ویروس هپاتیت کارکنان آزمایشگاه‌های تشخیص طبی را تهدید می‌کند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، دکتر مسعود پارسانیا، ویروس شناس به مناسبت روز جهانی هپاتیت با اعلام این خبر گفت: بیشترین موارد هپاتیت توسط ویروس‌های هپاتیت A ، B و C صورت می‌گیرد و از مهم‌ترین ویروس‌هایی که برای کارکنان مراکز درمانی از جمله آزمایشگاه‌های تشخیص طبی حائز اهمیت است، می‌توان به ویروس‌های هپاتیت B و C اشاره کرد.

وی گفت: عوامل ویروسی مختلفی می‌تواند منجر به هپاتیت در انسان شود که در این رابطه ویروس‌های هپاتیت A ، B ، C ، D و E از مهم‌ترین عوامل شناخته شده است.

پارسانیا ادامه داد: کارکنان آزمایشگاه‌های تشخیص طبی جزء گروه‌های پر خطر نسبت به ویروس‌ها محسوب می‌شوند. یکی از اصول اساسی کار در آزمایشگاه‌ها، رعایت اصول ایمنی اولیه است مثل استفاده از روپوش، دستکش و عینک‌های محافظ در حین کار، همچنین تمام نمونه‌های بالینی را می‌بایست آلوده به انواعی از عوامل عفونی خطرناک مثل ویروس‌های هپاتیت یا HIV در نظر گرفته و احتیاط‌های لازم حین انجام کار بر نمونه‌های آزمایشگاهی به عمل آید.

عضو کمیته علمی انجمن دکترای علوم ازمایشگاهی ایران افزود: خوشبختانه برای پیشگیری از ویروس هپاتیت B واکسن وجود دارد و لازم است تمامی کارکنان مراکز درمانی از جمله آزمایشگاه‌ها نسبت به این ویروس واکسینه شوند، اما متاسفانه برای ویروس هپاتیت C واکسنی وجود ندارد و رعایت اصول ایمنی در حین کار با نمونه‌های بالینی از مهم‌ترین اقداماتی است که باید صورت گیرد.

پارسانیان گفت: یکی از اقدامات مهم که در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی باید صورت گیرد، تدوین دستورالعمل ایمنی در حین کار است و تمامی پرسنل آزمایشگاه حین استخدام و قبل از شروع به کار در آزمایشگاه باید دستورالعمل ایمنی را مطالعه کنند و کتبا تایید کنند که دستورالعمل را مطالعه کرده و موظف به رعایت اصول مربوطه هستند.

وی اظهار کرد: باید در تمام آزمایشگاه‌ها برای تمامی کارکنان آزمایشگاه، پرونده بهداشتی تهیه شود. باید در ابتدای استخدام از کارکنان نسبت به واکسیناسیون علیه ویروس هپاتیت B سوال شود و در پرونده بهداشتی آنها ثبت شود.

این ویروس شناس ادامه داد: در مورد کسانی که واکسن دریافت نکرده‌اند و یا کسانی که مقدار آنتی بادی آنها در حد حفاظت کننده نباشد، توصیه به انجام واکسیناسیون در ۳ نوبت می‌شود و حدود یک ماه پس از دریافت آخرین نوبت واکسن، از نظر میزان آنتی بادی باید ارزیابی شوند و نتیجه در پرونده پرسنلی آنها ثبت شود. این کارها به این دلیل است اگر در ضمن کار حوادثی مثل «نیدل استیک» با خون فرد آلوده رخ دهد، برای اقدامات بعدی بتوان تصمیم گیری بهتری کرد، مثلا کسانی که سطح آنتی بادی در حد حفاظت کننده ندارند و با خون بیماران آلوده حادثه ببینند، باید حداکثر تا ۴۸ ساعت پس از حادثه به آنها ایمونوگلوبین اختصاصی هپاتیت B تزریق شود.

وی در مورد هپاتیت C، گفت: متاسفانه این نوع هپاتیت واکسن ندارد، اما با این حال وضعیت افرادی که قرار است در آزمایشگاه مشغول به کار شوند باید از نظر آلودگی قبلی با این ویروس ارزیابی شود و برای این منظور وجود یا عدم وجود آنتی بادی ضد ویروس یا Anti-HCV را باید مشخص کرد و در پرونده بهداشتی ثبت کرد و این کار به صورت دوره‌ای مثلا سالانه یک بار انجام شود و نتیجه در پرونده بهداشتی کارکنان ثبت شود.

وی تاکید کرد: به طور کلی یکی از عوامل موثر در کنترل عفونت‌ها از جمله کنترل عفونت با عوامل هپاتیت ویروسی، آموزش و بالا بردن سطح آگاهی مردم است.