در آینده این نگاه تغییر کند و به ما توجهی بیشتری شود چرا که بانوان بیلیاردباز توانایی کسب بهترین نتیجه ها را دارند.
* هزینههایی که برای تمرین پرداخت می کنید از طرف فدراسیون تامین می شود؟
-من با هزینه شخصی خودم برای تمرین به باشگاه می روم و حتی در مورد هزینه های باشگاه هم با فدراسیون صحبتی نکردم به طور حتم این شرایط برای من در آینده سختتر خواهد شد. انتظار من این است که به ما توجهی بیشتری کنند و به عنوان یک ملی پوش و کسی که اولین مدال تاریخ این رشته را کسب کرده است، یک میز در اختیارم قرار دهند تا بتوانم تمریناتم را ادامه دهم. وارد شدن به این رشته آسان اما حرفهای شدن در آن بسیار سخت است. من نیاز به تمرکز بالا دارم و به طور حتم این تمرکز با حمایت های مسئولان در زمینه های مالی میسر می شود. متاسفانه فدراسیون هم با مشکلات مالی زیادی روبه رو است و بودجه کافی ندارد و به همین دلیل ما نیاز داریم که اسپانسرها به این ورزش ورود کنند و بخش قابل توجهی از هزینه های فدراسیون از طریق اسپانسر پرداخت شود.
* حرف پایانی؛ سقف آرزوهای شما در این رشته کجاست؟
-آرزو دارم در مسابقات جهانی شرکت کنم و به قدری پیشرفت کنم که به مقام جهانی برسم. به طور حتم اگر امکانات به اندازه کافی وجود داشته باشد، میتوانیم افتخارات زیادی را کسب کنیم که حتی باورش هم برای همگان سخت است.
گفت و گو از فرزانه شریفی
انتهای پیام/