فراکسیون فراگیر؛ رؤیای اصولگرایان مجلس
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از روزنامه ایران، شکافها بعد از تعیین هیأت رئیسه دائم مجلس فعال شدند و در این چهار ماه فعالیت تشکیلاتی فراکسیون «ولایت» عملاً زیر سایه تشکیل فراکسیون سوم معلق مانده است. در این شرایط هر چند صحبتها درباره کلید خوردن فعالیتهای فراکسیونی در این طیفها دوباره شدت گرفته اما اظهارات چهرههای دو سوی این ماجرا چندان نشانههای امیدوارکنندهای از آینده کارهای تشکیلاتی اصولگرایان که حالا دو دسته شدهاند، ندارد.
قسمت محافظهکارتر اصولگرایان مجلس و آنها که قدمت بیشتری در این جریان دارند، نمیخواهند عنوان «اکثریت» را در بهارستان از دست بدهند. محسن کوهکن، یکی از چهرههای همین مجموعه درباره آینده فراکسیون «ولایت» از کنار آمدن با متقاضیان تشکیل فراکسیون مستقلین برای ماندن در مجموعه «ولایت» سخن میگوید و تأکید میکند: «طی آخرین جلسه دوستان تفاهم کردند که کل اعضای شورای مرکزی 35 نفر باشند که شامل دو 17 نفر به همراه یک نفر میشود که آن یک نفر هم آقای لاریجانی است.»
او تأکید دارد که تشکیل فراکسیون جدید در مجلس منتفی است وآن را این گونه شرح میدهد: «به هر جهت افراد مختار هستند که این کار را بکنند اما اگر همه در فراکسیون ولایت باشند و بخواهند «سو فراکسیونهای»( فراکسیون های کوچک) خودشان را تشکیل دهند هم منافات ندارد.» طرح شورای مرکزی 35 نفرهای که او از آن یاد میکند اما طرح علی لاریجانی برای حفظ انسجام حامیانش در مجلس است. این را جبار کوچکینژاد، یکی از چهرههای اصولگرا و منتقد دولت میگوید. اما مهم اینجاست که گویا طرح تشکیل این شورای 35 نفره به جز همان اصولگرایان سنتی حامی چندانی حتی در فراکسیون ولایت ندارد. کوچکینژاد یکی از افرادی است که تأکید دارد خیلی از افراد فراکسیون «ولایت» این ساز و کار را قبول ندارند، چرا که همچنان خود را قدرت سیاسی بالادست در مجلس میدانند.
شورای 35 نفره؛ محل اختلاف
ترکیب شورای 35 نفره یا همان 1+17+17 شامل 17 نفر از اصولگرایان، 17 نفر از هواداران تشکیل فراکسیون مستقلین و علی لاریجانی به عنوان رئیس آن میشود. محسن کوهکن میگوید که قرار است این مجموعه تحت عنوان یک فراکسیون واحد که او تعداد اعضای آن را 180 نفر پیش بینی کرده، فعالیت کند. اما روایت ماجرا در طرف مقابل یعنی مستقلین جدا شده از فراکسیون «ولایت» متفاوت است. مهرداد لاهوتی، یکی از چهرههای اصلی این جریان میگوید که «هیچ ادغامی در کار نیست و قرار هم نیست که یک فراکسیون واحد دوباره تشکیل شود.» او توضیح میدهد: «ترکیب شورای 35 نفره در واقع همان شورای عالی فراکسیونها است که به پیشنهاد آقای لاریجانی شکل گرفت و اصلاً این موضوع به آن معنا نیست که تشکیل فراکسیون مستقلین منتفی شده باشد. برعکس، ما با جدیت دنبال تشکیل این فراکسیون هستیم.» اما لاهوتی در سخنان خود جملهای میگوید که بیش از اینها صحنه سیاسی امروز مجلس و چالشهای میان دو طیف اصولگرایان را مشخص میکند؛ «تشکیل فراکسیون توسط ما اساساً به دلیل سهمخواهی نبوده که الان با طرحهایی از این دست بخواهیم منصرف شویم. ما هر چند با خیلی از نمایندگان در انتخابات هیأت رئیسه تصمیم مشترک گرفتیم اما اختلافات مبنایی زیادی بین ما وجود دارد که نشان میدهد ما از جنسهای متفاوتی هستیم.» او این بار هم تأکید میکند: «حتی قرار نیست فراکسیون مستقلین با فراکسیون ولایت عضو مشترک داشته باشد و یک نفر بیاید در دو فراکسیون به عنوان عضو حضور پیدا کند. ما تأکید داریم که خط و مرزهایمان تا جای ممکن شفاف باشد و این طور بهتر میتوانیم کار کنیم.»
خاطره تلخ اصولگرایان از مستقلین
عمق اختلافات میان دو گروه البته بیش از اینهاست. جبار کوچکینژاد طیف مستقلین را «جمعیت کم تعدادی» میداند که نهایتاً «10 یا 20» نفر میشوند و از همین رو از نظر او «اصولگرایان نباید به انها باج دهند.» او معتقد است که هنوز اصولگرایان «اکثریت» مجلس هستند و اینکه تاکنون فعالیت فراکسیونی آنها کلید نخورده، دلیلش چیزی جز «بازیهای منفعتطلبانه» همین طیف مستقلین نیست. اما همزمان سید حسین نقوی حسینی، دیگر نماینده اصولگرای مجلس نظر دیگری دارد. او چندان قائل به این نیست که طیف مستقلین جمعیتی 10 یا 20 نفره هستند. اما مسألهاش برای یکپارچه شدن دوباره اصولگرایان و مستقلین چیز دیگری است.
نقوی حسینی میگوید: «طیف مستقلین عملاً غیرقابل اعتماد بودنشان را در فرآیند تشکیل مجلس و انتخابات هیأت رئیسه نشان دادند. آنها میخواهند از مواهب دو طرف بهره بگیرند همان طور که برای انتخابات با لیست امید این کار را کردند و آمدند در مجلس برای انتخابات هیأت رئیسه با اصولگرایان همین کار را تکرار کردند.» او تأکید میکند: «ما میدانیم که طیف مستقلین تعداد کمی نیستند و البته آنقدر هم زیاد نیستند که اکثریت باشند اما ترجیح میدهیم که در مجلس یک مجموعه یکدست و قابل اعتماد داشته باشیم تا اینکه فراکسیونی تشکیل دهیم که هر لحظه احتمال بروز رفتارهای غیرتشکیلاتی از قسمت بزرگی از اعضای آن وجود دارد.» اما همین نظر هم در میان اصولگرایان محل بحث است. چه آنکه محسن کوهکن میگوید: «فراکسیون ولایت با بحثی که درباره شورای مرکزی 35 نفره مطرح شده، پابرچا خواهد ماند و مجموعه فراگیر مجلس همچنان این فراکسیون خواهد بود و با 180 عضو بزودی کار خود را آغاز میکند.» کوهکن برخلاف کوچکینژاد و نقوی حسینی میگوید: «ما با هم هستیم و شورای 35 نفره متشکل از مستقلین و اصولگرایان خواهد بود.»
کار تشکیلاتی، بدون برنامه
این وضعیت البته کاملاً هم قابل درک است. در حالی که علی لاریجانی و اصولگرایان سنتی دغدغه از دست رفتن انسجام سازمان رأی هفته اول مجلس را دارند، مستقلین و اصولگرایان بهارستان بعد از رأی به ریاست لاریجانی دریافتهاند که نقطه اشتراک بیشتری برای نشستن بر سر یک میز ندارند. اما مهم اینجاست که بعد از گذشت چهار ماه از تشکیل مجلس هنوز هیچ یک از دو طرف برنامه مشخصی برای سر و شکل دادن به تشکیلات پارلمانی خود ندارند و مواضع متفاوت طرفین نشان میدهد که رسیدن به چنین برنامهای، چه در میان اصولگرایان و چه مستقلین چندان کار سادهای نیست. آن هم با شروع مشغولیتهای انتخابات ریاست جمهوری در ماههای پیش رو.
انتهای پیام/