صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

علی پروین: نسل ما روی نیمکت مرگ نشسته است

معدود بازیکنانی مثل علی پروین و مرحوم منصور پوحیدری هستند که حسابی در دل مردم و هواداران جا باز می‌کنند و سال‌ها لقب اسطوره را یدک می‌کشند. پورحیدری به تازگی از میان ما رفت و جامعه فوتبال را در غم و اندوه فرو برد. داغی سنگین که آن را لا‌به‌لای جملات مرد همیشه شوخ‌طبع فوتبال ایران هم می‌توان حس کرد.
کد خبر : 133161

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، گفت‌وگوی کوتاه «ایران» با علی پروین را در ادامه می خوانید.


علی آقا! درگذشت پورحیدری جامعه فوتبال را تحت تأثیر قرار داد. نظر شما در خصوص او چیست؟
پورحیدری همبازی من بود. او خوش‌اخلاق‌ترین و بی‌حاشیه‌ترین فوتبالیست مملکت بود. البته‌هم زمانی که بازی می‌کرد و هم زمانی که، مربی بود. به نظر من، تیم فوتبال استقلال با درگذشت منصورخان «یتیم» شد.
شما سال‌ها کنار هم بودید. چه خاطره‌ای از او دارید؟
تمام مسابقاتی که ما درکنار ایشان بازی کردیم، سراسر خاطره بود. 15-10 سال در زمین رقیب ما بود و در بیرون از میدان رفیق و دوست خوب.
شخصیت و رفتار پورحیدری هم زبانزد خاص و عام بوده و هست...
بله، منصورخان به لحاظ اخلاقی و رفتاری برای فوتبالیست‌ها الگو بود؛ شخصیت بزرگی داشت، خیلی بی حاشیه بود. تنها کسی بود که در مصاحبه جواب هیچ کس را نمی‌داد. هر کسی هر چیزی می‌گفت اگر علیه‌اش بود، اصلاً جواب نمی‌داد. فقط می‌توانم بگویم که خدا بیامرزدش و به خانواده‌اش صبر بدهد.
به نظر می‌رسد فوت پورحیدری بیشتر از فوتبالیست‌هایی که از میان ما رفتند، شما را تحت تأثیر قرار داده!
نسل ما پیر شده است، این تقدیر است، نمی‌شود کاری کرد وقتی نسلی پیر می‌شود، یکی پس از دیگری از دنیا می‌روند. امیدوارم جایگاه همه ما بین مردم و خدا، پسندیده باشد.
توصیه‌ای به مسئولان برای حفظ شأن و جایگاه پیشکسوتان دارید؟
دولت و مسئولان باید قدر پیشکسوتان ورزش را تا موقعی که زنده هستند، بدانند منظورم مسائل مادی نیست. مثلاً همین منصورخان الحمدالله نیاز مادی نداشت و دستش به دهانش می‌رسید.
اتفاقاً این مسأله یکی از دغدغه‌های مهم پیشکسوتان و حتی مردم و رسانه‌هاست.
من چندی پیش در یک مصاحبه گفتم که در استادیوم آزادی یک جایی برای پیشکسوتان اختصاص دهند چون خیلی وقت‌ها پیشکسوتان وقتی می‌خواهند به ورزشگاه آزادی بروند، اصلاً راه‌شان نمی‌دهند و این برای پیشکسوتان درد است. مسئولان باید قدر اینها را بدانند خیلی از اینها اصلاً به لحاظ مادی نیاز ندارند، به لحاظ معنوی باید قدر این پیشکسوت‌ها رابدانیم تا موقعی که زنده هستند، باید حرمت آنها حفظ شود، نه فقط پیشکسوتان فوتبال بلکه تمام رشته‌های ورزشی.
در پایان اگر صحبت خاصی دارید، بفرمایید.
ما فوتبالیست‌ها هر چه داریم، از رسانه‌ها است. رسانه‌ها به ورزشکارها محبت دارند و اینها کسانی هستند که فوتبالیست‌ها را معروف می‌کنند. همه باید دست به دست هم بدهیم تا این پیشکسوتان را تا موقعی که زنده هستند، قدر بدانیم نه اینکه از میان ما که رفتند، برای بدرقه به امجدیه (شیرودی) بیا‌یند یک دور بزنند و دنبال کار خود بروند. بیشتر این افراد تا امجدیه می‌آیند و بعد به خانه‌شان برمی‌گردند، فقط عده کمی به بهشت زهرا می‌روند؛ این حال پیشکسوتان ماست.


انتهای پیام/

ارسال نظر