وزیر کار: برای زندگی بهتر باید از علوم انسانی مدد بگیریم
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این مراسم گفت: «من فکر می‌کنم یکی از کارهایی که باید به آن اهتمام ویژه‌ای داده شود، این است که از علوم انسانی غربت‌زدایی کنیم. باعث تاسف است که امروزه کمتر کسی وقت خود را به نوشتن در این حوزه اختصاص می‌دهد و یکی از مشکلات ما امروزه ناشی از نبود غلبه شیوه زیستن در جامعه‌ای است که هم در داخل و هم در خارج در حال متحول شدن است.»
ربیعی گفت: «اگر یک کسری را متصور شویم و در صورت آن نظریه‌ها و راه‌حل‌ها برای زندگی بهتر یک انسان را تصور کنیم و در مخرج مسائل یک جامعه را بگذاریم، اگر نتیجه آن کمتر از یک باشد با بحران زندگی خوب مواجه هستیم و ابعاد رفتاری انسان‌ها دچار از هم‌پاشیدگی می‌شود.»
او افزود: «مشکل ما در سازمان نیست بلکه در تولید نظریه است. متاسفانه سازمان‌ها رابطه کلاسیک و سنتی بین فقر، طلاق و اعتیاد را جست‌وجو می‌کنند، اما با نگاه به آمارهای مراکز مشاوره و سازمان بهزیستی، به خوبی فقدان نظریه برای رابطه دختر و پسر و زن و شوهر در جامعه نمایان می‌شود. نبود آموزش برای رابطه آنها و نبود آموزش جنسی و یادگیری آن در ایران یک معضل است. دیگر نمی‌توان اعتیاد را در لابه‌لای حاشیه‌نشینی‌ها پیدا کرد. بلکه باید آن را در آدم‌هایی که هیچ درمانی برای دوای درد بی‌درمان آنها نیست جست‌وجو کنیم. حتی گونه‌های سنتی خودکشی هم تغییر کرده است و همه اینها از فقدان نظریه در مشکلات اساسی جامعه احساس می‌شود و باید نظریه‌های این مشکلات و معضلات را بشناسیم.»
ربیعی بر ارج نهادن بیشتر به حوزه علوم‌انسانی تاکید کرد و گفت: «باید علوم‌انسانی را در سیاست‌گذاری‌ها و زندگی اجتماعی دخیل کنیم. نوشتن کتاب در حوزه علوم‌انسانی کم است و ما به یک نهضت عظیم برای تولید نظریه در علوم‌انسانی نیاز داریم. متاسفانه ساختارهای اقتصادی ما در هیچ دوره‌ای توانایی تامین معیشت اندیشه‌سازان را نداشته است و ما باید حداقل آرامش، امنیت زندگی و امنیت معاش را برای نویسندگان فراهم کنیم و من خوشحالم که رئیس‌جمهور نیز با این نکات کاملا مانوس و اتفاق‌نظر دارد.»
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به افت پژوهش‌های علمی در کشور اشاره کرد و افزود: «مادی شدن پژوهش‌ها در فضایی که کسی پشتیبانی مالی نمی‌کند، یک ناچاری است. انسان‌هایی مانند نجف دریابندی و محمدعلی موحد الگوهای ترجمه و تالیف هستند و انسان تاسف می‌خورد که این آدم‌ها تکرار نمی‌شوند. متاسفانه در جامعه‌ای که زمینه بزرگ شدن بزرگان وجود نداشته باشد آن جامعه رو به افول است. من نمی‌گویم مقالات ضعف علمی دارند، اما به مدد آنها نمی‌توانیم علم جامعه را افزایش دهیم و به کتاب نیاز داریم.»
او ادامه داد: «امروزه به مدد کپی پیست و کات پیست‌ها پژوهش‌هایی صورت می‌گیرد که بسیار تاسف‌آور است. کتاب یک چارچوب ذهنی دارد و خیلی از چارچوب‌های ذهنی ما براساس کتاب‌هایی که خوانده‌ایم شکل گرفته و ادامه پیدا می‌کند. در ایران به دنبال پیشرفت هستیم و این نوشته‌ها هستند که به ما کمک می‌کنند. ما حتما برای زندگی بهتر همین نسل و آیندگان نیز نیازمند تولید فکر و اندیشه هستیم و باید خریداران آن را به وجود بیاوریم.»
ربیعی به وضعیت تاسف‌بار علمی در خیابان انقلاب اشاره کرد و گفت: «وقتی در این خیابان راه می‌رویم و آن وضعیت را مشاهده می‌کنیم، باید به حال کشور و جامعه تاسف بخوریم و این مشاهده این سوال را پیش می‌آورد که آیا این وضعیت می‌خواهد جامعه را نجات دهد؟ وقتی جامعه می‌خواهد حرکت کند، تنها بعدی که در آن زیاد دیده می‌شود بعد رشد اقتصادی است، اما به نظر من مشکل ما در سازمان اجتماعی کشور است و باید علوم‌انسانی به کمک آن بیاید تا زندگی اجتماعی را بهتر بیاموزیم.»
او در پایان گفت: «فکر می‌کنم باید به مدد علوم انسانی کاری کنیم که جامعه ما و مردم بتوانند بهتر زندگی کنند. این روزها کاربردی کردن پژوهش‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما این نباید ما را از پژوهش‌های بنیادی دور کند.»
انتهای پیام/