ضرورت پرهیز از موج‌سواری‌های انتظارآفرین مردمی
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، حسن فاتحی نویسنده وبلاگ صداقت در سیاست با این مقدمه در وبلاگش نوشت:
آنچه مسلم است تفاهم لوزان فعلاً یک بیانیه‌ی مطبوعاتی است و از حالا تفاسیر و برداشت‌های متفاوتی از طرف غربی‌ها ارائه می‌شود. تا زمانی که عهدنامه‌ی نهایی امضا نشده، ضرورتی وجود ندارد که موج لوزان انتظارات مردمی را بالا برد، چه اینکه در صورت مشکل احتمالی در روند تفاهم نهایی هم با تبعات روان‌شناختی افکار عمومی روبرو خواهیم شد و هم اینکه بدقولی و بدعهدی تازه‌ای به تعهدات دولت اضافه خواهد شد.
آقای روحانی در فصل انتخابات در برابر میلیون‌ها افکار عمومی شاهد قول دادند فضای امنیتی باز می‌شود، مهر و عطوفت سال‌های آغازین انقلاب به مسوولین بر خواهد گشت، اخلاقیات زنده شده و راست گویی متداول خواهد شد و حتی گره از محصوران نیز انشاء الله... باز خواهد شد و فلان و...
تا اینجا در روند مدیریت داخلی دولت تدبیر و امید برخلاف شعاری که داده شد، نتوانست نمره قبولی کسب کند و در اصل به نام تدبیر و امید همان مدیران منصوب احمدی‌نژاد دارند به همان رویه‌های قبلی مدیریتی خود ادامه می‌دهند و وزرای مشروط دولت، دارند تیشه به ریشه‌ی جریان اصلاح طلبی زده و افکار عمومی را هم به فرایند اصلاح طلبی و هم دولت تدبیر و امید بدبین می‌کنند.
حالا در این وسط بیانیه لوزان هنوز به عهدنامه نهایی تبدیل نشده، دارد قول و وعده هایی که آقای روحانی در پیشگاه خدا و ملت داده بود به فراموشی گراییده می‌شود، ضمن اینکه دوباره انتظارات وسیعی در مردم پدید می‌آید که چنین و چنان خواهد شد و انگار معجزه ای قرار است اتفاق بیفتد و...
سخن من این است که چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟!
اولاً تفاهم لوزان فعلاً بیانیه مطبوعاتی بیش نیست، ثانیاً اگر هم به عهدنامه نهایی قرار است تبدیل شود حداقل 6 ماه در خوشبینانه ترین شرایط زمان خواهد برد تا آثار رفع تحریم برای افکار عمومی ملموس شود،... حالا چرا دوباره با موج سواری دیگری دستاوردی که قرار است به دست آوریم دوباره در مسیر تیم محوری دیگری قرار دهیم؟!
بنده عادتی که دارم این است در موج تملق نمی‌نویسم، نظر من این است اگر موج سواری دوباره از مساله هسته‌ای شکل بگیرد، انتظارات مردمی زیادتر خواهد شد و ترس این وجود دارد همچنان که دولت تدبیر و امید در عرصه‌ی قول وعده‌های مدیریت داخلی کاری از دستشان نیامد (معذرت می‌خواهم که نظرم را صریح بیان می‌کنم) در عرصه‌ی تعامل بین المللی نیز آنچنان که باید و شاید نتواند به قول وعده‌هایش عمل کند و در این صورت سرخوردگی‌های مردمی انباشت شده و مدیریت‌های اجرایی تمام شود ولی بدبینی‌ها افزایش پیدا کند...
چکیده‌ی کلام اینکه بیانیه‌ی لوزان آری ولی موج‌سواری ممنوع! صد البته در شرایطی که موج‌سواران گذشته برای مردم تحمیل کرده‌اند این نتیجه به نفع ملت و نظام خواهد بود و زحمات تیم مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای جای سپاس دارد، ولی اگر تشویق و ستایش بجا و به‌اندازه نبوده باشد، وظیفه‌ها نیز فراموش شده و منافع ملی اسلامی تحت‌الشعاع تیم محوری‌های دیگری قرار خواهد گرفت.
انتهای پیام/