کیانوش رستمی: مدالم دهان خیلی‌ها را بست/ خواستگاری وزنه‌بردار زن انگلیسی برایم جالب بود/ از مسئولان دانشگاه آزاد تشکر می‌کنم
به گزارش خبرنگار ورزشی آنا، کاروان ورزشی ایران در المپیک ریو با ناکامی‌های زیادی روبه رو شد به طوری که تعداد مدال‌های کسب شده در این آوردگاه مهم حتی به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسد. اما در روزهایی که ناامیدی از کاروان ورزشی بین همه مردم موج می زد اولین طلای ایران توسط تیم ملی وزنه برداری و کیانوش رستمی به دست آمد. این وزنه بردار کرد زبان و باغیرت توانست در المپیک ریو هم رکورد دنیا را در دسته 85 کیلوگرم بشکند و هم طلای المپیک را به دست بیاورد. کیانوش در شب هفتم رقابت های المپیک هم رکورد دنیا و هم مدال المپیک را از آن خود کرد.
کیانوش طلایی ایران سختی‌های بسیار زیادی کشید و در کوران رقابت های المپیک با حریف چینی مسابقه سختی داد اما او مطمئن بود که می تواند از پس حریفش برآید و با چهره آرام و خونسرد بر روی تخته رفت و وزنه 217 کیلوگرمی را مهار کرد تا چراغ اول کسب مدال در المپیک توسط کاروان ایران توسط او روشن شود.
*کیانوش رستمی این باور را داشت در المپیک هم رکوردشکنی کند و هم مدال طلا را به دست بیاورد؟
-باور اینکه در المپیک هم طلای المپیک را به دست بیاورید و هم اینکه در جهان بهترین باشید و رکوردشکنی کنید کمی سخت است اما من خدا را شکر می‌کنم که با برنامه ریزی درست به این موفقیت رسیدم و بدون هیچ ترس و نگرانی بر روی تخته رفتم و وزنه هایی که مد نظرم بود را بالای سر بردم. سطح مسابقات بسیار بالا بود به طوری که در 20 سال گذشته در وزنه 85 کیلوگرم رقابت به این فشردگی نبود. ما در این رقابت‌ها تنها نباید وزنه های سنگین را بالای سر می‌بردیم بلکه باید رکورد دنیا را هم تغییر می‌دادیم که خوشبختانه من هر دوی آنها را توانستم انجام بدهم.
*قبل از اینکه بر روی تخته بروی، وقتی دوربین ها چهره‌ات را نشان می دانند کاملا خونسرد بودی و استرسی نداشتی.
-هر مسابقه ای استرس و حساسیت های خاص خودش را دارد. ما در میدان بزرگی به نام المپیک رقابت می کردیم و طبیعی بود که استرس داشته باشیم اما من در این مدتی که تک و تنها تمرین کرده بودم به قدری به خودم اطمینان داشتم که می‌دانستم به راحتی می‌توانم وزنه‌ها را بالای سر ببرم. ضمن اینکه استرس در هر مسابقه ای کار را خراب‌تر می‌کند به همین دلیل تصمیم گرفتم با آرامش و توکل بخدا بر روی تخته بروم. شرایط من با وزنه‌برداران دیگر بسیار متفاوت بود چرا که کسی دیگر برای آنها وزنه‌ها را انتخاب می‌کرد اما من خودم تنها این کار را انجام می‌دادم. من برای رسیدن به این مدال زجرها کشیدم. زمانی که وزنه بردار تنهایی تمرین می کند فشار بر روی او چندین برابر است چرا که همه منتظرند نتیجه کارش را ببینند به همین دلیل من تلاش کردم بدون استرس وزنه بزنم و حواسم به ضربان قلبم بود که تپش قلب نگیرم.
*اولین چراغ کسب مدال را در المپیک ریو تو روشن کردی، چقدر فشار بر روی تیم و خودت بود؟
-شرایط بسیار سخت و غیر قابل توصیف بود. کاروان ایران در هفته اول نتیجه خوبی نگرفته بود و متاسفانه هیچ یک از ورزشکاران در هفته اول موفق به کسب مدال نشده بودند. مردم ایران در المپیک بر روی کشتی و وزنه برداری برای کسب مدال حساب ویژه ای باز می کنند و اولین نماینده هم من بودم. قبل از اینکه بر روی تخته بروم از خدا خواستم که من را شرمنده مردم نکند و امیدی که از کاروان ایران رخت بسته بود با مدال من به دیگر ورزشکاران برگردد و آنها با قدرت کارشان را دنبال کنند. من فشار زیادی را تحمل کردم اما خدا هم به موقع مزد زحماتم را داد. فکر می کنم پاقدمم برای کاروان ایران خوب است چرا که المپیک لندن هم اولین مدال را من به دست آوردم و بعد از آن دیگر ورزشکاران مدال گرفتند درست مانند المپیک ریو.
*کیانوش رستمی به مدال نگرفتن هم فکر کرده بود؟
-به هیچ عنوان. من تنهایی تمرین کردن را انتخاب کرده بودم و در این مدت هم سختی های بسیار زیادی کشیدم. تنها هدف من کسب مدال طلا بود که خدا را شکر با برنامه ریزی دقیق به آن رسیدم. من مطمئن بودم حتی اگر شخص دیگری برای من وزنه ها را انتخاب می‌کرد با دست خالی به ایران بر می گشتم. من 15 سال است که وزنه برداری کار می کنم و تجربه های خوبی در این راه به دست آوردم. هم اکنون به خوبی می دانم بدنم در چه شرایطی است و چه وزنه هایی را می توانم بالای سرم ببرم. اما شرایط المپیک با دیگر مسابقات متفاوت است به خصوص اینکه همه منتظر بودند ببیند پایان کار من با چه نتیجه ای تمام می شود. خدا را شکر می کنم که شرمنده مردم نشدم و به نتیجه خوبی گرفتم.
*در صحبت هایت گفتی اگر شخص دیگری برای تو وزنه ها را انتخاب می کرد مدال نمی گرفتی، منظورت سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی بود؟
-من به شخص خاصی اشاره نمی کنم و دیگر درگیر مسائل کوچک نمی شوم. هدف من این بود که طلای المپیک را خودم به تنهایی کسب کنم که خدا را شکر این اتفاق محقق شد و کاری به دیگران ندارم.
*بعد از موفقیت تو در المپیک،حسین رضازاده در صحبت هایش گفته بود کیانوش بازیکن سالاری را در وزنه برداری رایج کرد.
-من به این صحبت‌ها توجه نمی کنم و راه خودم را ادامه می دهم. در این مدتی که برای المپیک تمرین می کردم بعضی ها دنبال این بودند که من را به حاشیه ببرند اما هدف من این بود که پرچم ایران توسط من در المپیک به اهتزاز در بیاید که خوشبختانه این اتفاق مهم هم افتاد ، بنابراین روز و شب تمرین کردم تا شرمنده هیچ کس نشوم. برنامه کاری من به هیچ عنوان بازیکن سالاری نبوده و نیست، همانطور که یک راننده به خوبی وضعیت ماشینش را می داند من هم به خوبی می دانم چگونه تمرین کنم که نتیجه بگیرم. مدال المپیک من دهان بسیاری از افراد را بست.
*انوشیروانی به عنوان سرمربی در تیم ملی ابقا شد؛ هنوز هم تصمیم داری تنهایی تمرین کنی؟
-قطعا تنهایی تمریناتم را ادامه خواهم داد. وقتی نتیجه کارم را دیدم و به مدال رسیدم باز هم همین روند را دنبال می‌کنم. من در شرایطی سختی بودم. همه توجه خاصی به من داشتند و بارها به من گفتند که حالا که این راه را انتخاب کردم و جداگانه تمرین می‌کنم منتظرند تا نتیجه کارم را ببینند. این فشار از همه وزنه هایی که بلند کردم سخت تر است چرا که هر لحظه فکر می کردم اگر نتوانم، مورد انتقاد قرار می‌گیرم اما خدا همیشه توجه خاصی به من دارد و توانستم با اقتدار مدال طلا را کسب کنم. من شرایط و فشارهای روحی و روانی قبل از المپیک را تحمل کردم و تنهایی تمرینات را ادامه دادم بنابراین از این به بعد هم با همین روند ادامه خواهم داد.
*بعد از کسب قهرمانی و شکستن رکورد جهان، موضوع خواستگاری وزنه‌بردار زن انگلیسی از تو جالب بود، از این موضوع خبر داشتی؟
-دو سه ساعت اول بعد از مسابقه ام از این موضوع بی خبرم بودم اما بعد از اینکه دسترسی به اینترنت پیدا کردم پیغام این وزنه بردار را دیدم. موضوع جالبی بود. این کمترین کاری بود که توانستم برای کشورم انجام بدهم و مورد توجه همگان هم قرار گرفت، از جمله این خانم وزنه بردار که مورد توجه‌اش قرار گرفتم.
*پدرت در مصاحبه هاش بعد از قهرمانی عنوان کرد تا المپیک 2020 قصد ندارد به فکر ازدواجت باشد؟
-مسیر زندگی ام را پدر و مادرم انتخاب می کنند و هر دستوری بدهند من اطاعت می کنم. آنها برای من بسیار زحمت کشیده‌اند و همیشه پشت و پناهم بودند. من تازه اول مسیر زندگی ورزشی‌ام قدم گذاشتم و همچنان قصد دارم این روند را ادامه دهم. امیدوارم که رکوردم توسط وزنه بردار دیگری شکسته نشود و خودم عنوان‌دار این رکورد باشم. به طور حتم تمام تلاشم را می کنم که در المپیک 2020 توکیو هم به مدال طلا برسم.
*از عدم رسیدگی برخی از مسئولان به ورزشکاران المپیکی ناراحت بودی و حتی گفتی بی سر و صدا به کرمانشاه می روی.
-بله متاسفانه در این چندسالی که هر افتخاری کسب می کردم در مراسم مختلف از من دعوت می کردند و وعده و وعید می دادند که هیچ کدام از آنها محقق نشد. از اینکه از من سوء استفاده می کنند دلخور هستم. بعد از افتخارآفرینی‌ام در مسابقات، مسئولان کرمانشاه گفته بودند که زمینی به من می دهند که ارزش میلیونی دارد اما هیچ کدام از وعده هایشان عملی نشد. من هم‌اکنون قهرمان المپیک هستم و دوست دارم وقتی به شهرم برمی گردم با استقبال مردم روبه‌رو شوم؛ این حس برای همه لذت بخش است اما متاسفانه مسئولان ورزش کرمانشاه به قدری به من بی توجهی کردند که حاضرم لذت روبه رو شدن با مردم را نچشم و بی سر و صدا به شهرم برگردم. من همیشه سعی کردم با واقعیت ها زندگی کنم و از دروغ دوری کنم. وظیفه من به عنوان یک ورزشکار این است که در مسابقات رسمی و بین المللی افتخار آفرینی کنم و به عشق مردم این وزنه‌ها را بالای سر ببرم. اما از اینکه من را زیر سوال ببرند و تنها وعده می دهند، بیزارم. من تا به حال دو مدال المپیک و چهار مدال جهانی کسب کردم اما مسئولان هیچ توجهی به آن نداشتند و حتی نامه رئیس جمهور هم مبنی بر اینکه به من زمین بدهند هم نادیده گرفتند؛ وقتی این بی مهری ها را می بینم بی انگیزه می شوم و دوست ندارم در کنار این افراد قرار بگیرم.
*تنها اتفاق ناراحت کننده در رقابت های المپیک ناداوری علیه بهداد سلیمی بود. نظرت در این رابطه چیست؟
-من و بهداد دوستان قدیمی هم هستیم. ما همیشه در تمرینات با هم بودیم و برای او ناراحتم که نتوانست در المپیک به حقش برسد. زمانی که بهداد بر روی تخته بود و وزنه ها را بالای سر می برد من از نزدیک مسابقه اش را می دیدیم. بهداد هنوز قویترین مرد جهان است، او با شرایط سختی به المپیک رسید. بعد از آن آسیب دیدگی سخت حتی رسیدنش به المپیک هم مشخص نبود اما سخت تمرین کرد و هر آنچه در توانش بود به کار برد تا به آمادگی برسد. متاسفانه برخی اتفاقات خارج از اراده آدم است و کاری هم نمی توانیم انجام دهیم. ما در میدانی به نام المپیک حضور داشتیم و به طبع همانطور که بهترین ورزشکارها در این رقابت ها حضور دارند داوران نیز حرفه ای هستند. در عالم ورزش گاهی ممکن است داور تصمیمی بگیرد که به ضرر تو یا نه به نفعت باشد در این شرایط باید طوری وزنه بزنیم که جای هیچ حرف و حدیثی باقی نماند. اما به نظرم حضور بهداد در این رقابت ها با ارزش بود چرا که او با این آسیب دیدگی خودش را به اوج رساند و در المپیک شرکت کرد.
* شما دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی هستید و این دانشگاه برای تو تسهیلات ویژه ای هم در نظر گرفته است.
- من دانشجوی رشته حسابداری مقطع کارشناسی واحد سمای کرمانشاه هستم و باتوجه به مدالی که به دست آوردم دانشگاه آزاد این امکان را برای من فراهم کرد تا مقطع دکتری در این دانشگاه حضور داشته باشم. همچنین بحث استخدام و پاداش نقدی هم برای من در نظر گرفتند. از مسئولان دانشگاه آزاد تشکر می کنم که این امکانات را در اختیار من گذاشتند. به هر حال عمر ورزشی هر ورزشکار محدود است و بعد از آن باید از دنیای قهرمانی کنار برود. من از اینکه تا مقطع دکتری می توانم درسم را ادامه بدهم بسیار خوشحال هستم و همین انگیزه برای ادامه موفقیت هایم در عرصه های بین المللی بیشتر خواهد کرد.
گفت و گو از: فرزانه شریفی
انتهای پیام/